Μετάβαση στο περιεχόμενο

Zad de Notre-Dame-des-Landes

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
''Ενάντια στο αεροδρόμιο και τον κόσμο του''

Η ZAD de Notre-Dame-des-Landes (ZAD NDDL) είναι μια κατειλημμένη περιοχή που βρίσκεται κοντά στη Νάντη (Δυτική Γαλλία)[1]. Το εγχείρημα αυτό που ορίζεται ως αναρχική κομμούνα, γεννήθηκε αρχικά όταν κάτοικοι της περιοχής εξαναγκάστηκαν σε διωγμό από τη Γαλλική κυβέρνηση, όταν η τελευταία προέβη σε μια προσπάθεια απαλλοτρίωσης της γης τους, με σκοπό την κατασκευή αεροδρομίου. Οι κάτοικοι αρνούμενοι να εγκαταλείψουν τον τόπο τους κατέλαβαν την περιοχή, συνεπικουρούμενοι από αλληλέγγυους. Διάφορες προσπάθειες εκκένωσης έλαβαν χώρα από το Γαλλικό Κράτος τις τελευταίες δεκαετίες, που απαντήθηκαν από τους καταληψίες με οδοφράγματα και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής[2].

Αν και το συγκεκριμένο εγχείρημα έγινε ευρέως γνωστό στις αρχές του 2000, υπήρχε ήδη από την δεκαετία του ’60 σχέδιο για την κατασκευή αεροδρομίου. Στο σχέδιο αυτό αντιτάχθηκαν σκληρά, τόσο οι αγρότες – κάτοικοι της περιοχής, όσο και αλληλέγγυοι περιβαλλοντολόγοι και ακτιβιστές[3]. Το 2018, η παρούσα κυβέρνηση της Γαλλίας κατέστησε σαφές στους καταληψίες, πως έχουν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, για να εγκαταλείψουν το απελευθερωμένο έδαφος[4]. Τελικά οι αρχές κατέστρεψαν ένα μεγάλο κομμάτι της κατάληψης, έως ότου έρθουν σε συνεννόηση με τους καταληψίες για να συζητήσουν το ενδεχόμενο κάποιας ανακωχής. Μέχρι στιγμής οι λίγοι εναπομείναντες κάτοικοι και οι τοπικές αρχές δεν έχουν καταφέρει να διευθετήσουν νομικά το ζήτημα.

Οικιστικές Ανάγκες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ZAD de Notre-Dame-des-Landes αποτελεί πάνω απ’ όλα ένα οικιστικό εγχείρημα – κοινό στην καρδιά της Ευρώπης, που στόχο έχει, μεταξύ άλλων, την ικανοποίηση των στεγαστικών αναγκών ανθρώπων που εκδιώχθηκαν από τον τόπο τους για τον προαναφερθέν λόγο. Η στέγαση είναι ένα πανανθρώπινο δικαίωμα και μια ανάγκη, η οποία μπορεί να συλλογικοποιηθεί και να πραγματωθεί αυτοθεσμισμένα, αυτόνομα και αντιιεραρχικά. Στο συγκεκριμένο, κατειλημμένο, απελευθερωμένο έδαφος, βρήκαν καταφύγιο, ακόμα και πάνω σε δέντρα –χτίζοντας εκεί τα σπίτια τους- δεκάδες οικογένειες. Οι στεγαστικές δομές τους παρείχαν τα απαραίτητα εφόδια για να μπορούν να διαβιούν αξιοπρεπώς, με συλλογικούς όρους και με βάση τις αρχές της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας και της αλληλεγγύης[5], χωρίς να καταβάλλουν υπέρογκα ποσά σε ενοίκια ή να λαμβάνουν δάνεια για την αγορά σπιτιών. Σημαντικό να αναφερθεί πως εντός των οικιστικών δομών υπάρχει -σε πολλές περιπτώσεις- ηλεκτρικό ρεύμα, καθαρό πόσιμο νερό και διάφορες μορφές θέρμανσης.

  1. «Zone A Défendre - Tritons crété-e-s contre béton armé». zad.nadir.org. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2021. 
  2. «French police fire teargas to expel anti-capitalist squatters». the Guardian (στα Αγγλικά). 9 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2021. 
  3. Notre-Dame-des-Landes: French environmental activists still dreaming of freedom, https://www.youtube.com/watch?v=SH08Ahwvm_k, ανακτήθηκε στις 2021-05-10 
  4. Love, Brian (2018-01-17). «France abandons plan for new airport, squatters ordered out» (στα αγγλικά). Reuters. https://www.reuters.com/article/us-france-airport-idUSKBN1F61LQ. Ανακτήθηκε στις 2021-05-10. 
  5. https://www.anthrojournal-urbanities.com/wp-content/uploads/2017/05/5-Sonja-Schuler.pdf

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]