1801 Τιτικάκα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1801 Τιτικάκα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Μιγκέλ Ίτζιγκσον
Ημερομηνία ανακάλυψης: 23 Σεπτεμβρίου 1952
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1952 SP1 , 1963 UR
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,069
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,018 AU (451,5 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,809 AU (420,2 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,227 AU (482,8 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1915,2 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 10,972 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

77,63 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 8,39 °
Μέση ανωμαλία (M): 41,38 °


Ο Τιτικάκα (Titicaca) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,115. Ανακαλύφθηκε το 1952 από τον Αργεντινό αστρονόμο Μιγκέλ Ίτζιγκσον, που παρατηρούσε από τη Λα Πλάτα της Αργεντινής, και πήρε το όνομά του από την ομώνυμη μεγάλη λίμνη της Νότιας Αμερικής.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Τιτικάκα εκτιμάται σε 23,18 ± 2,4 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,131 ± 0,032. Ο Τιτικάκα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 3 ώρες 12 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα, μία γρήγορη περιστροφή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]