Μετάβαση στο περιεχόμενο

Lampo (αντιτορπιλικό, 1931)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Lampo
Το αντιτορπιλικό Lampo.
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηΑντιτορπιλικό κλάσης Folgore
ΝαυπηγείοOfficine & Cantieri Partenopei, Νάπολη
Έναρξη ναυπήγησης30 Ιανουαρίου 1930
Καθέλκυση26 Ιουλίου 1931
Ένταξη σε υπηρεσία13 Αυγούστου 1932
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμακανονικό: 1238 LT (1218 t)
πλήρες: 2090 LT (2060 t)
Μήκος96,05 m
Πλάτος9,2 m
Βύθισμα3,3-4,3 m
ΠρόωσηΤο προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 44000 shp.
Ταχύτητα30 kn
Αυτονομία3600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 12 kn
Πλήρωμα185 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες (την περίοδο του πολέμου)
Οπλισμόςδύο δίδυμα πυροβόλα των 120 mm
δύο πυροβόλα των 40 mm
δύο δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm
δύο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm
52 νάρκες

Το Lampo (ιταλ. «Αστραπή») ήταν ένα από τα τέσσερα αντιτορπιλικά κλάσης Folgore που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ολοκληρώθηκε το 1932 και έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εξαιρουμένου του πλάτους τους, που είχε ελαττωθεί σε μία ανεπιτυχή απόπειρα να αυξηθεί η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης, τα πλοία της κλάσης Folgore ήταν επί της ουσίας πανομοιότυπα με αυτά της προγενέστερης κλάσης Freccia.[1] Είχαν ολικό μήκος 96,05 m, πλάτος 9,2 m και μέσο βύθισμα 3,3 m[2] το οποίο έφθανε στα 4,3 m με πλήρες φορτίο.[1] Το εκτόπισμά τους ανερχόταν σε 1238 t (1218 LT) με κανονικό (standard) φορτίο και σε 2090 t (2060 LT) με πλήρες.[3] Το πλήρωμα κατά την περίοδο του πολέμου αποτελούνταν από 185 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[4] Το προωστικό σύστημα μπορούσε να αποδώσει έως και 44000 shp, χάρη στους οποίους μπορούσαν να φθάσουν σε μέγιστη ταχύτητα πλεύσης 30 kn, ενώ κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών έφθασαν και σε πολύ υψηλότερες -της τάξεως των 38-39 kn- αλλά με ελάχιστο φορτίο. Η ακτίνα δράσης τους έφθανε τα 3600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 12 kn.[1]

Ο κύριος οπλισμός των αντιτορπιλικών της κλάσης αυτής αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm, εκ των οποίων τα δύο ήταν εγκατεστημένα σε πύργο μπροστά από την υπερκατασκευή και τα άλλα δύο σε πύργο πίσω της.[3] Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν δύο πυροβόλα των 40 mm και δύο δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm. Επίσης υπήρχαν δύο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm. Παρόλο που δεν διέθεταν σόναρ ώστε να μπορούν να δράσουν ως ανθυποβρυχιακά, διέθεταν εκτοξευτές βομβών βυθού[1] ενώ μπορούσαν επίσης να μεταφέρουν και 52 νάρκες.[3]

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ναυπήγηση του Lampo ξεκίνησε στις εγκαταστάσεις της Officine & Cantieri Partenopei στη Νάπολη στις 30&nbspΙανουαρίου 1930. Καθελκύστηκε στις 26&nbspΙουλίου 1931 και εντάχθηκε σε υπηρεσία στις 13&nbspΑυγούστου 1932.[2]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Brescia, p. 116
  2. 2,0 2,1 Whitley, p. 166
  3. 3,0 3,1 3,2 Fraccaroli, p. 53
  4. Roberts, p. 300
  • Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8. 
  • Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6. 
  • Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2. 
  • Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2. 
  • Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]