Fernsehsender Paul Nipkow

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Fernsehsender "Paul Nipkow" (τηλεοπτικός σταθμός Πάουλ Νιπκόφ) στο Βερολίνο της Γερμανίας ήταν ο πρώτος δημόσιος τηλεοπτικός σταθμός στον κόσμο[1][2]. Μετέδιδε τα προγράμματά του από το Deutscher Fernseh-Rundfunk και λειτούργησε από τις 22 Μαρτίου 1935 έως τις 19 Οκτωβρίου 1944. Ο σταθμός πήρε το όνομά του από τον Πάουλ Γκότλιμπ Νιπκόφ, τον εφευρέτη του δίσκου Νιπκόφ[3].

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράλληλα με τα πειράματα του Τζον Λόγκι Μπερντ στο Ηνωμένο Βασίλειο, από τους Χέρμπερτ Ε. Άιβς και Τσαρλς Φράνσις Τζένκινς στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και από τον Κεντζίρο Τακαγιανάγκι στην Ιαπωνία, πρωτοπόροι της τηλεόρασης όπως οι Ντένες Μιχάλι και Μάνφρεντ φον Αρντέν οργάνωσαν πειραματικές τηλεοπτικές μεταδόσεις στο Βερολίνο το 1928. Την ίδια χρονιά, η Telefunken παρουσίασε πρωτότυπο τηλεοπτικό δέκτη κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής έκθεσης Internationale Funkausstellung. Από το 1929 προβλήθηκαν τακτικά δοκιμαστικά προγράμματα από τον πομπό Φούνκτουρμ Μπερλίν (Rundfunksender Witzleben). Η πρώτη δημόσια εκπομπή μεταδόθηκε στην Όπερα Κρολλ στις 18 Απριλίου 1934.

Ο σταθμός εξέπεμπε μόνο μέσα και γύρω από το Βερολίνο αλλά έγινε πολύ δημοφιλής όταν κάλυψε τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο[1]. Περίπου 160.000 θεατές είδαν τους Ολυμπιακούς αγώνες σε μερικές ιδιωτικές τηλεοράσεις και σε πολλούς δημόσιους τηλεοπτικούς χώρους. Η τηλεόραση χρησιμοποιήθηκε περισσότερο για ψυχαγωγία παρά για προπαγάνδα, καθώς ο Γιόζεφ Γκέμπελς προτιμούσε το ραδιόφωνο ως μέσο μαζικής ενημέρωσης. Ο βαρύς και αργός εξοπλισμός δυσκόλευε την λειτουργία και σχεδόν όλο το πρόγραμμα μεταδιδόταν ζωντανά. Από το 1942 έως το 1944 οι Γερμανοί επανίδρυσαν τον τηλεοπτικό σταθμό στο Παρίσι για τη μετάδοση προγραμμάτων στα γερμανικά και τα γαλλικά. Το 1944 ο σταθμός έκλεισε, όπως και οι περισσότερες άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, ως συνέπεια της προσέγγισης των συμμαχικών στρατών στην εκστρατεία της Νορμανδίας .

Μετά την κατάρρευση της Ανατολικής Γερμανίας το 1990, ανακαλύφθηκαν περίπου 280 κύλινδροι ταινιών 35 χιλιοστών από προγράμματα του Fernsehsender Paul Nipkow. Τα τελευταία χρόνια μεγάλο μέρος αυτού του υλικού έχει προβληθεί σε γερμανικά και διεθνή κανάλια, κυρίως από το History Channel. Στη Γερμανία το υλικό έχει χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά στο Televisionen im Dritten Reich («Τηλεοράσεις στο Τρίτο Ράιχ») του WDR και NDR καθώς και στο ντοκιμαντέρ του Μίκαελ Κροφτ του 1999 Das Fernsehen unter dem Hakenkreuz ("Τηλεόραση κάτω από τη σβάστικα ").

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Einheits-Fernseh-Empfänger Ε1
  • Τηλεόραση στη Γερμανία
  • Ιστορία της τηλεόρασης
  • Ιστορία της τηλεόρασης στη Γερμανία
  • Haus des Rundfunks

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «22.3.1935: Erstes Fernsehprogramm der Welt». Deutsche Welle. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2015. 
  2. «Es begann in der Fernsehstube: TV wird 80 Jahre alt». Computer Bild. 22 Μαρτίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017. 
  3. «Das erste deutsche Fernsehpatent von Paul Nipkow». PC Magazin. 30 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]