Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χετί Α΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χετί Α΄
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Αίγυπτος
Πληροφορίες ασχολίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΝομάρχης

Ο Χετί Α΄ ήταν αρχαίος Αιγύπτιος νομάρχης της 13ης νομός της Άνω Αιγύπτου, κατά τη Δέκατη Δυναστεία (περ. 21ος αιώνα π.Χ., Πρώτη μεταβατική περίοδος). Όπως πολλοί άλλοι τοπικοί κυβερνήτες, ήταν επίσης ιερέας της τοπικής θεότητας, στην περίπτωση αυτή του Ουεπουαουέτ.

Πιστεύεται ότι ο Χετί Α΄ ο παλιότερος από τρεις νομάρχες που είχαν σχέση μεταξύ τους, της περιόδου της Ηρακλεοπόλεως. Πιθανόν τον διαδέχτηκε ο γιος του Τεφιμπί και κατόπιν ο εγγονός του, Χετί Β΄[1].

Ήταν μέλος μια μακράς γραμμής νομαρχών στο Ασιούτ με ισχυρούς δεσμούς με τη βασιλική οικογένεια και φιλική σχέση με τη 10η, Ηρακλεοπολιτική δυναστεία: ως παιδί ανατράφηκε μαζί με τους βασιλικούς πρίγκιπες της Ηρακλεοπόλεως, και ο πατέρας τους, ο φαραώ, διόρισε τον Χετί νομάρχη και συμμετείχε επίσης στο πένθος του θανάτου του παππού του Χετί[2].

Ο Χετί διοίκησε το νομό του σε ειρηνική περίοδο, και είναι γνωστό ότι διέταξε την κατασκευή πολλών νέων αρδευτικών καναλιών, καθώς και τη συντήρηση υπαρχόντων, επεκτείνοντας έτσι την καλλιεργήσιμη γη. Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου λιμού που προκλήθηκε από ιδιαιτέρως χαμηλή πλημμύρα του Νείλου, έδωσε στο λαό της περιοχής του σιτάρι, αν και αρνήθηκε να δώσει και στους ανθρώπους των γειτονικών νομών που είχαν επηρεαστεί επίσης από το λιμό, κλείνοντας τα σύνορα του νομού του. Αν και η θητεία του ήταν κατά τη διάρκεια ειρηνικής περιόδου, ο Χετί καυχιόταν την ικανότητά του ως πολεμιστή και είχε διατάξει την οργάνωση πολιτοφυλακής για άμυνα[3].

Μετά το θάνατό του ο Χετί θάφτηκε στο Ασιούτ (Τάφος V)[1] και οι τίτλοι του πέρασαν στον γιο του Ταφιμπί, που πιθανόν έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ουακαρέ Χετί και του Μερικαρέ.


  1. 1,0 1,1 Donald B. Spanel, in Donald B. Redford (ed), The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt vol. 1, Oxford University Press, 2001, pp. 154-6.
  2. William C. Hayes, in The Cambridge Ancient History, vol 1, part 2, 1971 (2008), Cambridge University Press, (ISBN 0-521-077915), p. 469.
  3. Hayes, op. cit., p. 468-469.
  • Donald B. Spanel, "The Herakleopolitan Tombs of Kheti I, Jt(.j)jb(.j), and Kheti II at Asyut", Orientalia, 58, 1989, pp. 301–14.