Καραϊβική Κοινότητα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από CARICOM)
Καραϊβική Κοινότητα

Σημαία
ΓλώσσεςΑγγλικά, Ισπανικά και Ολλανδικά
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος

Η Καραϊβική Κοινότητα (Caribbean Community, γνωστή με το αρκτικόλεξο CARICOM) είναι οργανισμός που αποτελείται από 15 χώρες της Καραϊβικής και εξαρτημένα εδάφη, με κύριο στόχο την προώθηση της οικονομικής ενσωμάτωσης και συνεργασίας μεταξύ των μελών του, την διασφάλιση ότι τα οφέλη από την ενσωμάτωση είναι εξίσου μοιρασμένα και τον συντονισμό της εξωτερικής πολιτικής. Ιδρύθηκε το 1973. Έδρα της Γραμματείας είναι η πρωτεύουσα της Γουιάνας, Τζώρτζταουν. Ο οργανισμός είναι επίσημα παρατηρητής των Ηνωμένων Εθνών.[1]

Κατέστη πολυγλωσσικός οργανισμός, με την ένταξη του Σουρινάμ (γλώσσα τα ολλανδικά) και της Αϊτής (γλώσσα: κρεολική), ενώ τα ισπανικά προτάθηκε να αποτελούν γλώσσα εργασίας.[2] Τον Ιούλιο του 2012 η CARICOM ανακοίνωσε την πρόθεσή της να καταστήσει τα γαλλικά και τα ολλανδικά ως επίσημες γλώσσες.[3] Το 2001 οι αρχηγοί κυβέρνησης υπέγραψαν την αναθεωρημένη συνθήκη του Τσαγκαράμας, ανοίγοντας τον δρόμο για την ιδέα της κοινής αγοράς. Ως μέρος της συμφωνίας, συστάθηκε το Δικαστήριο της Καραϊβικής.

Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα, η CARICOM απαρτίζεται από 15 πλήρη μέλη, 5 βοηθητικά και 8 παρατηρητές. Όλα τα βοηθητικά μέλη είναι υπερπόντιες κτήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Παρότι διατηρεί δεσμούς με την Κούβα, η τελευταία δεν είναι μέλος, εξαιτίας της έλλειψης στην πολιτική της οργάνωση.

Μέλη της CARICOM [4]
Καθεστώς Όνομα Μέλος από Σημειώσεις
Πλήρες μέλος Αντίγκουα και Μπαρμπούντα 4 Ιουλίου 1974
Μπαχάμες 4 Ιουλίου 1983 Δεν είναι μέλος της τελωνειακής ένωσης
Μπαρμπάντος 1 Αυγούστου 1973 Ένα από τα τέσσερα ιδρυτικά μέλη
Μπελίζ 1 Μαΐου 1974
Δομινίκα 1 Μαΐου 1974
Γρενάδα 1 Μαΐου 1974
Γουιάνα 1 Αυγούστου 1973 Ένα από τα 4 ιδρυτικά μέλη
Αϊτή 2 Ιουλίου 2002 Προσωρινά μέλος στις 4 Ιουλίου 1998
Τζαμάικα 1 Αυγούστου 1973 Από τα 4 ιδρυτικά μέλη
Μοντσεράτ 1 Μαΐου 1974 υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου βασιλείου
Άγιος Χριστόφορος και Νέβις 26 Ιουλίου 1974 Μέλος με την ονομασία Άγιος Χριστόφορος-Νέβις-Ανγκουίλλα
Αγία Λουκία 1 Μαΐου 1974
Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες 1 Μαΐου 1974
Σουρινάμ 4 Ιουλίου 1995
Τρινιντάντ και Tομπάγκο 1 Αυγούστου 1973 Από τα 4 ιδρυτικά μέλη
Βοηθητικό μέλος Ανγκουίλα Ιούλιος 1999 Βρετανικό υπερπόντιο έδαφος
Βερμούδες 2 Ιουλίου 2003 Βρετανικό υπερπόντιο έδαφος
Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι Ιούλιος 1991 Βρετανικό υπερπόντιο έδαφος
Κέιμαν Νήσοι 16 Μαΐου 2002 Βρετανικό υπερπόντιο έδαφος
Νήσοι Τερκς και Κέικος Ιούλιος 1991 Βρετανικό υπερπόντιο έδαφος
Παρατηρητής Αρούμπα Χώρα του Βασιλείου των Κάτω Χωρών
Κολομβία
Κουρασάο Χώρα του Βασιλείου των Κάτω Χωρών
Δομινικανή Δημοκρατία
Μεξικό
Πουέρτο Ρίκο Κοινοπολιτεία των ΗΠΑ
Άγιος Μαρτίνος Χώρα του Βασιλείου των Κάτω Χωρών
Βενεζουέλα

Διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η προεδρία του οργανισμού ασκείται εναλλασσόμενα μεταξύ των αρχηγών κυβερνήσεων από τα 15 κράτη-μέλη. Η θητεία του Γενικού Γραμματέα είναι πενταετής.

