Χαρίσιος Παπαμάρκου
| Χαρίσιος Παπαμάρκου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Χαρίσιος Παπαμάρκου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1844 Βελβεντός Κοζάνης |
| Θάνατος | 1906 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Χαρίσιος Παπαμάρκου (Βελβεντό 1844[1]-Αθήνα 1906) ήταν εξέχουσα δημόσια προσωπικότητα, ακτιβιστής από τη Μακεδονία, καθώς και εξαίρετος παιδαγωγός, φημισμένος για τις μεταρρυθμιστικές του ιδέες[2].
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χαρίσιος Παπαμάρκου γεννήθηκε στο Βελβεντό της Μακεδονίας το 1844. Γύρω στο 1850 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε φιλοσοφία. Αποφοίτησε από την Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών το 1864[1]. Μετά το 1866 άρχισε να διδάσκει σε όλη τη Μακεδονία. Μέχρι το 1869 δίδαξε στο ελληνικό σχολείο της Στρώμνιτσας και στη συνέχεια, μέχρι το 1871, στην Ελληνική Παιδαγωγική Σχολή Θεσσαλονίκης.
Κατόπιν πήγε στη Γερμανία για να σπουδάσει φιλοσοφία και παιδαγωγικά ως υπότροφος του «Συλλόγου προς Διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων»[3]. Μελέτησε την οργάνωση πολλών σχολείων στη Γερμανία και την Ελβετία. Το 1875 έλαβε διδακτορικό στη φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη το 1876, όπου ανέλαβε τη διεύθυνση του Τριτάξιου Διδασκαλείου[3] και οργάνωσε σχολεία σύμφωνα με τα γερμανικά πρότυπα, που αργότερα εξαπλώθηκαν στην Αθήνα, την Κέρκυρα, τη Λάρισα κ.α. Μέχρι το 1882 δίδαξε στο δημοτικό και τριτάξιο σχολείο της Θεσσαλονίκης.
Διετέλεσε επιθεωρητής σχολείων στη Μακεδονία. Από το 1882 ήταν διευθυντής της παιδαγωγικής σχολής της Κέρκυρας. Από το 1883 ήταν μέλος της 14μελούς επιθεώρησης των σχολείων στην Ελλάδα και από το 1884 διευθυντής της Παιδαγωγικής Σχολής Αθηνών[1]. Διετέλεσε προϊστάμενος του τμήματος πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Υπουργείο Παιδείας και αρχιεπιθεωρητής δημοτικών σχολείων από το 1889 επί κυβέρνησης Χαρίλαου Τρικούπη[4]. Υπήρξε εμπνευστής διαφόρων εκπαιδευτικών νομοσχεδίων και συντάκτης μιας σειράς αλφαβηταρίων.[3]
Το 1891 ίδρυσε στην Αθήνα το «Ελληνικόν Εκπαιδευτήριον», το σημερινό «Ελληνικό Εκπαιδευτήριο - Σχολή Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου»[5].
Πέθανε στην Αθήνα το 1906[1]. Το όνομά του φέρει σήμερα το Δημοτικό Σχολείο Βελβεντού[6].
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Παπαμάρκου Χ. 1882. «Περί του νυν προσήκοντος παρ' ημίν τοις Έλλησι». Διδασκαλείου Λόγος. Κέρκυρα.
- Παπαμάρκου Χ. 1883. «Εκθέσεις των κατά το το 1883 προς επιθεώρησιν των δοντιών σχολείων αποσταλέντων Εκτάκτων Επιθεωρητον». Αθήνα.
- Παπαμάρκου Χ. 1883. «Η προκράσσις περί διαγωνισμού βιβλίων δι εαυτής κρινομένης». Άρθρο στο περιοδικό «Εκπαίδευσις», τεύχος 28.
- Παπαμάρκου Χ. 1885. «Περί του σκοπού της εκπαιδεύσεως της Ελληνίδος Νεολαίας». Κέρκυρα.
- Παπαμάρκου Χ. 1891. "Αλφαβητάριον" (: για την "αναλυτικοσυνεταιρική μετοχή" στη δικαστική απόφαση της προμήθειας Ανάγονας: για 1 η φορά στην Ελλάδα)
- Παπαμάρκου Χ. & Εγωργαντάς Φ. 1892. «Αναγνωστικά Β', Γ', Δ' τάξης του Δημοτικού Σχολείου»
- Παπαμάρκου Χ. 1897 «Αναγνωστικά των και έλληνοπαίδων» (τόμοι 2)
- Παπαμάρκου Χ. 1898. «Αι φιλοσοφικαί και παιδαγωγικά δοξασίαι του Πολυβίου». Αθήνα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ταγτεβερενίδης.
- ↑ Ανδρεάδης, Χρήστος Γ. (Ιανουάριος 1979). «Ο Κίτρους Θεόκλητος: Πρόσθετα βιογραφικά στοιχεία από ανέκδοτα έγγραφα του Υπουργείου Εξωτερικών». Μακεδονικά 19 (1): 253. doi:.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Βιογραφικό.
- ↑ «ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΑΤΩΝ: Χαρίσιος Παπαμάρκος (1844-1906)». Το πιο γλυκό. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ «Ιστορία - Σκοπός». Ελληνικό Εκπαιδευτήριο - Σχολή Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2024.
- ↑ «ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ - "ΧΑΡΙΣΙΟΣ ΠΑΠΑΜΑΡΚΟΥ"». Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2024.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Χαρίσιος Παπαμάρκου (1844-1906)» (PDF). Ελληνικό Εκπαιδευτήριο - Σχολή Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2024.
- Ταγτεβερενίδης, Παύλος. «Χαρίσιος Παπαμάρκου (1844-1906): ένας ενάρετος και φιλόπατρις παιδαγωγός του 19ου αιώνα» (PDF). Ελληνικό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2024.