Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άλαν Γουέις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλαν Γουέις
Γέννηση13  Ιουλίου 1879[1][2]
Κέιμπριτζ και Αγγλία[3]
Θάνατος9  Νοεμβρίου 1957[1][2]
Αθήνα και Ελλάδα[3]
ΥπηκοότηταΗνωμένο Βασίλειο
ΣπουδέςΠέμπροουκ Κόλετζ και Σχολείο του Σριούσμπερι
ΤέκναElizabeth French
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςαρχαιολογία
ΑξίωμαDirector of the British School at Athens (1913, 1923)
Ιδιότηταανθρωπολόγος, ιστορικός της τέχνης, αρχαιολόγος, διδάσκων πανεπιστημίου, κλασικιστής και κλασικός αρχαιολόγος
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Άλαν Γουέις (αγγλικά: Alan John Bayard Wace, γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου 1879 Κέιμπριτζ, Αγγλία,[4] πέθανε 9 Νοεμβρίου 1957, στην Αθήνα, Ελλάδα) ήταν Άγγλος αρχαιολόγος.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Κέιμπριτζ της Αγγλίας. Ο πατέρας του ήταν ο Φρέντερικ Τσαρλς Γουέις(Frederic Charles Wace, 1854) και η μητέρα του η Φάννυ Μπάγιαρντ (Fanny Bayard) από το Μοντγκόμερισαϊρ (Montgomeryshire). Το 1925 νυμφεύτηκε την Αμερικανίδα Έλεν Πενς (Helen Pence), κόρη καθηγητή του Πανεπιστημίου Νορθουέστερν (Northwestern University) στο Έβανστον (Evanston) του Ιλινόι. Απέκτησε μια κόρη. Το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του το πέρασε στην Ελλάδα, όπου και απεβίωσε.[4]

Σπουδές και επαγγελματική πορεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες του σπουδές στη Σχολή Σριούσμπερι (Shrewsbury School) και στη συνέχεια στο Κολλέγιο Πέμπρόουκ (Pembroke College) του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ (1898). Κατά την διάρκεια των σπουδών του έκανε εξάσκηση στη Βρετανική Σχολή Αθηνών (1902), στη Βρετανικής Σχολής της Ρώμης (1903-1904) και μετά την αποφοίτησή, του βιβλιοθηκονόμος στη Βιβλιοθήκη της αρχαιολογικής σχολής (1905-1906).[4]

Δίδαξε κατά την περίοδο 1912 έως το 1914 Αρχαία Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο του Αγίου Ανδρέα (University of St Andrews) της Σκωτίας, υπήρξε διευθύνων της Βρετανικής Σχολής Αθηνών κατά την περίοδο 1914 με 1923, όπου είχε την ευθύνη των βρετανικών αρχαιολογικών αποστολών στην Ελλάδα. Εκεί, κατά την περίοδο 1915 έως το 1919, παράλληλα με την διευθυντική του θέση, υπηρέτησε στην βρετανική διπλωματική αποστολή.[4]

Την περίοδο 1924 με 1934 διετέλεσε Αναπληρωτής Φύλακας στο Τμήμα Κλωστοϋφαντουργίας του Μουσείου Βασίλισσας Βικτορίας και Πρίγκιπα Αλμπέρτου, έπειτα κατά την περίοδο 1934 με 1944 ήταν ο δεύτερος Λόρενς Καθηγητής της έδρας της Κλασικής Αρχαιολογίας (Laurence Professor of Classical Archaeology) του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, ενώ αργότερα από το 1944 έως το 1950, υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο.[4] Διετέλεσε επίσης για μία μικρή περίοδο, διευθύνων της Βρετανικής Σχολής της Ρώμης.[5]

Αρχαιολογική έρευνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιστημονική του και αρχαιολογική του έρευνα κάλυπτε τις περιοχές της Αρχαίας Σπάρτης, -ειδικότερα το Μενελάειον Σπάρτης- των Μυκηνών, της Τροίας, τη Θεσσαλίας, την Αρχαία Κόρινθο και την Αλεξάνδρεια. Μαζί με τον Καρλ Μπλέγκεν πραγματοποίησε σημαντικές μελέτες για τη χρονολόγηση των ιστορικών περιόδων της Εποχής του Χαλκού στην οποία ανήκει ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός,[5] καθώς και για την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β. Έκανε θεμελιώσεις μελέτες για την παρουσία του μυκηναϊκού πολιτισμού στην Θεσσαλία. Στις Μυκήνες συνέχισε το ανασκαφικό έργο του Ερρίκου Σλήμαν και με τις έρευνές του βοήθησε στην αποσαφήνιση της ιστορίας της πόλης.[6] Διαφώνησε με τον Άρθουρ Έβανς και αποχώρησε για αυτόν τον λόγο από τη Βρετανική Σχολή Αθηνών, όταν υποστήριξε ότι η Γραμμική Β' που μιλούσαν στις Μυκήνες ήταν ελληνική γλώσσα, σε αντίθεση με τον Έβανς που υποστήριζε το αντίθετο. Δικαιώθηκε αργότερα, όταν αποκρυπτογραφήθηκε η συγκεκριμένη γραφή από τον αρχιτέκτονα Μάικλ Βέντρις.[7]

