Χρήστης:Mpelas199/πρόχειρο/ Dragon V2
Αυτή η σελίδα είναι ένα «πρόχειρο χρήστη» του Mpelas199. Ένα «πρόχειρο χρήστη» είναι υποσελίδα της προσωπικής σελίδας του χρήστη στη Βικιπαίδεια. Εξυπηρετεί ως χώρος πειραματισμών και ανάπτυξης σελίδων και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα. Επεξεργαστείτε ή δημιουργήστε το δικό σας πρόχειρο εδώ ή κάνετε δοκιμές στο κοινόχρηστο Πρόχειρο Βικιπαίδειας. |
Dragon 2 | |
---|---|
To Dragon C201 πλησιάζει τον ΔΔΣ | |
Κατασκευαστής | SpaceX |
Χώρα προέλευσης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Χειριστής | SpaceX |
Χρίσεις | Μεταφορά πληρώματος και φορτίου στον ΔΔΣ |
Χαρακτηριστικά | |
Διάρκεια ζωής | |
Κενό Βάρος | 9.525 kg[3] |
Χωρητικότητα φορτίου | |
Χωρητικότητα πληρώματος | 7 |
Όγκος |
|
Διαστάσεις | |
Ύψος |
|
Διάμετρος | 4 m [4] |
Παραγωγή | |
Κατάσταση | Έλεγχος |
Κατασκευάστηκαν | 2 |
Εκτοξεύθηκαν | 1 |
Παρθενική πτήση | 2 Μαρτίου 2019 |
Σχετικά διαστημόπλοια | |
Προκάτοχος | SpaceX Dragon |
Το Dragon 2 ή Dragon V2 είναι ένα επαναχρησιμοποιήσιμο διαστημόπλοιο από την αμερικανική αεροδιαστημική βιομηχανία SpaxeX και είναι ο διάδοχος του φορτηγού διαστημόπλοιου Dragon. Το σκάφος εκτοξεύεται με τον πύραυλο-φορέα Falcon 9 Block 5 και προσυδατώνεται στον ωκεανό. Σε σύγκριση με το Dragon, το Dragon V2 έχει μεγαλύτερα παράθυρα, ανανεωμένους υπολογιστές πτήσεις και αεροηλεκτρονικά, ανασχεδιασμένες ηλιακές συστοιχίες και τροποποιημένο σασί.
Υπάρχουν δυο προγραμματισμένες εκδοχές – Crew Dragon, ονομάζεται η έκδοση της κάψουλας που μπορεί να μεταφέρει μέχρι επτά αστροναύτες και Cargo Dragon, ονομάζεται η έκδοση που θα αντικαταστήσει το πρώτο Dragon. Η Crew Dragon κάψουλα είναι εφοδιασμένη με ένα εσωτερικό σύστημα διαφυγής εκτόξευσης που χρησιμοποιεί τέσσερις πλαϊνούς προωθητήρες με 2 SuperDraco μηχανές ο καθένας. Κατά την διάρκεια της δοκιμής του συστήματος διαφυγής εκτόξευσης στης 20 Απριλίου 2019 μια κάψουλα εξερράγη.[5] Η πρώτη μη επανδρωμένη πτήση του Crew Dragon στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) έγινε τον Μάρτιο του 2019.[6]
Η Crew Dragon κάψουλα που χρησιμοποιήθηκε στην πρώτη δοκιμαστική πτήση ήταν σχεδιασμένο να χρησιμοποιηθεί στην δοκιμή διαφυγής πτήσεις πριν την έκρηξη της στης 20 Απριλίου 2019 κατά την διάρκεια της δοκιμής τον μηχανών SuperDraco. Έπειτα από ερεύνα για τον λόγο της έκρηξη, που ολοκληρώθηκε στης 15 Ιουλίου 2019, έγιναν τροποποιήσεις στα υδραυλικά του οχήματος.[7]
