2504 Γκαβιόλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2504 Γκαβιόλα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): C.U. Cesco & A. Klemola
Ημερομηνία ανακάλυψης: 6 Μαΐου 1967
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1967 JO, 1980 CD
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,0875
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,762 AU (413,15 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,520 AU (377,0 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,003 AU (449,3 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1676,4 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 4,075 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

10,04 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 161,48 °
Μέση ανωμαλία (M): 64,13 °


Ο Γκαβιόλα (Gaviola) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,1. Ανακαλύφθηκε το 1967 από τους αστρονόμους Κάρλος Ούλρικο Θέσκο (Αργεντινός) και `Αρνολντ Ρ. Κλέμολα (από τις ΗΠΑ), που παρατηρούσαν από το Ελ Λεονθίτο της Αργεντινής, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Αργεντινού αστροφυσικού Ραμόν Ενρίκε Γκαβιόλα (Ramón Enrique Gaviola, 1900-1989).

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φασματικός τύπος του Γκαβιόλα είναι Sq (λιθώδης). Τα υπόλοιπα φυσικά χαρακτηριστικά του είναι άγνωστα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]