Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 3937

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
NGC 3937
Εικόνα του NGC 3937 από το SDSS.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΛέων
Ορθή Αναφορά11h 52m 42.6s[1]
Απόκλιση20° 37′ 53″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.022242[1]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα6668 km/s[1]
Απόσταση311 Mly (95,3 Mpc)[1]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΟμάδα γαλαξιών NGC 3937
Φαινόμενο μέγεθος (V)13.43[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαE,[2] S0^-[1]
Διάμετρος~200,000 ly (60 kpc) (εκτιμώμενη)[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)1.8 x 1.6[1]
Άλλες ονομασίες
UGC 06851, PGC 037219, MCG +04-28-081[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 3937 είναι ελλειπτικός[3][4] ή φακοειδής γαλαξίας[5][3][4] ο οποίος απέχει περίπου 310 εκατομμύρια έτη φωτός[5] και βρίσκεται στον αστερισμό Λέοντα. Ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 27 Απριλίου 1785[6] και ταξινομείται ως ραδιογαλαξίας.[3][7]

Ο NGC 3937 είναι ο λαμπρότερος γαλαξίας[8] της ομώνυμης ομάδας γαλαξιών που ανήκει στο υπερσμήνος της Κόμης.[9][10][11][12] Άλλοι γαλαξίες της ομάδας αυτής είναι οι NGC 3910, NGC 3929, NGC 3940, NGC 3943, NGC 3947 και NGC 3954, ενώ δεν είναι βέβαιο εάν και ο NGC 3919 εντάσσεται σε αυτήν.[9]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 3937. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  2. «HyperLeda». Search by object designation. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «NGC 3937». sim-basic. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  4. 4,0 4,1 «HyperLeda -object description». leda.univ-lyon1.fr. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  5. 5,0 5,1 «Your NED Search Results». ned.ipac.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  6. «New General Catalog Objects: NGC 3900 - 3949». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  7. «Your NED Search Results». ned.ipac.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  8. Ma, Chung-Pei; Greene, Jenny E.; McConnell, Nicholas; Janish, Ryan; Blakeslee, John P.; Thomas, Jens; Murphy, Jeremy D. (2014-10-28). «The MASSIVE Survey - I. A Volume-Limited Integral-Field Spectroscopic Study of the Most Massive Early-Type Galaxies within 108 Mpc». The Astrophysical Journal 795 (2): 158. doi:10.1088/0004-637X/795/2/158. Bibcode2014ApJ...795..158M. 
  9. 9,0 9,1 Gregory, S. A.; Thompson, L. A. (June 1978). «The Coma/A1367 supercluster and its environs.» (στα αγγλικά). Astrophysical Journal 222: 784–799. doi:10.1086/156198. Bibcode1978ApJ...222..784G. http://digitalcommons.unl.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1092&context=physicsfacpub. 
  10. Tifft, W. G.; Gregory, S. A. (July 1979). «Band theory applied to the Coma/A 1367 supercluster.» (στα αγγλικά). Astrophysical Journal 231: 23–27. doi:10.1086/157158. Bibcode1979ApJ...231...23T. 
  11. Chincarini, G. L.; Giovanelli, R.; Haynes, M. P. (May 1983). «The geometry of two superclusters coma-A1367 and Perseus-Pisces.» (στα αγγλικά). Astronomy and Astrophysics 121: 5–9. Bibcode1983A&A...121....5C. https://archive.org/details/sim_astronomy-and-astrophysics_1983-05_121_1/page/5. 
  12. Gavazzi, G.; Carrasco, L.; Galli, R. (April 1999). «The 3-D structure of the Coma-A 1367 supercluster: Optical spectroscopy of 102 galaxies» (στα αγγλικά). Astronomy and Astrophysics Supplement Series 136 (2): 227–235. doi:10.1051/aas:1999209. Bibcode1999A&AS..136..227G. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 3937 στο Wikimedia Commons