HMS Chequers (R61)
 Το αντιτορπιλικό HMS Chequers (15 Σεπτεμβρίου 1945) | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Έναρξη ναυπήγησης | 4 Μαΐου 1943 |
| Καθέλκυση | 30 Οκτωβρίου 1944 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 28 Σεπτεμβρίου 1945 |
| Κατάληξη | διαλύθηκε για σκραπ το 1966 |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 1.710 t |
| Μήκος | 110,57 m |
| Πλάτος | 10,87 m |
| Βύθισμα | 4,9 m (μέγιστο) |
| Ταχύτητα | 36 kn |
| Πλήρωμα | 186 αξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 4 πυροβόλα των 114 mm 4 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 20 mm 4 τορπιλοσωλήνες των 533 mm |
| Σημειώσεις | |
Το 1954 αφαιρέθηκε ένας πύργος πυροβόλου και προστέθηκαν δύο ανθυποβρυχιακά ολμοβόλα. | |
Το HMS Chequers ήταν αντιτορπιλικό κλάσης C που ναυπηγήθηκε για το Βασιλικό Ναυτικό. Εντάχθηκε σε υπηρεσία το 1945 και διαλύθηκε για σκραπ το 1966.
Κατασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ναυτικό παρήγγειλε το Chequers στις 24 Ιουλίου 1942, μαζί με άλλα επτά πανομοιότυπα σκάφη. Ναυπηγήθηκε στις εγκαταστάσεις της Scotts Shipbuilding and Engineering Company στο Γκρήνοκ (Greenock) της Σκωτίας και εντάχθηκε σε υπηρεσία τον Δεκέμβριο του 1945, δηλαδή μετά από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.[1]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Chequers έγινε η ναυαρχίδα της 1ης Μοίρας Αντιτορπιλικών που είχε τη βάση της στη Μάλτα στα 1948-1954. Το 1947 ανέλαβε από κοινού με άλλα σκάφη την παρεμπόδιση της παράνομης μετανάστευσης στην Παλαιστίνη[2] ενώ μερικά χρόνια αργότερα, το 1954, πραγματοποιήθηκε εκσυγχρονισμός. Μεταξύ των άλλων αφαιρέθηκε ένας πύργος πυροβόλου ώστε να αντικατασταθεί από δύο ανθυποβρυχιακά ολμοβόλα.[3] Το ίδιο έτος το Chequers στάλθηκε στην εφεδρεία, ενώ το 1964 αποφασίστηκε η διάλυση του για σκραπ.[4] Τελικά έφτασε στο διαλυτήριο το 1966.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «HMS Chequers (R61)». uboat.net. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2015.
- ↑ Stewart, Ninian (2002). The Royal Navy and the Palestine Patrol. Routledge. ISBN 0-71465-210-5.
- ↑ Marriott, Leo (1989). Royal Navy Destroyers Since 1945. Ian Allen Ltd. σελίδες 64.
- ↑ Critchley, Mike (1982). British Warships Since 1945: Part 3: Destroyers. Liskeard, UK: Maritime Books. σελ. 98. ISBN 0-9506323-9-2.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Colledge, J. J.· Warlow, Ben (2006) [1969]. Ships of the Royal Navy: The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy (Rev. έκδοση). London: Chatham Publishing. ISBN 978-1-86176-281-8. OCLC 67375475.
- Marriott, Leo (1989). Royal Navy Destroyers Since 1945. Ian Allen Ltd. ISBN 0-7110-1817-0.
| ||||||||||||||||||||||||||||||