Η δοκιμή διαφυγής πτήσεις είναι προγραμματισμένη για της 19 Ιανουαρίου 2020 ενώ η πρώτη επανδρωμένη αποστολή είναι προγραμματισμένη για τον Φεβρουάριο του 2020.[8][9]
Ανάπτυξη και εκδοχές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπάρχουν δυο εκδοχές: Crew Dragon και Cargo Dragon.[10] Αρχικά η Crew Dragon κάψουλα αποκαλούταν DragonRider[11][12] και από την αρχή ήταν σχεδιασμένη να μπορεί να μεταφέρει επτά άτομα πληρώματος και φορτίο.[13][14] Έχει την δυνατότητα να εκτέλεση πλήρη αυτόματα ραντεβού και να συνδεθεί με τον ΔΔΣ (ή άλλα διαστημόπλοια) με την ικανότητα χειρωνακτικής παρέμβασης χρησιμοποιώντας το σύστημα NASA Docking (NDS).[15][16] Για τυπικές αποστολές, το Crew Dragon θα παραμένει συνδεδεμένο στον ΔΔΣ για 180 μέρες, αλλά είναι σχεδιασμένο να παραμένει στον σταθμό μέχρι και 210 μέρες, παρόμοια με το Ρώσικο διαστημόπλοιο Σογιούζ.[17][18][19] Από την αρχή της ανάπτυξης του, η SpaceX ήθελε να χρησιμοποίηση ένα ενσωματωμένο σύστημα διαφυγής.[20][21][22]
H SpaceX αρχικά ήθελε να χρησιμοποίηση της SuperDraco μηχανές ως το κύριο μέσο προσγείωσης και την προσθαλάσσωση με την χρήση αλεξίπτωτων ως δευτερεύον μέσο προσγείωσης. Η προσθαλάσσωση παρουσιάστηκε στην NASA ως "η βασική μέθοδος επιστροφής και ανάκτησης για της πρώτες πτήσεις" του Crew Dragon. Αργότερα, η προωθητική προσγείωση ματαιώθηκε, αφήνοντας την προσθαλάσσωση ως την μόνη μέθοδο επιστροφής.[23] Η Paragon Space Development Corporation βοήθησε στην ανάπτυξη του συστήματος υποστήριξης ζωής του Crew Dragon.
Το 2012, η SpaceX και η Orbital Outfitters συνεργάστηκαν για την δημιουργία μας διαστημικής στολής, την όποια θα φοράνε οι αστροναύτες κατά την εκτόξευση και την επανείσοδο.[24] Κάθε μέλος του πληρώματος έχει μια ιδικά φτιαγμένη στα μετρά του στολή. Η στολή έχει σχεδιαστή κύριος για χρίση μέσα στο Dragon, άλλα μπορεί να προστατέψει τους αστροναύτες στην περίπτωση ακαριαίας αποσυμπίεση της κάψουλας. Η στολή μπορεί να ψύχει τους αστροναύτες κατά την διάρκεια κανονικών πτήσεων.[25][26] Κατά την δοκιμή SpX-DM1, τοποθετήθηκε στο διαστημοπλοίου ένα μανεκέν, με το όνομα Ripley, που φορούσε την στολή. Η στολή κατασκευάζεται από Nomex ένα φλογοεπιβραδυντικό υλικό παρόμοιο του Kevlar.
