19η Συμφωνία (Μότσαρτ)
Η 19η Συμφωνία σε Μι ύφεση μείζονα K. 132 (γερμανικά: Sinfonie in Es-Dur Köchelverzeichnis 132) είναι μία συμφωνία του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, που γράφτηκε τον Ιούλιο του 1772, όταν ο συνθέτης ήταν 16 ετών.[1]
Δομή και ενορχήστρωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Συμφωνία γράφτηκε για τα εξής μουσικά όργανα: 2 όμποε, 4 κόρνο (δύο εκ των οποίων γράφτηκαν σε Μι ύφεση alto) και έγχορδα.
Η Συμφωνία αποτελείται από τέσσερα μέρη:
Το πρώτο μέρος ανοίγει με ένα μοτίβο, το οποίο ο Μότσαρτ θα το χρησιμοποιήσει στο ξεκίνημα του 22ου κονσέρτου για πιάνο, γραμμένο στην ίδια κλίμακα.[2] Το θέμα βεβαίως είναι μικρό και δεν έχει επανάληψη. Η συνέχεια εξάλλου επικεντρώνεται στο καινούριο υλικό.[2] Υπάρχει, ωστόσο, ένα εναλλακτικό αργό μέρος, το οποίο σημειώθηκε ως Andantino grazioso.[1] Το tempo είναι σημειωμένο, στο πρώτο, στο δεύτερο και στο τέταρτο μέρος, από τον γραφικό χαρακτήρα του Λέοπολντ Μότσαρτ.[1] Το finale είναι σε γαλλικό rondo, σε επτά μέρη. Όλα τα μέρη του rondo επαναλαμβάνονται εκτός από το τελευταίο.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Mozart, Wolfgang Amadeus (2005). Die Sinfonien III. Kassel: Bärenreiter-Verlag. σελίδες XI. Unknown parameter
|coauthors=ignored (|author=suggested) (βοήθεια) ISMN M-006-20466-3 - ↑ 2,0 2,1 2,2 Brown, A. Peter, The Symphonic Repertoire (Volume 2). Indiana University Press (ISBN 0-253-33487-X), pp. 367 (2002).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Symphony No.19 in E-flat major, K.132 (Mozart, Wolfgang Amadeus) στο IMSLP.org
- Η παρτιτούρα της 19η Συμφωνίας στο DME.at
|