Renault Colorale
| Renault Colorale | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Renault |
| Παραγωγή | 1950 — 1957 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Επαγγελματικό όχημα |
| Αμάξωμα | 4-πορτο στέισον βάγκον 3-πορτο βαν 2-πορτο ημιφορτηγό |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση/τετρακίνηση |
| Σχετική εξέλιξη | Renault 1000 kg Renault Frégate |
| Χρονολόγιο | |
| Επόμενο μοντέλο | Renault Domaine |
Το Renault Colorale ήταν μεσαίου μεγέθους εμπορικό βαν που παρήχθη από τη Renault από το 1950 έως το 1957. Βασίστηκε στο πλαίσιο του μεγαλύτερου φορτηγού Renault 1 000 kg, αλλά διέθετε αμάξωμα στέισον βάγκον, εμπνευσμένο από τις αμερικανικές τάσεις της εποχής. Το Renault Colorale δεν ήταν πολύ επιτυχημένο.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Πρόσφατα εθνικοποιημένη και απολαμβάνοντας άνθηση των πωλήσεων με το Renault 4CV, η διοίκηση της Renault στα τέλη της δεκαετίας του 1940 προσπάθησε να αναβαθμίσει την επιχείρησή της. Η στρατηγική της εταιρείας απαιτούσε ένα ισχυρό λειτουργικό όχημα, εξίσου στο σπίτι, στις πόλεις ή στην ύπαιθρο, και ελκυστικό επίσης στις αγορές του εξωτερικού στα υπόλοιπα μέρη της γαλλικής αυτοκρατορίας. Έχοντας στο στόχαστρο πελάτες της αποικίας και της υπαίθρου, το αυτοκίνητο ονομάστηκε Colorale, μια σύνδεση των (γαλλικών) λέξεων «COLOniale» και «ruRALE».
Αποφασίστηκε το όχημα να χρησιμοποιήσει ένα βαριά τροποποιημένο σασί του Renault 1000 kg βαν, αλλά το αμάξωμα θα ήταν εντελώς νέο και εμπνευσμένο από τα αμερικανικά στέισον βάγκον της ίδιας εποχής.[1]
Τα πάνελ αμαξώματος σφραγίστηκαν και συναρμολογήθηκαν από την εταιρεία Chausson στο Ζενβιλιέ πριν από την τελική συναρμολόγηση στο εργοστάσιο της Renault στο Μπουλόν-Μπιγιανκούρ. Ήταν διαθέσιμο σε πολλά στυλ αμαξώματος, συμπεριλαμβανομένου ενός βαν, ενός ημιφορτηγού (pickup), ακόμη και μιας έκδοσης ταξί.
Με το στιβαρό, ευρύχωρο αμάξωμά του και την επιλογή τετρακίνησης, το Colorale ήταν κατά κάποιο τρόπο ακόμη πιο ριζοσπαστικό σχέδιο από τα καινοτόμα και εμπορικά πιο επιτυχημένα χάτσμπακ της Renault που θα εμφανίζονταν στη δεκαετία του 1960: το Colorale από πολλές σημαντικές απόψεις προέβλεπε τα SUV που θα πολλαπλασιάζονται προς τα τέλη του εικοστού αιώνα. Στη δεκαετία του 1950, ωστόσο, η γαλλική αγορά ήταν λιγότερο φιλόξενη για το Colorale, το οποίο ήταν πιο αργό και λιγότερο κομψό από άλλα αυτοκίνητα αυτής της κατηγορίας τιμών. Στα γαλλικά υπερπόντια εδάφη οι πωλήσεις του Renault ήταν λίγο καλύτερες, αλλά παρόλα αυτά ήταν τα πιο συμβατικά σχέδια της Peugeot που απέκτησαν πιο διαρκή βάση στις γαλλικές αποικίες και στα νέα ανεξάρτητα κράτη που διαδέχτηκαν μερικά από αυτά.
Περίπου 43,000 Colorale είχαν κατασκευαστεί μέχρι τη στιγμή που τελείωσε η παραγωγή το 1957. Δεν υπήρχε άμεσος διάδοχος του Renault Colorale, αν και οι περισσότεροι συμφωνούν ότι αντικαταστάθηκε από το Renault Domaine, τη στέισον βάγκον έκδοση του μεγάλου και αρκετά πιο πολυτελές αυτοκινήτου Renault Fregate, που κατέληξε να μοιράζεται ορισμένα ανταλλακτικά με το Renault Colorale, όπως οι πόρτες και η μηχανή, από την αρχή της παραγωγής του το 1951.[2] Αυτό μπορεί να μην ήταν τυχαίο, αφού το Colorale σχεδιάστηκε από τον Robert Barthaud, τον ίδιο άνθρωπο που σχεδίασε το Renault Fregate, ενσωματώνοντας διάφορες επιρροές από τα αμερικάνικα Chevrolet και Buick του 1949. Τόσο το Colorale όσο και το Fregate σχεδιάστηκαν επίσης την ίδια περίοδο, αν και το Renault Colorale κυκλοφόρησε ένα χρόνο νωρίτερα.[3]
Το Renault Colorale χρησίμευσε επίσης ως βάση για διάφορες μετατροπές ρυμουλκούμενων. Καθώς το Renault ήταν πολύ αξιόπιστο και ανθεκτικό, πολλά από αυτά τα οχήματα συνέχισαν να χρησιμοποιούνται για αυτόν τον σκοπό μέχρι τη δεκαετία του 1990.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://web.archive.org/web/20220724174239/https://autolivraria.com.br/ph2/260a-2.htm
- ↑ "Automobilia". Toutes les voitures françaises 1953 (salon Paris oct 1952). Paris: Histoire & collections. Nr. 14: Page 65. 2000.
- ↑ https://oldmotors.net/une-parisienne-tres-americaine-renault-fregate/
