Paradise Lost
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Paradise Lost | |
|---|---|
 Οι Paradise Lost στο φεστιβάλ Kavarna Rock Fest 2011, στη Βουλγαρία. | |
Πληροφορίες | |
| Προέλευση | Δυτικό Γιορκσάιρ, Αγγλία |
| Μουσικά είδη | Gothic metal, doom metal, gothic rock, electronic rock, synth-pop |
| Παρουσία | 1988 |
| Δισκογραφική εταιρεία | Century Media, Music for Nations, Koch, GUN, Peaceville, EMI Electrola, Metal Blade |
| Μέλη | Nick Holmes Gregor Mackintosh Aaron Aedy Steve Edmondson Waltteri Väyrynen |
| Πρώην μέλη | Matthew Archer Lee Morris Jeff Singer Adrian Erlandsson |
| Ιστότοπος | |
| http://www.paradiselost.co.uk/ | |
| wikidata (π) | |
Οι Paradise Lost είναι metal συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1988 στο Χάλιφαξ, στην Αγγλία. Ενώ τα πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος θεωρούνται ως death/doom metal, αργότερα άρχισαν να συμπεριλαμβάνουν πολλές διαφορετικές επιρροές του ροκ σε ηχογραφήσεις τους και πλέον θεωρούνται κατά κύριο λόγο ως ένα gothic συγκρότημα.
Μαζί και με άλλα συγκροτήματα από την Αγγλία όπως Anathema και My dying Bride, οι Paradise Lost βοήθησαν στην εξέλιξη του υποείδους γνωστό ως Death/Doom. Τα τρία πρώτα τους πλήρους διάρκειας άλμπουμ (αν και στα δύο τελευταία έχουν ενσωματωθεί και ορισμένα melodic και gothic στοιχεία) θεωρούνται από τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα αυτού του είδους. Ωστόσο, με τη δημιουργία των άλμπουμ Icon (1993) και Draconian Times (1995), οι Paradise Lost έγιναν γνωστοί ως πρωτοπόροι του υποείδους gothic metal. Σύμφωνα με την αλλαγή στη μουσική προσέγγιση, ο τραγουδιστής Nick Holmes άλλαξε το ύφος με το οποίο τραγουδούσε. Στα τρία πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος χρησιμοποίησε death grunt, αλλά στο Icon η φωνή του έχει πιο καθαρό ήχο. Αργότερα (περίπου 1997), η μπάντα άρχισε να πειραματίζεται με το ηλεκτρονικό στυλ αλλά μετά από τέσσερα άλμπουμ επανήλθε και πάλι στο Gothic Metal.
Έχουν γίνει πιο δημοφιλείς στην ηπειρωτική Ευρώπη από ότι στη χώρα τους. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα και τη Γερμανία θεωρούνται ως mainstream ροκ σταρς. Η σύνθεσή τους έχει παραμείνει αξιοσημείωτα σταθερή για μια τόσο μακρόβια heavy metal μπάντα, που αποτελείται από τον τραγουδιστή Nick Holmes, κιθαρίστες Greg Mackintosh και Aaron Aedy, και τον μπασίστα Steve Edmondson. Οι Holmes και Mackintosh είναι οι βασικοί συνθέτες, αφού σχεδόν όλα τα τραγούδια της μπάντας είναι δικές τους δημιουργίες. Κατά τη διάρκεια των ετών, το συγκρότημα έχει αλλάξει μόνο ντράμερς, αφού το αρχικό μέλος Matthew Archer αντικαταστάθηκε το 1994 από τον πρώην ντράμερ των Marshall Law, Lee Morris. Τον Μάρτιο του 2004, ο Morris άφησε επίσης το συγκρότημα. Ο Jeff Singer πήρε τη θέση του Morris και έχει παίξει σε όλες τις επόμενες δουλειές, αν και δεν είχε εγγραφεί ως μόνιμο μέλος της μπάντας μέχρι την κυκλοφορία του single "The Enemy" το 2007. Σε μια πρόσφατη συνέντευξη, οι Mackintosh και Holmes αποκάλυψαν ότι ο Singer είχε περάσει από ακρόαση για το συγκρότημα όταν ο Archer έφυγε αλλά επέλεξαν τον Morris επειδή “ο Singer είχε ένα ροζ Drum kit”.
