Quadrans

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τέταρτο (quadrans) π. 275–270 π.Χ. Εμπρός: κάπρος τρέχει αριστερά, τρεις σφαίρες. Πίσω: κάπρος τρέχει δεξιά, τρεις σφαίρες. 80,18 γραμ.
Χυτό νόμισμα: Εμπρός όψη: προτομή του Hercules (Ηρακλή), τρεις σφαίρες, όλα επάνω σε δίσκο. Πίσω όψη: πλώρη γαλέρας, τρεις σφαίρες, όλα επάνω σε δίσκο.
Teruncius (Απουλία, Λουκέρια. π. 220 π.Χ., Εμπρός: οκτάκτινο αστέρι. Πίσω: δελφίνι, τρεις σφαίρες. 27 χλστ., 22,63 γραμ.
Τέταρτο (quadrans) τού Αυγούστου. Εμπρός: βωμός, επιγρ.: ΙΙΙVIR AAAFF. Πίσω: SC, επιγρ.: P. BETILIENVS BASSVS (magistrate). Ρώμη, 5 π.Χ. 3 γραμ., 15 χλστ.
Τέταρτο (quadrans) του Δομιτιανού. Κεφάλι Αθηνάς. Επιγρ.: ΙΜP. DOM. AVG. / S.C. 2,4 γραμ., 15,5 χλστ., 81-82 μ.Χ.

Τα τέταρτο, λατιν.: quadrans ("ένα τέταρτο") ή teruncius ("τρεις ουγγιές", unciae) ήταν ένα χαμηλής αξίας ρωμαϊκό χάλκινο νόμισμα, αξίας 1/4 τού ασσαρίου (ass). Τα τέταρτα εκδόθηκαν από την αρχή της κυκλοφορίας των χάλκινων χυτών νομισμάτων κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Είχαν επάνω τους σχεδιασμένα τρία σφαιρίδια, που αντιπροσώπευαν τρεις ουγγιές ως σήμα αξίας. Ο εμπρόσθιος τύπος, μετά από κάποιες πρώιμες παραλλαγές, είχε την προτομή του Hercules (Ηρακλή), ενώ ο οπισθότυπος την πλώρη μίας γαλέρας. Κέρματα με την ίδια αξία εκδόθηκαν και από άλλες πόλεις της Κεντρικής Ιταλίας, χρησιμοποιώντας μία διαδικασία χύτευσης.

Μετά από π. το 90 π.Χ., όταν το χάλκινο νόμισμα περιορίστηκε στο ημι-δημόσιο πρότυπο, τα τέταρτα έγιναν το χαμηλότερης αξίας νόμισμα στην παραγωγή. Τα σωζόμενα τέταρτα από αυτή την περίοδο (αν και αυτό το όνομα δεν εμφανίζεται στα νομίσματα) έχουν συνήθως βάρη μεταξύ 1,5 γραμμαρίων και 4 γραμμαρίων, ίσως εν μέρει ανάλογα με το κράμα ή τα μέταλλα που περιέχονται. [1] Το νόμισμα παρήχθη σποραδικά μέχρι την εποχή του Αντωνίνου Πίου (138 μ.Χ.–161). Σε αντίθεση με άλλα νομίσματα κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα τέταρτα σπάνια έφεραν την εικόνα του Αυτοκράτορα.

Η ελληνική λέξη για τα τέταρτα ήταν κοδράντης, η οποία μεταφράστηκε στην έκδοση τού βασιλιά Ιακώβου Α΄ της Βίβλου ως "φαρδίνι" (farthing). [2] Στην Καινή Διαθήκη, ένα νόμισμα ίσο με το μισό του αττικού χαλκού άξιζε περίπου 3/8 του λεπτού. Στο ευαγγέλιο του Μάρκου, όταν μία φτωχή χήρα έδωσε δύο οβολούς ή λεπτά στο θησαυροφυλάκιο του Ναού, ο ευαγγελιστής σημείωσε ότι αυτό ισοδυναμούσε με ένα τέταρτο. [3]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]