Web 2.0 και ειδικές βιβλιοθήκες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ορισμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Όρος Web 2.0 αναφέρεται στη δεύτερη γενιά εξέλιξης και σχεδιασμού του διαδικτύου που αποσκοπεί στη διευκόλυνση της επικοινωνίας και την εξασφάλιση του διαμοιρασμού της πληροφορίας (information sharing), τη διαλειτουργικότητα και τον χρηστοκεντρικό (user centered) σχεδιασμό. Οι ιδέες του Web 2.0 έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη και επανάσταση των "web based" κοινοτήτων, τη φιλοξενία ιστοσελίδων (web hosting) και εφαρμογών όπως τόπους κοινωνικής δικτύωσης, διαμοιρασμού βίντεο, Wikis και μπλογκς (King και Brown, 2009). Ο όρος Web 2.0 (Ιστός 2.0), χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη νέα γενιά του Παγκόσμιου Ιστού, η οποία βασίζεται στην όλο και μεγαλύτερη δυνατότητα των χρηστών του διαδικτύου να μοιράζονται πληροφορίες και να συνεργάζονται "online". Αυτή η νέα γενιά βασίζεται πάνψ σε μια δυναμική διαδικτυακή πλατφόρμα στην οποία μπορούν να αλληλεπιδρούν χρήστες χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις σε θέματα υπολογιστών και δικτύων (Wikipedia, 2012).

Εφαρμογές εργαλείων Web 2.0 σε ειδικές βιβλιοθήκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασικό στοιχείο της υιοθέτησης του μοντέλου Library 2.0- ουσιαστικά η εφαρμογή των εργαλείων Web 2.0 σε υπηρεσίες βιβλιοθηκών- είναι η χρήση μπλογκ ώστε να προωθηθεί η ανταλλαγή ιδεών και νέων (ειδήσεων) μεταξύ βιλιοθηκών (Banalves και Edmund, 2009). Με αυτό τον τρόπο, οι οργανισμοί, για παράδειγμα, μιας ευρύτερης περιοχής έρχονται, σε πρώτη φάση, σε επαφή μεταξύ τους αλλά ταυτόχρονα τα μέλη αυτών των οργανισμών μπορούν να αλληλεπιδρούν με τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των μπλογκς. Παρέχεται η δυνατότητα ανταλλαγής απόψεων και εμπειριών πάνω σε θέματα που άπτονται του επαγγέλματος τους, χωρίς να είναι απαραίτητη η φυσική τους παρουσία, δηλαδή ακόμα κι ο από απόσταση χρήστης μπορεί να πληροφορηθεί κατάλληλα αλλά και να συμβάλλει στην πληροφόρηση.

Η Library 2.0 είναι ένα μοντέλο για υπηρεσίες βιβλιοθηκών το οποίο ενθαρρύνει συνεχώς και σκόπιμα την αλλαγή, προσκαλώντας τους χρήστες να συμμετέχουν στη δημιουργία και των φυσικών αλλά και εικονικών υπηρεσιών τις οποίες επιθυμούν, υποστηριζόμενο από συνεχώς αξιολογούμενες υπηρεσίες. Επίσης το μοντέλο αυτό προσπαθεί να πλησιάσει νέους χρήστες και να βελτιώσει τις υπάρχουσες υπηρεσίες μέσα από την αλληλεπίδραση βιλιοθήκης- χρήστη (Casey και Savastinuk, 2006). Κάποιες από τις βασικές αντιλήψεις του μοντέλου είναι:


  • Να καταστούν οι υπηρεσίες διαθέσιμες στο σημείο ανάγκης πάρα να έρχονται οι χρήστες σε αυτό.
  • Η δημιουργία εφαρμογών προερχόμενες από διαφορετικές πηγές, ευέλικτες, εύκολες στη χρήση, να ικανοποιούν τις πληροφοριακές ανάγκες.
  • Η διευκόλυνση της επικοινωνίας, συμμετοχή της κοινότητας αλλά και του χρήστη. Προσήλωση στο χρήστη και τις ανάγκες του( Pandey και Pandey, 2009).


Σύμφωνα με τον Margaix, η εφαρμογή της τεχνολογίας Web 2.0, εμπεριέχει μια πρόκληση για τις βιβλιοθήκες, την οποία πολλοί θεώρησαν ως μια νέα βιβλιοθηκονομική επανάσταση, ενώ κατά τους Chad και Miller, το μοντέλο της Βιβλιοθήκης 2.0 δίνει τη δυνατότητα στον χρήστη και τον ενθαρύννει, όχι μόνο να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες του οργανισμού αλλά να συμμετέχει και στη διαχείρισή του μέσα από τη χρήση των νέων αυτών εργαλείων.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Balnaves, E. , Keast, D. (2009). Open source systems bring Web 2.0 to special libraries. Positioning the Profession. Πρακτικά συνεδρίου από Τhe Tenth International Congress on Medical Librarianship, που διεξήχθη σε Brisbane, Australia, 2009.

King D. , L, Brown S., W. (2009): Emerging Trends, 2.0, and Libraries.The Serials Librarian 56, (1), Διαθέσιμο σε: http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/03615260802672452