Στρεπτόκοκκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Streptococcus)
Στρεπτόκοκκος
Πυογόνος στρεπτόκοκκος (Streptococcus pyogenes)
Πυογόνος στρεπτόκοκκος (Streptococcus pyogenes)
Συστηματική ταξινόμηση
Επικράτεια: Βακτήρια (Bacteria)
Συνομοταξία: Βακιλλωτά (Bacillota) ή
Firmicutes

Ομοταξία: Βάκιλλοι (Bacilli)
Τάξη: Γαλακτοβακιλλώδη (Lactobacillales)

Ο στρεπτόκοκκος (επιστ. ονομ.: Streptococcus) είναι γένος βακτηρίων με χρώση θετική κατά Gram.

Ταξινόμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι στρεπτόκοκκοι είναι θετικοί κατά Γκραμ, κυκλικοί ή ωοειδείς. Σχηματίζουν αλυσίδες κατά την καλλιέργειά τους στο εργαστήριο. Ορισμένοι είναι υποχρεωτικά αναερόβιοι, άλλοι είναι προαιρετικά αερόβιοι.[1]

Οι στρεπτόκοκκοι ταξινομούνται αναλόγως της ικανότητάς τους να αιμολύουν το αίμα και αναλόγως των αντιγόνων που παρουσιάζουν στο τοίχωμά τους.[2]

Στο εργαστήριο, κατά την καλλιέργεια στρεπτοκόκκου σε αιματούχο άγαρ, ορισμένοι στρεπτόκοκκοι δημιουργούν εικόνα αιμόλυσης γύρω από τις αποικίες – αυτοί οι στρεπτόκοκκοι ονομάζονται β-αιμολυτικοί στρεπτόκοκκοι. Αν η αιμόλυση δεν είναι πλήρης, ονομάζονται α-αιμολυτικοί και συχνά δημιουργείται μια πράσινη απόχρωση, που δίνουν το όνομα πρασινίζων στρεπτόκοκκοος. Οι στρεπτόκοκκοι που δεν παρουσιάζουν αιμόλυση, ονομάζονται γ-αιμολυτική.[3] Συνήθως, οι παθογόνοι για τον άνθρωπο στρεπτόκοκκοι, είναι αιμολυτικοί.[4]

Μια άλλη ταξινόμηση, είναι η κατά Λάνσφιλντ, αναλόγως των αντιγόνων που εμφανίζουν στο τοίχωμά τους. Υπάρχουν οι ομάδες Λάνσφιλντ A–Η και K–U.[5] Για τον άνθρωπο, παθογόνοι ειναι οι A, B, C και G.[6]

Ομάδα Α – Στρεπτόκοκκος ο πυογόνος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ομάδα Α αποτελείται από τον «Στρεπτόκοκκο τον πυογόνο» (Streptococcus pyogenes), ο οποίος προκαλεί πυώδεις λοιμώξεις, οι οποίες, μετά το πέρας της λοίμωξης, μπορεί να προκαλέσουν ρευματικό πυρετό ή σπειραματονεφρίτιδα. Προκαλεί φαρυγγίτιδα, ιδίως σε παιδιά. Η διάγνωση τίθεται με καλλιέργεια δείγματος από τις αμυγδαλές. Επίσης, μπορεί να προκαλέσει οστρακιά, μολυσματικό κηρίο, ερυσίπελας, πνευμονία και σύνδρομο τοξικής καταπληξίας.[7]

Ομάδα C και G[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι στρεπτόκοκκοι των ομάδων C και G, προκαλούν ασθένειες σε ευάλωτες ομάδες ασθενών (ηλικιωμένους, ανοσοκατασταλμένους, κτλ.). [8]

Ομάδα Β[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι στρεπτόκοκκοι της ομάδας Β, συνήθως προκαλούν λοιμώξεις στα νεογνά και μεταδίδονται κατά τη διάρκεια του τοκετού.[9]

Πρασινίζοντες στρεπτόκοκκοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρασινίζοντες στρεπτόκοκκοι, βρίσκονται στην φυσιολογική στοματική χλωρίδα και προκαλούν μικροβιαιμία κατά την διάρκεια του βρουτσίσματος των δοντιών. Μπορεί να προκαλέσουν ενδοκαρδίτιδα ή ευκαιριακές λοιμώξεις σε ανοσοκοτασταμένους ασθένειες. Συνήθως είναι ευαίσθητοι στην πενικιλλίνη. [10]

Διάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καλλιέργεια των ρινικών δειγμάτων, δειγμάτων από το λαιμό, πύον, σάλιου και αίματος, των υπόπτων τροφίμων και των περιβαλλοντικών δειγμάτων.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Harrison Εσωτερική Παθολογία, 7η ελληνική έκδοση [από την 19η εκδ. του Harrison's Principles of Internal Medicine (Αθήνα: Παρισιάνου, 2019) ISBN 9789605833749 σελ. 1124-1125.
  2. (Stanley) Davidson, Γενικές αρχές και κλινική πράξη ιατρικής, 5η ελληνική έκδοση [από την 22η έκδ. του Davidson's Principles and Practice of Medicine] (Αθήνα: Παρισιάνου, 2017), σσ. 213. ISBN 9789605832131.
  3. (Stanley) Davidson, Γενικές αρχές και κλινική πράξη ιατρικής, 5η ελληνική έκδοση [από την 22η έκδ. του Davidson's Principles and Practice of Medicine] (Αθήνα: Παρισιάνου, 2017), σσ. 213. ISBN 9789605832131.
  4. Harrison Εσωτερική Παθολογία, 7η ελληνική έκδοση [από την 19η εκδ. του Harrison's Principles of Internal Medicine (Αθήνα: Παρισιάνου, 2019) ISBN 9789605833749 σελ. 1124-1125.
  5. (Stanley) Davidson, Γενικές αρχές και κλινική πράξη ιατρικής, 5η ελληνική έκδοση [από την 22η έκδ. του Davidson's Principles and Practice of Medicine] (Αθήνα: Παρισιάνου, 2017), σσ. 213. ISBN 9789605832131.
  6. Harrison Εσωτερική Παθολογία, 7η ελληνική έκδοση [από την 19η εκδ. του Harrison's Principles of Internal Medicine (Αθήνα: Παρισιάνου, 2019) ISBN 9789605833749 σελ. 1124-1125.
  7. Harrison Εσωτερική Παθολογία, 7η ελληνική έκδοση [από την 19η εκδ. του Harrison's Principles of Internal Medicine (Αθήνα: Παρισιάνου, 2019) ISBN 9789605833749 σελ. 1125-1131.
  8. Harrison Εσωτερική Παθολογία, 7η ελληνική έκδοση [από την 19η εκδ. του Harrison's Principles of Internal Medicine (Αθήνα: Παρισιάνου, 2019) ISBN 9789605833749 σελ. 1132.
  9. Harrison Εσωτερική Παθολογία, 7η ελληνική έκδοση [από την 19η εκδ. του Harrison's Principles of Internal Medicine (Αθήνα: Παρισιάνου, 2019) ISBN 9789605833749 σελ. 1132.
  10. Harrison Εσωτερική Παθολογία, 7η ελληνική έκδοση [από την 19η εκδ. του Harrison's Principles of Internal Medicine (Αθήνα: Παρισιάνου, 2019) ISBN 9789605833749 σελ. -1133-1134.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]