Στης 18 Μάιου 2012, σε μια σύσκεψη της NASA, η SpaceX δήλωσε πως το κόστος εκτόξευσης του Dragon θα είναι 160 εκατ. $ ή περίπου 20 εκατ. $ ανά θέση, αν η NASA χρησιμοποιεί το Crew Dragon τουλάχιστον 4 φόρες το χρόνο και έχει πλήρωμα 7 άτομον.[27]Αυτό έρχεται σε αντίθεση με κόστος εκτόξευσης του Σογιούζ που είναι 76 εκατ. $ ανά θέση για τους αστροναύτες της NASA.[28] Ο σχεδιασμός του διαστημόπλοιου αποκαλύφθηκε στης 29 Μάιου 2014 στα κεντρικά της SpaceX στο Χόθορν της Καλιφόρνιας.[29][30][31] Τον Οκτώβριο του 2014, η NASA διάλεξε το Dragon ως υποψήφιο διαστημόπλοιο για να μεταφέρει Αμερικανούς αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό υπό την αιγίδα του προγράμματος Commercial Crew.[32][33]
Τεχνικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Dragon 2 περιλαμβάνει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:[29][30][34] To Dragon 2 είναι εν μερί επαναχρησιμοποιήσιμο με αποτέλεσμα να έχει μειωμένο κόστος λειτουργίας. Η SpaceX σκοπεύει να χρησιμοποιήσει καινούριες Crew Dragon κάψουλες σε κάθε επανδρωμένη αποστολή της NASA.[35] Το Cargo Dragon μπορεί να μεταφέρει μέχρι 3.307 κιλά στο ΔΔΣ. Το Crew Dragon έχει χωρητικότητα για επτά αστροναύτες, με την NASA να χρησιμοποιεί μόνο τέσσερις θέσεις για τις αποστολές της. Πάνω από τις θέσεις, υπάρχει ένας πίνακας ελέγχου με τρεις οθόνες, μια τουαλέτα και η καταπαχτή σύνδεσης. Η προσθαλάσσωση επιταχύνετε με την βοήθεια τεσσάρων αλεξίπτωτων. To σύστημα αλεξίπτωτων υπέστη ολοκληρωτικό ανασχεδιασμό από αυτό που χρησιμοποιείτε στο Dragon, ώστε να μπορεί να ανοίγει σε διάφορα σενάρια διαφυγής.[36]
Το Crew Dragon έχει οκτώ πλαϊνές μηχανές SuperDraco, χωρισμένες σε τέσσερα ζευγάρια, οπού κάθε μηχανή μπορεί να παράγει μέχρι 71 κιλο-νιούτον ώσης.[29] Κάθε ζευγάρι περιέχει τέσσερις προωθητήρες Draco για την ρύθμιση του υψόμετρου και για τροχιακούς ελιγμούς. Ο θάλαμος αναφλέξεις τον SuperDraco μηχανών εκτυπώνετε τρισδιάστατα[37] και κατασκευάζεται από Inconel, μια αλόη από νικέλιο και σίδηρο, με την τεχνική laser sintering. Οι μηχανές περιέχονται σε ένα προστατευτικό ατρακτίδιο για την αποφυγή εξαπλώσεις του κίνδυνου σε περίπτωση βλάβης ενός κινητήρα.
Όταν είναι σε τροχιά, το Dragon 2 μπορεί να να συνδεθεί με τον ΔΔΣ αυτόνομα. To Dragon συνδεόταν με την βοήθεια του ρομποτικού χαϊριού Canadarm2 όπου το ελλιμένιζε στον ΔΔΣ. Οι πιλότοι διατηρούν την ικανότητα να συνδέουν το διαστημόπλοιο στον ΔΔΣ μέσω χειριστηρίων που βρίσκονται στον πινάκα ελέγχου του οχήματος. Το Dragon 2 μπορεί να λειτουργήσει στο απολυτό κενό και ως μετρό ασφαλείας το πλήρωμα θα φοράει διαστημικές στολές, σχεδιασμένες από την SpaceX, για να τους προστατεύση σε περίπτωση ακαριαίας απώλειας πίεσης. Ακόμα, το διαστημόπλοιο μπορεί να επιστρέψει ασφαλές πίσω στην γη σε περίπτωση διαρροής αέρα από οπή διαμέτρου μέχρι και 6,33 mm.[38]
Το καύσιμο αποθηκεύετε σε σφαιρικές δεξαμενές που κατασκευάζονται από τιτάνιο και εξωτερικά είναι ενισχυμένες με ίνες άνθρακα. Μια θερμική ασπίδα κατασκευασμένη από PICA-X προστατεύει την κάψουλα κατά την επανείσοδο της στην ατμοσφαίρα.[38] Το επαναχρησιμοποιήσιμο κωνικό ρηχός, που προστατεύει το διαστημόπλοιο κατά την άνοδο και κατά τα την επανείσοδο,[38] είναι στερεωμένο πάνω σε ένα αρμό για να επιτρέπει στο διαστημόπλοιο να συνδέετε στο διάστημα.[39]
Ο αποθηκευτικός χώρος είναι το τρίτο δομικό στοιχείο του διαστημόπλοιου όπου περιέχει ηλιακούς συλλέκτες, θερμαντικά σώματα για την αφαίρεση θερμότητας και πτερύγια για να παρέχουν αεροδυναμική ισορροπία σε περιπτώσεις εκτατής διαφυγής.[38]
Το προηγούμενο Dragon χρησιμοποιούσε αναδιπλούμενες ηλιακές συστοιχίες όπου στο Dragon 2 έχουν αντικατασταθεί με ηλιακά πάνελ που βρίσκονται πάνω από τον αποθηκευτικό χώρο. Η αύξηση του όγκου μειώνει τον αριθμό τον μηχανισμών που χρειάζονται όπου με την σειρά του αυξάνει την αξιοπιστία του διαστημοπλοιού.
