47 Αγλαΐα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
47 Αγλαΐα
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΡ. Λούτερ
Ημ/νία ανακάλυψης15 Σεπτεμβρίου 1857
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5)
Αφήλιο3,267 AU (488,7 εκατομ. km)
Περιήλιο2,488 AU (372,2 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
2,878 AU (430,5 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα0,135
1783,0
225,007°
Κλίση4,985°
3,244°
= 314,589°
Απόλυτο μέγεθος (H)
8,2[1]

Η Αγλαΐα (Aglaja) είναι μεγάλος αλλά σκοτεινόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,84. Ανακαλύφθηκε το 1857 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Τέοντορ Ρόμπερτ Λούτερ, που παρατηρούσε από το Ντίσελντορφ, και έλαβε το όνομα μιας από τις τρεις Χάριτες της ελληνικής μυθολογίας.

Η μέση διάμετρος της Αγλαΐας υπολογίσθηκε σε 127 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 2,1 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Αγλαΐας εκτιμάται σε 3,55 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 276 φορές ασθενέστερη από την αντίστοιχη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 67,1 m/sec.

Ο φασματικός τύπος της Αγλαΐας είναι C. Το άλβεδό της είναι 0,080 και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 109 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Είναι άγνωστο το αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Αγλαΐα γύρω από τον εαυτό της.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000047. Ανακτήθηκε στις 23  Ιανουαρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]