2239 Παράκελσος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2239 Παράκελσος
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Πάουλ Βιλντ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 13 Σεπτεμβρίου 1978
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1978 RC, 1961 UO, 1976 JX
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,099
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,196 AU (478,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,8785 AU (430,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,514 AU (525,7 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2087,3 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 10,912 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

20,39 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 1,98 °
Μέση ανωμαλία (M): 321,67 °


Ο Παράκελσος (Paracelsus) είναι ένας πολύ σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών, με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,5. Ανακαλύφθηκε το 1978 από τον Ελβετό αστρονόμο Πάουλ Βιλντ, που παρατηρούσε από το αστεροσκοπείο του Πανεπιστημίου της Βέρνης στο Τσίμερβαλντ, και πήρε το όνομά του από τον Παράκελσο.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Παράκελσου εκτιμάται σε 38,93 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0293.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]