Λίστα μονάδων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Crew Dragon μονάδες και αποστολές μετά την έκρηξη της C201 μονάδας στης 20 Απριλίου, 2019.[40]
Συριακός Αριθμός[41] | Παρατήρησης |
---|---|
C201 | Demo-1, καταστράφηκε κατά την διάρκεια δοκιμών |
C202, C203, C204 | Δοκιμαστικές μονάδες |
C205 | Δοκιμή συστήματος διαφυγής πτήσεις |
C206 | Demo-2 |
C207 | CCtCap-1 |
C208-212 (?) | CCtCap-2 - CCtCap-6 (?) |
Λίστα πτήσεων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποστόλη | № Κάψουλας[42] | Ημερομηνία Εκτόξευσης
(UTC) |
Σχόλια | Ώρα ΔΔΣ | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|---|---|
Dragon 2 pad abort test | DragonFly | 6 Μάιου 2015 | Δοκιμή διαφυγής βάσης, Κέιπ Κανάβεραλ, Φλόριντα | N/A | Επιτυχία |
SpX-DM1 | C201 | 2 Μαρτίου 2019 | Μη-επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση του Dragon 2. Άφιξη 3 Μαρτίου 2019, 08:51 UTC, Αναχώρηση 8 Μαρτίου 2019, 05:32 UTC | 04:21:17 | Επιτυχία |
Dragon 2 in-flight abort test | C205 | 19 Ιανουαρίου 2020 | Θα χρησιμοποιηθή η καψούλα που είχε προγραμματιστεί για την αποστολή SpX-DM2.[43] | N/A | Προγρατισμένο |
SpX-DM2 | C206 | Αρχές 2020[44][45] | Επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση με δυο αστροναύτες για δυο εβδομάδες. Θα χρησιμοποιηθή η καψούλα που είχε προγραμματιστεί για την πρώτη επανδρωμένη λειτουργική πτήση.[43] | Προγρατισμένο | |
USCV-1 | C204 | Μάιο 2020 | Προγρατισμένο | ||
CCtCap missions 2–6 | Μέτα το 2020 | Προγρατισμένο | |||
CRS-2 missions 1–6 | 2020–2024[46] | Προγρατισμένο |
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «DragonLab datasheet» (PDF). Hawthorne, California: SpaceX. 8 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2010.
- ↑ «"Commercial Crew Program American Rockets American Spacecraft American Soil" (page 15)» (PDF). NASA.gov. NASA. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ SpaceX, NASA Discuss Forthcoming Dragon Pad Abort Test
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 SpaceX (1 Μαρτίου 2019). «Dragon». SpaceX. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ Wall 2019-05-28T22:01:59Z, Mike. «SpaceX, NASA Finish Cleaning Up Site of Crew Dragon Spacecraft Explosion». Space.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020.
On April 20, a Crew Dragon capsule exploded during a routine "static fire" test of the craft's emergency-escape thrusters at Cape Canaveral Air Force Station in Florida.
- ↑ «February 6, 2019 – Commercial Crew Program». blogs.nasa.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Shanklin, Emily (15 Ιουλίου 2019). «UPDATE: IN-FLIGHT ABORT STATIC FIRE TEST ANOMALY INVESTIGATION». SpaceX (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Clark, Stephen. «SpaceX reschedules crew capsule in-flight abort test for Jan. 18 – Spaceflight Now» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Wall 2019-10-10T23:31:04Z, Mike. «SpaceX Could Launch NASA Astronauts Into Space in Early 2020». Space.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Audit of Commercial Resupply Services to the International Space Station. NASA. April 26, 2018. Report No. IG-18-016. Quote: "For SpaceX, certification of the company’s unproven cargo version of its Dragon 2 spacecraft for CRS-2 missions carries risk while the company works to resolve ongoing concerns related to software traceability and systems engineering processes."
- ↑ «Final Environmental Assessment for Issuing an Experimental Permit to SpaceX for Operation of the DragonFly Vehicle at the McGregor Test Site, McGregor, Texas» (PDF). faa.gov. Federal Aviation Administration. σελίδες 2–3. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2014.
- ↑ Gwynne Shotwell (21 Μαρτίου 2014). Broadcast 2212: Special Edition, interview with Gwynne Shotwell (audio file). The Space Show. Συμβαίνει στα 24:05–24:45 and 28:15–28:35. 2212. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (mp3) στις 22 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2014.
we call it v2 for Dragon. That is the primary vehicle for crew, and we will retrofit it back to cargo.
- ↑ «Q+A: SpaceX Engineer Garrett Reisman on Building the World's Safest Spacecraft». PopSci. 13 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2012.
DragonRider, SpaceX's crew-capable variant of its Dragon capsule
- ↑ «SpaceX Completes Key Milestone to Fly Astronauts to International Space Station». SpaceX. 20 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2012.
- ↑ «Dragon Overview». SpaceX. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2012.
- ↑ Parma, George (20 Μαρτίου 2011). «Overview of the NASA Docking System and the International Docking System Standard» (PDF). NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2012.
iLIDS was later renamed the NASA Docking System (NDS), and will be NASA’s implementation of an IDSS compatible docking system for all future US vehicles
- ↑ Bayt, Rob (16 Ιουλίου 2011). «Commercial Crew Program: Key Driving Requirements Walkthrough». NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2011.
- ↑ Oberg, Jim (28 Μαρτίου 2007). «Space station trip will push the envelope». NBC News. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2012.
- ↑ Bolden, Charles (9 Μαΐου 2012). «2012-05-09_NASA_Response» (PDF). NASA. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2012.
- ↑ With the exception of the Project Gemini spacecraft, which used twin ejection seats: "Encyclopedia Astronautica: Gemini Ejection" Αρχειοθετήθηκε 2005-04-25 στο Wayback Machine.. Astronautix.com. Retrieved January 24, 2013.
- ↑ Chow, Denise (April 18, 2011). «Private Spaceship Builders Split Nearly $270 Million in NASA Funds». New York: Space.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 18, 2011. https://www.webcitation.org/6415KG6df?url=http://www.space.com/11421-nasa-private-spaceship-funding-astronauts.html. Ανακτήθηκε στις 18 December 2011.
- ↑ "Spaceship teams seek more funding" . MSNBC Cosmic Log. December 10, 2010. Retrieved December 14, 2010.
- ↑ [https://web.archive.org/web/20120107054003/http://www.paragonsdc.com/press_paragon-joins-
spacex.php «In the news Paragon Space Development Corporation Joins SpaceX Commercial Crew Development Team»] Check
|archiveurl=
value (βοήθεια). Paragon Space Development Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις|archive-url=
requires|archive-date=
(βοήθεια). line feed character in|archiveurl=
at position 90 (βοήθεια) - ↑ Sofge, Eric (19 Νοεμβρίου 2012). «The Deep-Space Suit». PopSci. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ «Dragon». spacex.com. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019.
