1688 Βίλκενς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1688 Βίλκενς
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Μιγκέλ Ίτζιγκσον
Ημερομηνία ανακάλυψης: 3 Μαρτίου 1951
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1951 EQ1 , 1964 JC
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,239
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,619 AU (391,8 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,993 AU (298,1 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,245 AU (485,4 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1547,9 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 11,782 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

245,91 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 41,43 °
Μέση ανωμαλία (M): 54,99 °


Ο Βίλκενς (Wilkens) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,565. Ανακαλύφθηκε το 1951 από τον Αργεντινό αστρονόμο Μιγκέλ Ίτζιγκσον, που παρατηρούσε από τη Λα Πλάτα της Αργεντινής, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Γερμανού αστρονόμου Αλεξάντερ Βίλκενς (Alexander Friedrich Karl Wilkens, 1881-1968), ο οποίος είχε εργασθεί επί πολλά χρόνια στο Αστεροσκοπείο της Λα Πλάτα (η ονομασία δόθηκε μετά τον θάνατο του Βίλκενς).

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Βίλκενς είναι άγνωστα. Ο Βίλκενς περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 7 ώρες και 15 λεπτά (Franco 2011).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]