Κολλέγιο της Γαλλίας
{{WikidataCoord}} – missing coordinate data
| Κολλέγιο της Γαλλίας | |
|---|---|
| Collège de France | |
 | |
 | |
| Είδος | οργανισμός, ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, αρχείο και βιβλιοθήκη |
| Χώρα | Γαλλία[1][2] |
| Έναρξη κατασκευής | 1530 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Κολλέγιο της Γαλλίας (γαλλικά: Collège de France) είναι δημόσιο ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης και έρευνας (grand établissement) στη Γαλλία. Ιδρύθηκε το 1530 και βρίσκεται στο Παρίσι, στο 5ο διαμέρισμα, στο Καρτιέ λατέν, απέναντι από την ιστορική πανεπιστημιούπολη της Σορβόννης.
Το Κολλέγιο θεωρείται το πιο αναγνωρισμένο ερευνητικό ίδρυμα της Γαλλίας. [3] [4] Έως το 2017, 21 βραβευθέντες με βραβείο Νόμπελ και 8 με το Μετάλλιο Φιλντς συνεργάζονταν με το Κολλέγιο. Δεν χορηγεί πτυχία. Οι καθηγητές δίνουν διαλέξεις όπου η παρουσία είναι ελεύθερη και ανοιχτή σε οποιονδήποτε. Το σύνθημα του Κολλεγίου είναι το Docet Omnia, λατινικά για το «Διδάσκει τα πάντα». Ο στόχος του είναι να «διδάξει την επιστήμη στην πράξη» που συνοψίζεται καλύτερα στη φράση του Μωρίς Μερλώ-Ποντύ: «Αυτό που το Κολλέγιο της Γαλλίας, από την ίδρυσή του, είναι δεσμευμένο να παρέχει στους ακροατές του, δεν είναι οι αποκτηθείσες αλήθειες, αλλά η ιδέα της ελεύθερης έρευνας» [5] φράση η οποία είναι γραμμένη με χρυσά γράμματα πάνω από την κύρια αίθουσα.[6]
Το Κολλέγιο διαθέτει ερευνητικά εργαστήρια και μία από τις καλύτερες ερευνητικές βιβλιοθήκες της Ευρώπης, με τμήματα που επικεντρώνονται στην ιστορία με σπάνια βιβλία, ανθρωπιστικές επιστήμες, κοινωνικές επιστήμες αλλά και χημεία και φυσική.
Από τον Ιούνιο του 2009, πάνω από 650 ηχητικά προγράμματα (podcasts) των διαλέξεων του Κολλεγίου της Γαλλίας είναι διαθέσιμα στο iTunes. Ορισμένα είναι επίσης διαθέσιμα στα αγγλικά και τα κινεζικά. Επίσης, ο ιστότοπος του Κολλεγίου[7] έχει αναρτήσει αρκετά βίντεο των μαθημάτων. Τα μαθήματα παρακολουθούνται από διάφορους φοιτητές, από ανώτερους ερευνητές έως διδακτορικούς ή μεταπτυχιακούς φοιτητές ή ακόμη και από πτυχιούχους. Επιπλέον, τα «εναρκτήρια μαθήματα» (πρώτο μάθημα) είναι σημαντικά γεγονότα στην πνευματική και κοινωνική ζωή του Παρισιού και προσελκύουν ένα πολύ μεγάλο κοινό από Παριζιάνους.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Το Κολλέγιο της Γαλλίας ιδρύθηκε το 1530 από τον βασιλιά Φραγκίσκο Α' της Γαλλίας, υπό την προτροπή του Γκιγιόμ Μπυντέ, με πρότυπο το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λέουβεν, που είχε ιδρυθεί το το 1425.
Επηρεασμένο από τον ανθρωπισμό, το Κολλέγιο ιδρύθηκε ως αντίπαλον δέος της Σορβόννης για να προωθήσει κλάδους όπως τα Εβραϊκά, τα Αρχαία Ελληνικά (ο πρώτος δάσκαλος ήταν ο διάσημος λόγιος Ιωάννης Λάσκαρις) και τα Μαθηματικά[8]και από την ίδρυσή του έως σήμερα έχει έναν διπλό προσανατολισμό, την έρευνα και τη διδασκαλία.
Αρχικά ονομάστηκε Βασιλικό Κολλέγιο (Collège Royal), αργότερα Κολλέγιο Τριών Γλωσσών (Collège des Trois Langues και στα λατινικά: Collegium Trilingue), αργότερα Εθνικό Κολλέγιο και Αυτοκρατορικό Κολλέγιο. Ονομάστηκε Κολλέγιο της Γαλλίας το 1870.
Το 2010 έγινε ιδρυτικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Παρίσι PSL (Université Paris sciences et lettres).
Διδάσκοντες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Κολλέγιο της Γαλλίας συγκεντρώνει μια επίλεκτη ομάδα ξένων και Γάλλων καθηγητών που αποτελείται από περίπου πενήντα καθηγητές, που εκλέγονται[Σημ 1] μεταξύ γαλλόφωνων καθηγητών που έχουν διακριθεί με τη σπουδαιότητα των ερευνών τους σε επιστήμες όπως τα μαθηματικά, τη φυσική, τη χημεία, τη βιολογία, την ιστορία, την αρχαιολογία, τη γλωσσολογία, τις ανατολικές σπουδές, τη φιλοσοφία, επιστήμες και άλλους τομείς. Δύο έδρες προορίζονται για ξένους μελετητές που καλούνται να δώσουν διαλέξεις.
Η εκλογή στη θέση καθηγητή στο Κολλέγιο της Γαλλίας είναι μία από τις υψηλότερες διακρίσεις στη γαλλική τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Στα διακεκριμένα μέλη του διδακτικού προσωπικού συγκαταλέγεται και ο Σερζ Αρός,[9] ο οποίος βραβεύτηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 2012. Επιπλέον, 8 βραβευθέντες με το Μετάλλιο Φιλντς συνεργάζονται με το Κολλέγιο.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ κάθε νέος καθηγητής εκλέγεται από τους ίδιους τους καθηγητές με βάση το προηγούμενο έργο του και όχι με τα ακαδημαϊκά του προσόντα
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 12257. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ Scott Appelrouth, Laura Desfor Edles (2008). Classical and Contemporary Sociological Theory: Text and Readings. Pine Forge Press. p. 641.
- ↑ John Culbert (2011). Paralyses: Literature, Travel, and Ethnography in French Modernity. U of Nebraska Press. p. 257.
- ↑ Maurice Merleau-Ponty, Éloge de la philosophie et autres essais, Paris: Gallimard, 1989, p. 13.
- ↑ Non pas des vérités acquises, mais l'idée d'une recherche libre
- ↑ . «college-de-france.fr/site/college/index.htm».
- ↑ Byzance et l'Europe : Colloque à la Maison de l'Europe, Paris, 22 avril 1994, H. Antoniadis-Bibicou (Ed.), 2001, ISBN/ISSN/EAN: 291142720.
- ↑ . «kathimerini.gr/16368/article/epikairothta/kosmos/stoys-serz-aros».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η ιστοσελίδα του Κολλεγίου της Γαλλίας
- Κύκλος «Collège de France» 2019 Αρχειοθετήθηκε 2020-02-25 στο Wayback Machine., στην ιστοσελίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος