Χρήστης:Χιονάκι/πρόχειρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
9999 Γουάιλς
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Κορνέλις Γιοχάνες φαν Χάουτεν, Ίνγκριντ φαν Χάουτεν-Γρούνεβελτ, Τομ Γκέρελς
Ημερομηνία ανακάλυψης: 29 Σεπτεμβρίου 1973
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1995 EM8, 4196 T-2
Κατηγορία: Οικογένεια της Κορωνίδος
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 4 Σεπτεμβρίου 2017 (Ι.Η. (JD) 2458000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,0705
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,8388 AU
Απόσταση περιηλίου (q): 2,6386 AU
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,0391 AU
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1747 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 3,1995° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

76,364°
Όρισμα του περιηλίου (ω): 234,93°
Μέση ανωμαλία (M): 114,03°


Ο Γουάιλς (Wiles) είναι ένας αστεροειδής που ανήκει στην εξωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,8. Ανακαλύφθηκε το 1973 από τους Ολλανδούς αστρονόμους Κορνέλις Γιοχάνες φαν Χάουτεν, Ίνγκριντ φαν Χάουτεν-Γρούνεβελτ και Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσαν από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ της Αμερικής, και πήρε το όνομά του από τον Βρετανό μαθηματικό Άντριου Γουάιλς.

Ο Γουάιλς ανήκει στην οικογένεια αστεροειδών της Κορωνίδος.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φασματικός τύπος του Γουάιλς έχει χαρακτηριστεί ως LS (ένας τύπος μεταξύ του συνηθισμένου S (λιθώδους) και του μάλλον σπάνιου τύπου L). Εναλλακτικά, και σε αντίθεση με το άλβεδό του, θεωρείται επίσης ότι είναι αστεροειδής τύπου C (ανθρακούχος). Η μέση διάμετρος του Γουάιλς εκτιμάται σε 7,148 χιλιόμετρα, ενώ το άλβεδό του σε 0,262.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]