Ciro Menotti (υποβρύχιο)
 Η πλώρη του υποβρυχίου Ciro Menotti. | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | Υποβρύχιο κλάσης Bandiera |
| Ονομασίες | Έφερε το όνομα του Ιταλού Καρμπονάρου Τσίρο Μενόττι (Τσίρο Μενόττι). |
| Ναυπηγείο | Cantiere Navale Triestino, Τριέστη |
| Έναρξη ναυπήγησης | 1928 |
| Καθέλκυση | 29 Δεκεμβρίου 1929 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 29 Αυγούστου 1930 |
| Κατάληξη | Διαλύθηκε για σκραπ το 1948. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 940 t (925 LT) στην επιφάνεια 1097 t (1080 LT) σε κατάδυση |
| Πρόωση | 2 κινητήρες ντίζελ 2 ηλεκτρικοί κινητήρες |
| Ταχύτητα | 15 kn στην επιφάνεια 8,2 kn σε κατάδυση |
| Αυτονομία | 4750 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn στην επιφάνεια 60 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 4 kn σε κατάδυση |
| Μεγ. βάθος κατάδυσης | 90 m |
| Πλήρωμα | 53 αξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 8 τορπιλοσωλήνες των 533 mm 1 πυροβόλο των 102 mm 2 πολυβόλα των 13,2 mm |
Το Ciro Menotti ήταν ένα από τα τέσσερα υποβρύχια κλάσης Bandiera που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Ολοκληρώθηκε το 1929 και ήταν ένα από τα σκάφη που υποστήριξαν τις δυνάμεις των Εθνικιστών κατά τη μάχη της Μάλαγας στο πλαίσιο του Ισπανικού Εμφυλίου. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αξιοποιήθηκε για τον ανεφοδιασμό των δυνάμεων του Άξονα και άλλους δευτερεύοντες ρόλους.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κλάση Bandiera ήταν μία μεγαλύτερων διαστάσεων βελτιωμένη εκδοχή της προγενέστερης κλάσης Pisani. Τα πλοία της είχαν εκτόπισμα 940 t (925 LT) στην επιφάνεια και 1097 t (1080 LT) σε κατάδυση. Το μήκος τους ήταν 69,8 m, το πλάτος 7,3 m και το βύθισμά τους 5,26 m.[1] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως και 90 m[2] και το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 53 αξιωματικούς και ναύτες.[1]
Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο κινητήρες ντίζελ ισχύος 1500 bhp ενώ σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβαναν δύο ηλεκτροκινητήρες των 650 hp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης στην επιφάνεια ήταν 15 kn ενώ σε κατάδυση έφθανε τους 8,2 kn.[2] Η ακτίνα δράσης ήταν 4750 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8,5 kn και 60 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 4 kn σε κατάδυση.[2] Ο οπλισμός του αποτελούνταν από οκτώ τορπιλοσωλήνες των 533 mm, τέσσερις στην πλώρη και άλλους τόσους στην πρύμνη, για τους οποίους έφεραν δώδεκα τορπίλες. Επίσης υπήρχε ένα πυροβόλο των 102 mm χαρή στο οποίο μπορούσαν να πληγούν στόχοι όταν το σκάφος ήταν στην επιφάνεια, καθώς και δύο πολυβόλα των 13,2 mm για αντιαεροπορική προστασία.[1][2]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ναυπήγηση του Ciro Menotti ξεκίνησε το 1928 στις εγκαταστάσεις της Odero-Terni-Orlando στο Μουτζιάνο (Muggiano).[3] Η καθέλκυσή του έλαβε χώρα στις 29 Δεκεμβρίου 1929 και ακολούθησε η ένταξή του σε υπηρεσία.[3] Στις αρχές του 1937, ενώ μαινόταν ο Ισπανικός Εμφύλιος, το Ciro Menotti πραγματοποίησε περιπολία στα ανοικτά της Μάλαγας κατά τη διάρκεια της οποίας βύθισε το εμπορικό πλοίο των Δημοκρατικών Delfin τη νύχτα 31ης Ιανουαρίου/1ης Φεβρουαρίου. Τις επόμενες μέρες βομβάρδισε με το πυροβόλο του δρόμους και γέφυρες στην περιοχή της Μάλαγας, υποστηρίζοντας τις δυνάμεις των Εθνικιστών που επιτίθονταν στην πόλη.[4]
Έπειτα από την είσοδο της Ιταλίας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ciro Menotti πραγματοποίησε μέχρι το 1942 αποστολές ανεφοδιασμού με προορισμούς την Αλβανία και τη Λιβύη. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως εκπαιδευτικό, ενώ μετά από την συνθηκολόγηση της Ιταλίας το Σεπτέμβριο του 1943 παραδόθηκε στους Συμμάχους στη Μάλτα.[5] Διαλύθηκε για σκραπ το 1948.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Frank, Willard C., Jr. (1989). «Question 12/88». Warship International XXVI (1): 95–97. ISSN 0043-0374.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
| ||||||||
