Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ακκαδική γλώσσα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ακκαδικά - lišānum akkadītum
Ομιλείται στο: Εξαφανίστηκε το 100 π.Χ.
Συνολικοί ομιλητές: κανείς ως μητρική
Κατάταξη: χωρίς κατάταξη
Γενετική ταξινόμηση: Αφροασιατικές γλώσσες

 Σημιτικές γλώσσες
   Ανατολική Σημιτική
    Ακκαδική

Επίσημη κατάσταση
Επίσημη γλώσσα: Ουδείς
Ρυθμίζεται από: Ουδείς
Κώδικες γλώσσας
ISO 1
ISO 2 akk
ISO 3 akk

Η Ακκαδική γλώσσα (lišānum akkadītum) ήταν αρχαία γλώσσα (κλάδος της ευρύτερης ομάδας Αφροασιατικών γλωσσών) και ομιλείτο στην αρχαία Μεσοποταμία, ιδιαίτερα από τους Ασσυρίους και τους Βαβυλωνίους. Στη γραπτή εκδοχή της χρησιμοποιείτο η σφηνοειδής γραφή, σύστημα γραφής που προέκυψε από τη Σουμεριακή γλώσσα, μια μη-σημιτική γλώσσα. Το όνομά της προέκυψε από την πόλη Ακκάδ, ένα μεγάλο κέντρο του Μεσοποταμιακού πολιτισμού.

Διάλεκτοι της γλώσσας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Ακκαδικά διαιρούνται σε διαλέκτους βασισμένες σε ιστορικά και γεωγραφικά κριτήρια:

  • Αρχαία Ακκαδική - 2500 - 1950 π.Χ.
  • Αρχαία Βαβυλωνιακή/Αρχαία Ασσυριακή - 1950 - 1530 π.Χ.
  • Μέση Βαβυλωνιακή/Μέση Ασσυριακή - 1530 - 1000 π.Χ.
  • Νεοβαβυλωνιακή/Νεοασσυριακή - 1000 - 600 π.Χ.
  • Ύστερη Βαβυλωνιακή - 600 π.Χ. - 100 μ.Χ.

Ακκαδική φιλολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάμεσα στα έργα που γράφτηκαν στην Ακκαδική σφηνοειδή συγκαταλέγονται το Έπος του Γκιλγκαμές και το Έπος του Ατράχασι.

  • Huehnergard, John (2005). A Grammar of Akkadian (Second Edition). Eisenbrauns. ISBN 1-57506-922-9.
  • Marcus, David (1978). A Manual of Akkadian. University Press of America. ISBN 0-8191-0608-9.
  • Mercer, Samuel A B (1961). Introductory Assyrian Grammar. New York: F Ungar. ISBN 0-486-42815-X.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]