- ↑ Gibbens, Sarah. «A First Look at the Spacesuits of the Future». nationalgeographic.com. National Geographic. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019.
- ↑ Ohnsman, Alan (30 Μαΐου 2014). «Musk's SpaceX Readying Reusable Astronaut Capsule for 2016». bloomberg.
- ↑ «SpaceX scrubs launch to ISS over rocket engine problem | Deccan Chronicle». web.archive.org. 23 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 29,0 29,1 29,2 Norris, Guy (May 30, 2014). «SpaceX Unveils ‘Step Change’ Dragon ‘V2’». Aviation Week. http://aviationweek.com/space/spacex-unveils-step-change-dragon-v2. Ανακτήθηκε στις May 30, 2014.
- ↑ 30,0 30,1 Kramer, Miriam (May 30, 2014). «SpaceX Unveils Dragon V2 Spaceship, a Manned Space Taxi for Astronauts — Meet Dragon V2: SpaceX's Manned Space Taxi for Astronaut Trips». space.com. http://www.space.com/26063-spacex-unveils-dragon-v2-manned-spaceship.html. Ανακτήθηκε στις May 30, 2014.
- ↑ Bergin, Chris (May 30 2014). «SpaceX lifts the lid on the Dragon V2 crew spacecraft». NASAspaceflight.com. http://www.nasaspaceflight.com/2014/05/spacex-lifts-the-lid-dragon-v2-crew-spacecraft/. Ανακτήθηκε στις May 30, 2014.
- ↑ Post, Hannah (16 Σεπτεμβρίου 2014). «NASA Selects SpaceX to be Part of America's Human Spaceflight Program». SpaceX. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ Berger, Eric (June 9, 2017). «So SpaceX is having quite a year». Ars Technica. https://arstechnica.com/science/2017/06/so-spacex-is-having-quite-a-year/. Ανακτήθηκε στις June 9, 2017.
- ↑ «Spaceflight Now | Breaking News | NASA clears commercial crew contractors to resume work». spaceflightnow.com. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Ralph, Eric (28 Αυγούστου 2018). «SpaceX has no plans to reuse Crew Dragon spaceships on NASA astronaut launches». TESLARATI (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Dragon V2 will initially rely on parachute landings». NASASpaceFlight.com (στα Αγγλικά). 28 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Wall 2018-08-15T11:25:25Z, Mike. «Step Inside SpaceX's New Crew Dragon Spaceship (Photos)». Space.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2020.
A SuperDraco engine chamber, which SpaceX makes using 3D printers.
- ↑ 38,0 38,1 38,2 38,3 «Science House» (PDF). science.house.gov. 30 Αυγούστου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «SpaceX lifts the lid on the Dragon V2 crew spacecraft». NASASpaceFlight.com (στα Αγγλικά). 30 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Gebhardt, Chris. «NASA briefly updates status of Crew Dragon anomaly, SpaceX test schedule». NASAspaceflight.com. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2019.
- ↑ https://space.skyrocket.de/doc_sdat/dragon-v2.htm
- ↑ https://space.skyrocket.de/doc_sdat/dragon-v2.htm
- ↑ 43,0 43,1 «NASA Provides Update on SpaceX Crew Dragon Static Fire Investigation – Commercial Crew Program». blogs.nasa.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2019.
- ↑ Eric Berger [@SciGuySpace] (10 Οκτωβρίου 2019). «If everything goes right, NASA chief Jim Bridenstine says the Crew Dragon flight could take place during the first quarter of 2020» (Tweet) – μέσω Twitter.
- ↑ «It looks like SpaceX is now prioritizing Crew Dragon—which is great for NASA». 8 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ NASA (January 14, 2016). NASA Awards International Space Station Cargo Transport Contracts. Δελτίο τύπου.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Dragon - Η επίσημη ιστοσελίδα