Χουσράου Μαλίκ
| Χουσράου Μαλίκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12ος αιώνας |
| Θάνατος | 1191 Γκοούρ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαζναβίδες |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Χουσρόου Σαχ του Γκαζνί |
| Οικογένεια | Γαζναβίδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Sultan of the Ghaznavid Empire (1160–1186) |
Ο Αμπούλ-Μουζαφάρ Χουσράου Μαλίκ ιμπν Χουσράου-Σαχ, περσικά: ابوالمظفر خسروملک بن خسروشاه, πιο γνωστός απλά ως Χουσράου Μαλίκ, خسرو ملک, γράφεται επίσης Χοσρόβ, ήταν ο τελευταίος σουλτάνος της αυτοκρατορίας των Γκασναβιδών, που κυβέρνησε από το 1160 έως το 1186. Ήταν γιος και διάδοχος του Χουσράου Σαχ (βασ. 1157–1160).
Η βασιλεία του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1161/2 μια ομάδα Τούρκων Ογκούζ κατέλαβε την πρωτεύουσα των Γκαζναβιδών, Γκαζνί, αναγκάζοντας τον Χουσράου Μαλίκ να υποχωρήσει στη Λαχόρη, η οποία έγινε η νέα του πρωτεύουσα. Από εκεί έκανε εισβολές στη βόρεια Ινδία, επεκτείνοντας την κυριαρχία του μέχρι το νότιο Κασμίρ. Δημιούργησε επίσης μια συμμαχία με την Ινδική φυλή Χοχάρ. Το 1170, ο Χουσράου (ή ένας από τους διοικητές του) εισέβαλε στο νότιο τμήμα του Γάγγη.
Το 1178 ο ηγεμόνας των Γκουριδών Μουίζ αλ-Ντιν Μουχαμάντ εισέβαλε στο νότιο τμήμα του Πουντζάμπ των Γκαζναβιδών και έφτασε μέχρι το Γκουτζαράτ. Το 1179/80 κατέλαβε την Πεσαβάρ και μέχρι το 1181/2 λεηλατούσε γύρω από τη Λαχόρη, αλλά ο Χουσράου Μαλίκ κατάφερε να τον κρατήσει έξω από την πόλη πληρώνοντάς τον, και έτσι ο Μουίζ αλ-Ντιν Μουχαμάντ αποχώρησε από τη Λαχόρη, αντί να πολιορκήσει την πόλη. Ωστόσο, η Λαχόρη καταλήφθηκε τελικά από τους Γκουρίδες το 1186, ενώ ο Χουσράου-Μαλίκ και ο γιος του Μπαχράμ-Σαχ οδηγήθηκαν στο Γκουρ και φυλακίστηκαν, σηματοδοτώντας το τέλος της αυτοκρατορίας των Γκαζναβιδών. Και οι δύο εκτελέστηκαν το 1191. [1]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bosworth, C. E. (1968). «The Political and Dynastic History of the Iranian World (A.D. 1000–1217)». Στο: Frye, R. N. The Cambridge History of Iran, Volume 5: The Saljuq and Mongol periods. Cambridge: Cambridge University Press. σελίδες 1–202. ISBN 0-521-06936-X.
- Bosworth, C.E. (1977). The Later Ghaznavids. Columbia University Press.
- Bosworth, C. E. (1993). «The Encyclopedia of Islam, VII». The Encyclopaedia of Islam, Vol. VII. Brill, σσ. 1–1056. ISBN 90-04-09419-9. https://archive.org/stream/EncyclopaediaDictionaryIslamMuslimWorldEtcGibbKramerScholars.13/07.EncycIslam.NewEdPrepNumLeadOrient.EdEdComCon.BosDonLewPel.etc.UndPatIUA.v7.Mif-Naz.Leid.EJBrill.1993.#page/n1/mode/2up.
- Bosworth, C. Edmund (2001). «GHAZNAVIDS». Encyclopaedia Iranica, Vol. X, Fasc. 6. London et al., σσ. 578–583. http://www.iranicaonline.org/articles/ghaznavids.
- Bosworth, C. Edmund (2013). «ḴOSROW MALEK». Encyclopaedia Iranica. http://www.iranicaonline.org/articles/kosrow-malek.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Bosworth 1977, σελ. 131.