Τα Πρώτα Χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από νωρίς, οι Paradise Lost εμπνεύστηκαν από συγκροτήματα όπως οι Kreator, Celtic Frost, Candlemass, Death, Morbid Angel και Repulsion. Μέχρι το 1989, η μπάντα ηχογράφησε demo κασέτες, και στη συνέχεια υπέγραψε με την Peaceville Records για το πρώτο τους άλμπουμ Lost Paradise (οι ηχογραφήσεις έγιναν στο Academy Studio). Το ντεμπούτο τους είχε καλή υποδοχή από τον Τύπο όσο και από τους οπαδούς. Τον Νοέμβριο του 1990, οι Paradise Lost επέστρεψαν στο Academy Studio για να εργαστούν στο δεύτερο άλμπουμ τους. Το Gothic του 1991 (επίσης στην Peaceville) ήταν επίτευγμα ύφους για το συγκρότημα, και τελικά έγινε ένα ισχυρό άλμπουμ. Χαρακτηρίστηκε ως «κλασικό» και βαθμολογήθηκε με μεγάλο βαθμό τόσο από τους οπαδούς όσο και από τους κριτικούς. Το άλμπουμ Gothic επεκτάθηκε πέρα από το αρχικό Death / Doom σχήμα με το να είναι πιο μελωδικό και με τη συμμετοχή συμφωνικής ορχήστρας και τα γυναικεία φωνητικά της Sarah Marrion. Με αυτό το άλμπουμ της μπάντας έσπρωξε το "gothic" στη metal σκηνή και ξεκίνησε ένα νέο είδος –το gothic metal. Οι Paradise Lost υπόγραψαν με τη Music for Nations label και τον Ιούλιο του 1992 κυκλοφόρησε το Shades Of God. Το άλμπουμ περιείχε το τραγούδι "As I Die", το οποίο αργότερα κυκλοφόρησε ως single / EP, και τώρα είναι "ύμνος" για τους fan του συγκροτήματος. Το καλοκαίρι του 1993, το συγκρότημα ξεκίνησε τις εργασίες σχετικά με το τέταρτο full-length άλμπουμ Icon, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου. Το άλμπουμ βρέθηκε στα Γερμανικά charts στο νούμερο 31 και θεωρείται ένα αριστούργημα του gothic metal. Το Icon σταθεροποίησε τη θέση του συγκροτήματος στη mainstream metal σκηνή. Το Draconian Times, ένα από τα πιο επιτυχημένα άλμπουμ της μπάντας, βγήκε τον Ιούνιο του 1995. Μια περιορισμένη digipack έκδοση προσφέρει ένα δεύτερο δίσκο, με την ονομασία "Live Tracks, Demos & B-Sides," με πέντε ζωντανές ηχογραφήσεις, demos καθώς και outtakes. Για την προώθηση του άλμπουμ, οι Paradise Lost έκαναν μια μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ευρώπη, στη Νότια Αμερική, την Αυστραλία και την Ιαπωνία.
Αργότερα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Paradise Lost επέστρεψαν το 1997 με νέα εμφάνιση και στυλ εκπλήσσοντας θαυμαστές και κριτικούς. Στο άλμπουμ One Second (1997) η μπάντα άρχισε να πειραματίζεται με synth pop και electronica που θυμίζει Depeche Mode. Το άλμπουμ κατέληξε να είναι μία από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες του συγκροτήματος, σαρώνοντας τα Γερμανικά και τα Σουηδικά top-10 charts και δίνοντας μια ώθηση στη δημοτικότητα του συγκροτήματος παντού, εκτός από το Ηνωμένο Βασίλειο. Αν και μερικοί από τους οπαδούς της μπάντας ήταν απογοητευμένοι, οι Paradise Lost απέκτησαν πολλούς νέους θαυμαστές. Η μπάντα αργότερα έκανε συμβόλαιο με την EMI Electrola στη Γερμανία για το επόμενο άλμπουμ της, Host, που κυκλοφόρησε το 1999, στο οποίο συνέχισαν να πειραματίζονται με νέους ήχους, που φαίνεται να έχει αποβάλλει τις metal ρίζες τους. Για τον επόμενο άλμπουμ, Believe in Nothing (2001) οι Paradise Lost συνέχισαν την κατεύθυνση με synth, αλλά προσθέτοντας ροκ στοιχεία στη μουσική τους. Τον Μάιο του 2002, το συγκρότημα υπέγραψε με την G.U.N. records, καθώς και για το άλμπουμ που ακολούθησε, Symbol of life, οι metal ρίζες της μπάντας άρχισαν να επανέρχονται.
