1831 Νίκολσον

**1831 Νίκολσον**
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Πάουλ Βιλντ
Ημερομηνία ανακάλυψης:	17 Απριλίου 1968
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1968 HC, 1948 GF, 1955 ML
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
	Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,129
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,239 AU (335,0 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	1,951 AU (291,9 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	2,527 AU (378,1 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1223,9 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	5,637 ° (μοίρες)
Μήκος του; ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	; 72,65 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	183,24 °
Μέση ανωμαλία (M):	352,31 °

Ο Νίκολσον (Nicholson) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,8. Ανακαλύφθηκε το 1968 από τον Ελβετό αστρονόμο Πάουλ Βιλντ, που παρατηρούσε από το αστεροσκοπείο του Πανεπιστημίου της Βέρνης στο Τσίμερβαλντ, και πήρε το όνομά του από το επώνυμο του Αμερικανού αστρονόμου Σηθ Μπαρνς Νίκολσον.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Ο φασματικός τύπος του Νίκολσον είναι S (λιθώδης). Τα υπόλοιπα φυσικά χαρακτηριστικά του είναι άγνωστα.