Fulmine (αντιτορπιλικό)
Το αντιτορπιλικό Fulmine. | |
Πληροφορίες | |
---|---|
Τύπος και κλάση | Αντιτορπιλικό κλάσης Folgore |
Ναυπηγείο | Cantieri navali del Quarnaro, Φιούμε |
Έναρξη ναυπήγησης | 1η Απριλίου 1930 |
Καθέλκυση | 2 Αυγούστου 1931 |
Ένταξη σε υπηρεσία | 4 Σεπτεμβρίου 1932 |
Γενικά χαρακτηριστικά | |
Εκτόπισμα | κανονικό: 1238 LT (1218 t) πλήρες: 2090 LT (2060 t) |
Μήκος | 96,05 m |
Πλάτος | 9,2 m |
Βύθισμα | 3,3-4,3 m |
Πρόωση | Το προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 44000 shp. |
Ταχύτητα | 30 kn |
Αυτονομία | 3600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 12 kn |
Πλήρωμα | 185 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες (την περίοδο του πολέμου) |
Οπλισμός | δύο δίδυμα πυροβόλα των 120 mm δύο πυροβόλα των 40 mm δύο δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm δύο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm 52 νάρκες |
Το Fulmine (ιταλ. «Αστραπή») ήταν ένα από τα τέσσερα αντιτορπιλικά κλάσης Folgore που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ολοκληρώθηκε το 1932 και έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξαιρουμένου του πλάτους τους, που είχε ελαττωθεί σε μία ανεπιτυχή απόπειρα να αυξηθεί η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης, τα πλοία της κλάσης Folgore ήταν επί της ουσίας πανομοιότυπα με αυτά της προγενέστερης κλάσης Freccia.[1] Είχαν ολικό μήκος 96,05 m, πλάτος 9,2 m και μέσο βύθισμα 3,3 m[2] το οποίο έφθανε στα 4,3 m με πλήρες φορτίο.[1] Το εκτόπισμά τους ανερχόταν σε 1238 t (1218 LT) με κανονικό (standard) φορτίο και σε 2090 t (2060 LT) με πλήρες.[3] Το πλήρωμα κατά την περίοδο του πολέμου αποτελούνταν από 185 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[4] Το προωστικό σύστημα μπορούσε να αποδώσει έως και 44000 shp, χάρη στους οποίους μπορούσαν να φθάσουν σε μέγιστη ταχύτητα πλεύσης 30 kn, ενώ κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών έφθασαν και σε πολύ υψηλότερες, της τάξεως των 38-39 kn, αλλά με ελάχιστο φορτίο. Η ακτίνα δράσης τους έφθανε τα 3600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 12 kn.[1]
Ο κύριος οπλισμός των αντιτορπιλικών της κλάσης αυτής αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm, εκ των οποίων τα δύο ήταν εγκατεστημένα σε πύργο μπροστά από την υπερκατασκευή και τα άλλα δύο σε πύργο πίσω της.[3] Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν δύο πυροβόλα των 40 mm και δύο δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm. Επίσης υπήρχαν δύο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm. Παρόλο που δεν διέθεταν σόναρ ώστε να μπορούν να δράσουν ως ανθυποβρυχιακά, διέθεταν εκτοξευτές βομβών βυθού[1] ενώ μπορούσαν επίσης να μεταφέρουν και 52 νάρκες.[3]
Επιχειρησιακή ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η ναυπήγηση του Fulmine ξεκίνησε την 1η Οκτωβρίου 1929 στις εγκαταστάσεις της Cantieri navali del Quarnaro στην πόλη Φιούμε.[2] Καθελκύστηκε στις 2 Αυγούστου 1931launched και εντάχθηκε σε υπηρεσία στις 14 Σεπτεμβρίου 1932.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6.
- Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
- Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- (Ιταλικά) Το Fulmine στον ιστότοπο του Ιταλικού Πολεμικού Ναυτικού (Marina Militare)