2001 Αϊνστάιν
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Πάουλ Βιλντ |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 5 Μαρτίου 1973 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1973 EB |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,0985 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 1,934 AU (289,3 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 1,7434 AU (260,8 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,124 AU (317,8 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 982,25 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 22,6815 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
357,11 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 217,65 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 210,79 ° |
Ο Αϊνστάιν (Einstein) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται κοντά στα εσωτερικά όρια της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,627. Ανακαλύφθηκε στις 5 Μαρτίου 1973 από τον Ελβετό αστρονόμο Πάουλ Βιλντ, που παρατηρούσε από το αστεροσκοπείο Observatorium Zimmerwald του Πανεπιστημίου της Βέρνης στο Τσίμερβαλντ της Ελβετίας. Η αρχική προσωρινή ονομασία του, ήταν 1973 EB και πήρε το όνομά του προς τιμήν του Άλμπερτ Αϊνστάιν (1879-1955).[1]
Ανήκει στην Οικογένεια αστεροειδών της Ουγγαρίας[2] και κατά το περιήλιο της τροχιάς του ο Αϊνστάιν προσεγγίζει την τροχιά του πλανήτη Άρη. Ο Αϊνστάιν είναι ένας από τους ελάχιστους αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών που περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε λιγότερες από χίλιες γήινες ημέρες, καθώς χρειάζεται 982 ημέρες ή 2,69 γήινα έτη (2 έτη και 8 μήνες).
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μέση διάμετρος του Αϊνστάιν έχει υπολογιστεί από την Collaborative Asteroid Lightcurve Link στα 5,66 χιλιόμετρα,[3] ή κατά μια εκτίμηση της NASA στα 3,975 ± 0,154 χιλιόμετρα.[4][5] Ο φασματικός τύπος του είναι X (κατά Tholen) ή Xe (κατά SMASSII). Ο Αϊνστάιν περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 5 ώρες και 29 λεπτά.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Schmadel, Lutz D. (2007). «(2001) Einstein». Dictionary of Minor Planet Names. Springer Berlin Heidelberg. p. 162. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_2002. ISBN 978-3-540-00238-3.
- ↑ Spratt, Christopher E. (April 1990). «The Hungaria group of minor planets». Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 84 (2): 123–131. Bibcode:1990JRASC..84..123S. ISSN 0035-872X. Retrieved 1 April 2016.
- ↑ «LCDB Data for (2001) Einstein». Asteroid Lightcurve Database (LCDB). Retrieved 1 April 2016.
- ↑ Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; et al. (November 2011). «NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results». The Astrophysical Journal. 741 (2): 25. arXiv:1109.6407. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. Retrieved 20 May 2016.
- ↑ Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Dailey, J.; et al. (November 2011). «Main Belt Asteroids with WISE/NEOWISE. I. Preliminary Albedos and Diameters». The Astrophysical Journal. 741 (2): 20. arXiv:1109.4096. Bibcode:2011ApJ...741...68M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/68. Retrieved 8 December 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα
- The Palmer Divide Observatory: Tour given by Brian Warner στο YouTube (time 4:03 min.)
- Lightcurve plot of 2001 Einstein, Palmer Divide Observatory, Brian D. Warner (2012).
- Lightcurve Database Query (LCDB), at www.minorplanet.info
- Dictionary of Minor Planet Names, Google books.
- Asteroids and comets rotation curves, CdR – Geneva Observatory, Raoul Behrend.
- Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets (1)-(5000) – Minor Planet Center (Κέντρο Ελασσόνων Πλανητών).
2000 Χέρσελ | 2001 Αϊνστάιν | 2002 Όιλερ |
---|