Διατελέσαντες Γενικοί Γραμματείς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου Καραϊβικής (Caribbean Free Trade Agreement ή CARIFTA) (15 Δεκεμβρίου 1965)
Όνομα (γεννήθηκε-πέθανε) Από Έως Χώρα καταγωγής
Φρέντερικ Λ. Κοζίερ [5][6] 1968 1969 Μπαρμπάντος
Γουίλιαμ Ντίμας (1929-1998)[7] 1969 1973 Τρινιντάντ και Tομπάγκο
Καραϊβική Κοινότητα (Caribbean Community)
Όνομα (γεννήθηκε-πέθανε) Από Έως Χώρα καταγωγής
Γουίλιαμ Ντίμας (1929-1998) 1973 1974 Τρινιντάντ και Tομπάγκο
Σερ Άλιστερ ΜακΙντάιρ (1932-) 1974 Αύγουστος 1977 Γρενάδα
Τζόζεφ Τίντολ (υπηρεσιακός) (1927-) Αύγουστος 1977 Αύγουστος 1978 Γουιάνα
Κάρλι Κινγκ (1933-1998) Νοέμβριος 1978 Σεπτέμβριος 1983 Μπαρμπάντος
Ρόντρικ Ρέινφορντ (1940-) Σεπτέμβριος 1983 Αύγουστος 1992 Τζαμάικα
Έντουιν Γ. Κάρινγκτον (1938-) Αύγουστος 1992 Δεκέμβριος 2010 Τρινιντάντ και Tομπάγκο
Λολίτα Άπλγουεϊτ (υπηρεσιακή) Ιανουάριος 2011 Αύγουστος 2011 Μπαρμπάντος
Ίρουιν ΛαΡοκ (1955-) [8] 15 Αυγούστου 2011 σήμερα Δομινίκα

O δεύτερος (και τελευταίος) Γενικός Γραμματέας της CARIFTA, Γουίλιαμ Ντίμας, έγινε ο πρώτος γενικός γραμματέας της CARICOM.[9]

Προεδρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την προεδρία της CARICOM ασκεί ο Γκαστόν Μπράουν.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. https://www.un.org/en/sections/member-states/intergovernmental-organizations/index.html
  2. «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011. 
  3. "Communiqué Issued at the Conclusion of the Thirty-Third Regular Meeting of the Conference of Heads of Government of the Caribbean Community, 4-6 July 2012, Gros Islet, Saint Lucia" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine., "Heads of Government recognized that, although English was the official language of the Community, the facility to communicate in their languages could enhance the participation of Haiti and Suriname in the integration process. They therefore requested the conduct of a study to examine the possibilities and implications, including costs, of introducing French and Dutch."
  4. «CIA World Factbook». Central Intelligence Agency. 2017. σελ. 971. 
  5. «FREDERICK LLOYD COZIER - SECRETARY-GENERAL 1968-1969». caricom.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2011. 
  6. «"A HOME OF OUR OWN" THE NEW CARICOM SECRETARIAT HEADQUARTERS BUILDING». jis.gov.jm. Jamaica Information Service. 24 Φεβρουαρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2011. 
  7. «"A HOME OF OUR OWN" THE NEW CARICOM SECRETARIAT HEADQUARTERS BUILDING». jis.gov.jm. Jamaica Information Service. 24 Φεβρουαρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2018. 
  8. «Dominican Irwin LaRocque named new Secretary General of CARICOM». CUOPM.com. Office of the Prime Minister of St. Kitts & Nevis. 21 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2011. 
  9. Boxill, Ian (1993). Ideology and Caribbean integration. Barbados. Jamaica. Trinidad and Tobago: Canoe Press University of the West Indies. σελ. 128. ISBN 976-41-0045-7.