Σήμερα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Paradise Lost κυκλοφόρησε ως το δέκατο άλμπουμ τους το 2005 από την G.U.N. records, ένα άλμπουμ που συνδυάζει ηλεκτρονική μουσική και κιθάρα με βάση το στυλ αυτό. Σε αυτό το άλμπουμ άρχισε η επιστροφή των Paradise Lost στις metal ρίζες τους. Το ενδέκατο άλμπουμ, In Requiem, κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2007 από την Century Media. Ήταν γενικώς καλοδεχούμενο με υψηλή βαθμολογία από τους κριτικούς και άφησε τους θαυμαστές της μπάντας ικανοποιημένους, βλέποντας τους να επιστρέφουν με πιο βαρύ gothic metal ήχο παρόμοιο με αυτό των προηγούμενων άλμπουμ όπως το Draconian Times. Επίσης κέρδισε το βραβείο ως “Το Καλύτερο gothic metal άλμπουμ” στα "Metal Storm Awards 2007".Πριν το full-length προηγήθηκε το single The Enemy. Τον Νοέμβριο του 2007, η Century Media κυκλοφορήσει το DVD Over The Madness το οποίο τεκμηριώνει το αντίκτυπο που είχαν οι Paradise Lost στο gothic metal και παρέχει ενδείξεις για τη νοοτροπία και τον τρόπο λειτουργίας των Paradise Lost. Το disc 2 περιλαμβάνει επίσης συνεντεύξεις, πρόβες, παρασκήνια καθώς και αξιομνημόνευτα γεγονότα. Στις 13 Αυγούστου 2008, ο drummer Jeff Singer ανακοίνωσε την αποχώρησή του στην επίσημη ιστοσελίδα του συγκροτήματος. Ήθελε να είναι με την οικογένειά του, είχε μια επερχόμενη δουλειά, και η τότε επερχόμενη περιοδεία της Νότιας Αμερικής θα παρέμβαινε με αυτό. Ως αποτέλεσμα, οι Paradise Lost αναγκάστηκαν να ακυρώσουν την περιοδεία στη Νότια Αμερική που είχαν προγραμματίσει. Λίγο αργότερα, στις 28 Αυγούστου 2008, στην επίσημη ιστοσελίδα της μπάντας ανακοινώνεται η ακύρωση της περιοδείας στη Νότια Αμερική και ότι ο Mark Heron από τους Oceansize θα αναλάβει τα ντραμς. Στις αρχές του 2009,οι Paradise Lost ηχογραφούν το νέο τους album με παραγωγό τον Jens Bogren στο Fascination Street Studios στο Örebro, Σουηδία. Την εποχή εκείνη δεν υπήρχε καμία πλήρης αντικατάσταση για τον Jeff Singer και τα drums παίζει ο Σουηδός Peter Damin. Στις 16 Μαρτίου 2009, όταν είχε τελειώσει το άλμπουμ την ηχογράφηση το συγκρότημα προσλαμβάνει τον Adrian Erlandsson (πρώην at the Gates, πρώην Cradle of Filth)ως full-time drummer. Στις 18 Ιουνίου του 2009, οι Paradise Lost ανακοίνωσαν επίσημα ότι το Faith Divides Us - Death Unites Us είναι ο τίτλος του επερχόμενου νεόυ τους άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει από την Century Media Records στις 25 Σεπτεμβρίου 2009 στη Γερμανία, στις 28 Σεπτεμβρίου του 2009 στην υπόλοιπη Ευρώπη και στις 6 Οκτωβρίου 2009 στις ΗΠΑ.
Μέλη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Nick Holmes - φωνητικά (1988-σήμερα) Greg Mackintosh - κιθάρα (1988-σήμερα) Aaron Aedy - ρυθμική κιθάρα (1988-σήμερα) Steve Edmondson - μπάσο (1988-σήμερα) Adrian Erlandsson - τύμπανα (2009-σήμερα)
Πρώην μέλη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Matthew Archer - τύμπανα (1988-1994) Lee Morris - drums (1994-2004) Jeff Singer - τύμπανα (2004-2008) [Επεξεργασία] μέλη της συνόδου Mark Heron - τύμπανα (2008) Peter Damin - τύμπανα (2009)
Δισκογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Studio albums Lost Paradise (1990) Gothic (1991) Shades of God (1992) Icon (1993) Draconian Times (1995) One Second (1997) Host (1999) Believe in Nothing (2001) Symbol of Life (2002) Paradise Lost (2005) In Requiem (2007) Faith Divides Us - Death Unites Us (2009) Tragic Idol (2012) The Plague Within (2015)Medusa(2017)
Ζωντανές ηχογραφήσεις The Anatomy Of Melancholy (2008) (Live double-DVD set, and Live double-CD set) At the BBC (2003)
