Μετάβαση στο περιεχόμενο

Narvalo (υποβρύχιο, 1930)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Narvalo
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηυποβρύχιο κλάσης Squalo
ΟνομασίεςΟνομάστηκε «Ναρβάλ» (narvalo στα ιταλικά)
ΝαυπηγείοCantieri Riuniti dell'Adriatico (CRDA), Μονφαλκόνε
Έναρξη ναυπήγησης17 Οκτωβρίου 1928
Καθέλκυση15 Μαρτίου 1930
Ένταξη σε υπηρεσία6 Δεκεμβρίου 1930
ΚατάληξηΒυθίστηκε εξαιτίας της δράσης βρετανικών αεροσκαφών και πλοίων στις 14 Ιανουαρίου 1943.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα920 t (905 LT) (στην επιφάνεια)
1125 t (1107 LT) (σε κατάδυση)
Μήκος69,8 m
Πλάτος7,21 m
Βύθισμα5,19 m
ΠρόωσηΟι ντηζελοκινητήρες απέδιδαν έως και 3000 bhp.
Οι ηλεκτροκινητήρες απέδιδαν έως και 1300 bhp.
Ταχύτητα15 kn (στην επιφάνεια)
8 kn (σε κατάδυση)
Αυτονομία5650 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (στην επιφάνεια).
100 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 3 kn (σε βύθιση).
Μεγ. βάθος κατάδυσης90 m
Πλήρωμα53 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμόςτορπιλοσωλήνες των 533 mm
1 πυροβόλο των 102 mm
πολυβόλα των 13,2 mm

To Narvalo ήταν ένα από τα τέσσερα υποβρύχια κλάσης Squalo που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Είχε πολεμική δράση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και βυθίστηκε εξαιτίας της συνδιασμένης δράσης βρετανικών αντιτορπιλικών και αεροσκαφών το 1943.

Τα υποβρύχια της κλάσης Squalo ήταν επί της ουσίας πανομοιότυπα με τα σκάφη της κλάσης Bandiera. Είχαν εκτόπισμα 920 μετρικών τόνων (910 LT) στην επιφάνεια και 1125 μετρικών τόνων (1107 LT) σε κατάδυση. Το μήκος τους ήταν 69,8 m, το πλάτος τους 7,21 m και το βύθισμά τους 5,19 m.[1] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως 90 m[2] και το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 53 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[1]

Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο ντηζελοκινητήρες μέγιστης ισχύος 1500 bhp ενώ όταν ήταν σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβαναν δύο ηλεκτροκινητήρες των 650 bhp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης ανέρχονταν σε 15 kn στην επιφάνεια και σε 8 kn σε κατάδυση. Αντίστοιχα η ακτίνα δράσης τους στην επιφάνεια έφθανε τα 5650 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn και τα 100 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 3 kn σε κατάδυση.[2]

Διέθεταν οκτώ τορπιλοσωλήνες των 533 mm, τέσσερις στην πλώρη και ακόμη τέσσερις στην πρύμνη, ενώ μπορούσαν να μεταφέρουν έως και δώδεκα τορπίλες. Υπήρχε επίσης ένα πυροβόλο των 102 mm, με το οποίο μπορούσαν να πλήξουν στόχους στην επιφάνεια, καθώς και δύο πολυβόλα των 13,2 mm για αντιαεροπορική προστασία.[1]

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ναυπήγηση του Narvalo άρχισε στις 17 Οκτωβρίου 1928 στις εγκαταστάσεις της Cantieri Riuniti dell'Adriatico (CRDA) στο Μονφαλκόνε (Monfalcone). Καθελκύστηκε στις 15 Μαρτίου 1930 και ολοκληρώθηκε στις 6 Δεκεμβρίου.[3]

  1. 1,0 1,1 1,2 Chesneau, p. 308
  2. 2,0 2,1 Bagnasco, p. 144
  3. Fraccaroli, p. 129