Nereide (υποβρύχιο)
 Το υποβρύχιο Nereide | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Ναυπηγείο | Ναυπηγείο του Ναυτικού στην Βενετία |
| Καθέλκυση | 12 Ιουλίου 1913 |
| Κατάληξη | βυθίστηκε από το αυστροουγγρικό υποβρύχιο U-5 στις 5 Αυγούστου 1915 |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 225 t (στην επιφάνεια) 320 t (σε βύθιση) |
| Μήκος | 40,94 m |
| Πλάτος | 4,29 m |
| Βύθισμα | 2,84 m |
| Πρόωση | μέγιστη ισχύς 600 bhp στην επιφάνεια και 320 hp σε βύθιση |
| Ταχύτητα | 13,2 kn (στην επιφάνεια) 8 kn (σε βύθιση) |
| Πλήρωμα | δύο αξιωματικοί και 17 ναύτες |
| Οπλισμός | δύο τορπιλοσωλήνες των 450 mm με τέσσερις τορπίλες |
Το Nereide ήταν υποβρύχιο κλάσης Nautilus το οποίο ναυπηγήθηκε για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Règia Marina) στα 1911-13 και χρησιμοποιήθηκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Βυθίστηκε το 1915 από το αυστροουγγρικό υποβρύχιο U-5 με κυβερνήτη τον Γκέοργκ Ρίττερ φον Τραπ (Georg Ritter von Trapp). Ο κυβερνήτης του Nereide, Κάρλο ντελ Γκρέκο (Carlo del Greco), τιμήθηκε μετά θάνατον με το Χρυσό Μετάλλιο Πολεμικής Ανδρείας (Medaglia d'Oro al Valore Militare) για την δράση του όταν βυθίστηκε το σκάφος του.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα σκάφη της κλάσης Nautilus ήταν ο Curio Bernardis, ο οποίος σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους σχεδιαστές υποβρυχίων. Το κύτος τους είχε σχήμα παρόμοιο με αυτό των τορπιλακάτων. Το ολικό μήκος ήταν 40,94 m, το πλάτος 4,29 m και το βύθισμα 2,84 m. Προωθούνταν από δίδυμες μηχανές ντίζελ των 300 bhp και είχε μέγιστη ταχύτητα 13,2 kn στην επιφάνεια. Σε βύθιση χρησιμοποιούσε δύο ηλεκτροκίνητες μηχανές Ansaldo που απέδιδαν μέχρι και 160 hp έκαστη. Μπορούσε δε να φτάσει τους 8 kn. Το Nereide ήταν οπλισμένο με δύο τορπιλοσωλήνες των 450 mm και έφερε τέσσερις τορπίλες. Σχεδιάστηκε δε για να επιχειρεί με πλήρωμα αποτελούμενο από δύο αξιωματικούς και 17 ναύτες.[1]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ναυπήγησή του ξεκίνησε στην Βενετία την 1η Αυγούστου 1911. Καθελκύστηκε στις 12 Ιουλίου 1913. Δεν είναι γνωστό πότε εντάχθηκε στην δύναμη του στόλου, όμως το πιθανότερο είναι πως συνέβη μετά από την ολοκλήρωσή του στις 20 Δεκεμβρίου 1913.[2]
Μετά την είσοδό τους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ιταλοί κατέλαβαν τη νήσο Πελαγόζα στην κεντρική Αδριατική.[3] Στις αρχές του Αυγούστου του 1915 ένα γερμανικό υποβρύχιο καθώς και ένα αυστροουγγρικό αναγνωριστικό αεροσκάφος ανέφεραν την παρουσία γαλλικού ή ιταλικού υποβρυχίου εκεί. Επρόκειτο για το Nereide, το οποίο οι Αυστριακοί αποφάσισαν να βυθίσουν, αποστέλλοντας εκεί το υποβρύχιο U-5 με κυβερνήτη τον Γκέοργκ Ρίτερ φον Τραπ (Georg Ritter von Trapp).[3][4] Το πρωί της 5ης Αυγούστου το Nereide βρίσκονταν στον λιμένα του νησιού.[3]
Όταν το U-5 αναδύθηκε στην επιφάνεια, λίγο έξω από την ακτή, ο κυβερνήτης του Nereide Κάρλο ντελ Γκρέκο (Carlo del Greco), πραγματοποίησε ελιγμούς προκείμενου να φέρει το σκάφος του σε τέτοια θέση ώστε να μπορεί να πλήξει το εχθρικό πλοίο. Το ιταλικό σκάφος επιχείρησε να πλήξει με μία τορπίλη το U-5 αλλά αστόχησε. Στην συνέχεια ο ντελ Γκρέκο διέταξε την κατάδυση του υποβρυχίου του, όμως ενώ βρίσκονταν στην διαδικασία αυτή το U-5 κατάφερε να το χτυπήσει με συνέπεια το Nereide να χαθεί αύτανδρο.[5][Note 1] Ο ντελ Γκρέκο τιμήθηκε μετά θάνατον με το Χρυσό Μετάλλιο Πολεμικής Ανδρείας (Medaglia d'Oro al Valore Militare) για την δράση του.[6]
Η θέση του ναυαγίου εντοπίστηκε το 1972 και έχει συντεταγμένες 42°23′N 16°16′E / 42.383°N 16.267°EΣυντεταγμένες: 42°23′N 16°16′E / 42.383°N 16.267°E .[2][7]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ο Stern (p. 40) αναφέρει την απώλεια 20 ανδρών και ο Sieche (p. 22) 17.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Gardiner, p. 276.
- ↑ 2,0 2,1 «Nereide (6104335)». Miramar Ship Index. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Halpern, p. 149.
- ↑ von Trapp, p. 41.
- ↑ Stern, pp. 39–40.
- ↑ Stern, p. 40.
- ↑ Helgason, Guðmundur. «Ships hit during WWI: Nereide». U-Boat War in World War I. Uboat.net. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gardiner, Robert, ed. (1985). Conway's All the World's Fighting Ships, 1906–1921. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-0-87021-907-8. OCLC 12119866.
- Halpern, Paul G. (1994). A Naval History of World War I. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-55750-352-7. OCLC 57447525.
- Stern, Robert Cecil (2007). The Hunter Hunted: Submarine versus Submarine: Encounters from World War I to the Present. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-379-9. OCLC 123127537.
- von Trapp, Georg (2007) [1935]. To the Last Salute: Memories of an Austrian U-Boat Commander. Lincoln: University of Nebraska Press. ISBN 0-8032-4667-6. OCLC 70866865.
| |||||