Jantina (υποβρύχιο, 1932)
Φωτογραφία των υποβρυχίων Jalea και Jantina (δεξιά) στις εγκαταστάσεις της OTO. | |
Πληροφορίες | |
---|---|
Τύπος και κλάση | Υποβρύχιο κλάσης Argonauta. |
Ναυπηγείο | Odero-Terni-Orlando Μουτζιάνο (Muggiano) |
Έναρξη ναυπήγησης | 1930 |
Καθέλκυση | 16 Ιουνίου 1932 |
Ένταξη σε υπηρεσία | 1933 |
Κατάληξη | Το βύθισε στις 5 Ιουλίου 1941 το βρετανικό υποβρύχιο HMS Torbay. |
Γενικά χαρακτηριστικά | |
Εκτόπισμα | 660 t (650 LT) (στην επιφάνεια) 1097 t (1080 LT) (σε κατάδυση) |
Μήκος | 61,5 m |
Πλάτος | 5,7 m |
Βύθισμα | 4.7 m |
Πρόωση | Οι ντιζελοκινητήρες απέδιδαν έως και 1500 bhp. Οι ηλεκτροκινητήρες απέδιδαν έως και 800 hp. |
Ταχύτητα | 14 kn (στην επιφάνεια) 8 kn (σε κατάδυση) |
Αυτονομία | 5000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (στην επιφάνεια) 110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 3 kn (σε κατάδυση) |
Μεγ. βάθος κατάδυσης | 80 m |
Πλήρωμα | 44 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες |
Οπλισμός | 6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm 1 πυροβόλο των 102 mm 2 πολυβόλα των 13,2 mm |
Το Jantina ήταν ένα από τα επτά υποβρύχια κλάσης Argonauta που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικο (Regia Marina) (Royal Italian Navy) στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Διαδραμάτισε ήσσονος σημασίας ρόλο στον Ισπανικό Εμφύλιο, στις ναυτικές επιχειρήσεις του οποίου έλαβε μέρος στο πλαίσιο της ευρύτερης υποστήριξης που παρείχε η Ιταλία στην πλευρά των Εθνικιστών. Επίσης είχε δράση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το τορπίλισε και βύθισε στις 5 Ιουλίου 1941 το βρετανικό υποβρύχιο HMS Torbay.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σχεδιαστικά τα πλοία της κλάσης Argonauta ήταν βασισμένα στα προγενέστερα της κλάσης Squalo.[1] Είχαν εκτόπισμα 660 t (650 LT) στην επιφάνεια και 813 t (800 LT) σε κατάδυση. Το μήκος τους ήταν 61,5 m, το πλάτος τους 5,7 m και το βύθισμά τους 4,7 m.[2] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως 80 m και το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 44 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[2]
Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο ντιζελοκινητήρες των 750 bhp, ενώ σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβαναν δύο ηλεκτροκινητήρες των 400 hp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης στην επιφάνεια ήταν 14 kn και 8 kn σε κατάδυση.[1] Αντίστοιχα, η ακτίνα δράσης ήταν 5000 ναυτικά μίλια στην επιφάνεια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn[2] και 110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 3 kn όταν ήταν σε κατάδυση.[1]
Διέθεταν τέσσερις τορπιλοσωλήνες των 533 mm στην πλώρη και δύο ίδιου διαμετρήματος στην πρύμνη, ενώ μπορούσαν να μεταφέρουν έως και δώδεκα τορπίλες. Διέθεταν επίσης ένα πυροβόλο των 102 mm με το οποίο μπορούσαν να πλήξουν στόχους στην επιφάνεια καθώς και δύο πολυβόλα των 13,2 mm για αντιαεροπορική προστασία.[2]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η ναυπήγηση του Jantina άρχισε το 1930 στις εγκαταστάσεις της Odero-Terni-Orlando στο Μουτζιάνο (Muggiano).[2] Καθελκύστηκε στις 15 Ιουνίου 1932 και ολοκληρώθηκε τοι επόμενο έτος.[2]
Ισπανικός Εμφύλιος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο πλαίσιο της εμπλοκής της Ιταλίας στον Ισπανικό Εμφύλιο, προς υποστήριξη των Εθνικιστών, το Jantina πραγματοποίησε μία περιπολία στα ανοικτά της Βαρκελώνης από τις 12 ως τις 27 Αυγούστου 1937. Κατά τη διάρκεια αυτής επιχείρησε ανεπιτυχώς να τορπιλίσει ένα αντιτορπιλικό των Δημοκρατικών. Το ισπανικό πλοίο επιχείρησε με τη σειρά του να πλήξει το Jantina με βόμβες βυθού, επίσης χωρίς επιτυχία.[3]
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Jantina βυθίστηκε με μάλλον ασυνήθιστο τρόπο: χάθηκε στις 5 Ιουλίου 1941 όταν κατάφερε να το τορπιλίσει το βρετανικό υποβρύχιο HMS Torbay. Μόνο έξι από τα μέλη του πληρώματός του σώθηκαν. Το ναυάγιο εντοπίστηκε το 2021 κοντά στη Μύκονο σε βάθος 103 m.[4][5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Bagnasco, p. 146
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Chesneau, p. 309
- ↑ Frank, p. 96
- ↑ «Υποβρύχιο Jantina: Nαυάγιο 80 ετών εντοπίστηκε στον βυθό του Αιγαίου» (στα Greek). CNN Greece. 14 November 2021. https://www.cnn.gr/focus/story/289355/ypovryxio-jantina-nayagio-80-eton-entopistike-ston-vytho-toy-aigaioy.
- ↑ «Greek divers discover Italian World War Two submarine wreck» (στα αγγλικά). Reuters. 29 December 2021. https://www.reuters.com/world/greek-divers-discover-italian-world-war-two-submarine-wreck-2021-12-29/. Ανακτήθηκε στις 4 January 2022.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Frank, Willard C. Jr. (1989). «Question 12/88». Warship International XXVI (1): 95–97. ISSN 0043-0374.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
|