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας αριθμός των μελετών του Άλαν Γουέις δημοσιεύτηκαν σε ετήσιες εκδόσεις της Βρετανικής Σχολής Αθηνών.[5] Άλλα έργα του Άγγλου αρχαιολόγου είναι:

Πρωτότυπα έργα στα αγγλικά
  • Άλαν Γουέις, Μόρις Τόμσον, Prehistoric Thessaly: being some account of recent excavations and explorations in north-eastern Greece from Lake Kopais to the borders of Macedonia, The University Press, Κέμπριτζ, 1912, σσ. 272.[4]
  • Άλαν Γουέις, Μάρκους Νίμπουρ Τοντ (Marcus Niebuhr Tod), A Catalogue of Sparta Museum,Clarendon Press, 1906, σσ. 249[4]
  • Άλαν Γουέις, The nomads of the Balkans : an account of life and customs among the Vlachs of northern Pindus(1913).[4]
  • Άλαν Γουέις, Excavations at Mycenae (1923).
  • Άλαν Γουέις, Chamber tombs at Mycenae, εκδ. J. Johnson for the Society of antiquaries, 1932 σσ. 242[4]
  • Άλαν Γουέις, An approach to Greek sculpture, The University Press, 1935, σσ. 51.
  • Άλαν Γουέις, Mycenae, an Archaeological History and Guide, Πρίνστον, 1949, 2η έκδ. Biblo and Tannen, 1964, σσ. 150
  • Άλαν Γουέις, Hermopolis Magna, Ashmunein: the Ptolemaic sanctuary and the basilica, εκδ. Alexandria University Press, 1959, σσ. 82
  • Άλαν Γουέις, Φρανκ Στάμπινγκς, A Companion to Homer, εκδ. Macmillan, 1962, σσ. 595.
  • Άλαν Γουέις, Near Eastern Mediterranean Embroideries.[4]
  • Άλαν Γουέις, The Marlborough Tapestries at Blenheim Palace: and their relation to other military tapestries of the War of the Spanish Succession εκδ. Phaidon, 1968, σσ. 146
  • Άλαν Γουέις, Greece untrodden, εκδ. Mrs. Alan Wace, 1964, σσ. 116.
Μεταφράσεις έργων του στα ελληνικά
  • Άλαν Γουέις, Φρανκ Στάμπινγκς, Όμηρος - Α Companion to Homer, εκδ. Καρδαμίτσα, 2007, σσ. 330, ISBN 978-960-354-222-3
  • Άλαν Γουέις, Μόρις Τόμσον, Οι Νομάδες των Βαλκανίων, Μετ. Πάνος Καραγιώργος, Επιμ. Θεόδωρος Νημάς, εκδ. Φιλολογικός, Ιστορικός, Λογοτεχνικός Σύνδεσμος Τρικάλων - Αδελφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2009, σσ. 346, ISBN 978-960-467-096-3

Απόδοση τιμών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει τιμηθεί με την θέση του επίτιμου καθηγητή στις έδρες αρχαιολογίας και ιστορίας των πανεπιστημίων της Φιλαδέλφειας, της Πενσυλβανίας και του Λίβερπουλ. Έχει διακριθεί το 1929, ως μέλος της Εταιρίας των Αρχαιοδιφών του Λονδίνου (Society of Antiquaries of London) και το 1947, ως Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας.[4]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120546452. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w600262z. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2017953966. Ανακτήθηκε στις 29  Ιανουαρίου 2023.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 (Αγγλικά) Venn, J., Venn, J. A., eds. (1922–1958), "Wace, Alan John Bayard", Alumni Cantabrigienses (10 vols) (online ed.), Cambridge University Press.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 (Σουηδικά) Εγκυκλοπαίδεια Nordisk familjebok (Νορβηγικό Οικογενειακό Βιβλίο), λήμμα Alan John Bayard Wace, Uggleupplagan. 31. Ural - Vertex, σσ. 217-18 (1921)
  6. ↑ (Αγγλικά) Ιστοσ. Μουσείου Βικτορίας και Άλμπερτ, Obituaries of Alan John Bayard Wace Αρχειοθετήθηκε 2012-08-02 στο Wayback Machine., Αναδημ. The Times, 11/11/1957
  7. ↑ Ιστοσ. Βιβλιονέτ, Wace, Alan - John Β.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρουσιάσεις βιβλίων
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άλαν_Γουέις&oldid=10566219"