Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χανς Γιόας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χανς Γιόας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Hans Joas (Γερμανικά)
Γέννηση27  Νοεμβρίου 1948[1]
Μόναχο[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[3][4]
Αγγλικά[4]
Εκπαίδευσηδιδακτορικό δίπλωμα
ΣπουδέςΕλεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακοινωνιολόγος[2]
διδάσκων πανεπιστημίου[2]
φιλόσοφος
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Χούμπολτ
Πανεπιστήμιο Φρειδερίκου και Αλεξάνδρου των Έρλανγκεν-Νυρεμβέργης
Πανεπιστήμιο του Σικάγου
Πανεπιστήμιο της Ερφούρτης
Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααντιπρόεδρος (Διεθνής Κοινωνιολογική Ένωση)
ΒραβεύσειςBielefeld Science Prize (2010)
βραβείο Χανς Κίλιαν (2013)
βραβείο έρευνας Μαξ Πλανκ (2015)
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Ουψάλα
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Τυβίγγης
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Χανς Γιόας (γερμ. Hans Joas, γενν. 27 Νοεμβρίου 1948) είναι Γερμανός κοινωνιολόγος με έργο στην κοινωνική θεωρία και την κοινωνιολογία της θρησκείας. Τελείωσε τη σταδιοδρομία του ως κάτοχος της έδρας «Ernst Troeltsch»[5] της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιόας γεννήθηκε στο Μόναχο και σπούδασε μέχρι το 1971 κοινωνιολογία, φιλοσοφία, ιστορία και γερμανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και μέχρι το 1972 στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, παίρνοντας τελικώς πτυχίο στην κοινωνιολογία. Από το 1973 έως το 1977 ήταν Wissenschaftlicher Assistent (βοηθός με διδακτικό και ερευνητικό έργο) στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, από το οποίο πήρε και το διδακτορικό του το 1979. Κατόπιν εργάσθηκε ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Ανθρώπινη ανάπτυξη και εκπαίδευση, στο Βερολίνο, ολοκληρώνοντας στο ενδιάμεσο και την υφηγεσία του το 1981. Οι επαγγελματικές του θέσεις από το 1984 και μετά έχουν ως εξής:

  • 1984-1987: Εταίρος «Χάιζενμπεργκ» στο Γερμανικό Συμβούλιο Ερευνών (Deutsche Forschungsgemeinschaft)
  • 1987-1990: Καθηγητής της Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Έρλανγκεν-Νυρεμβέργης
  • 1990-2002: Καθηγητής της Κοινωνιολογίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και επιπροσθέτως ενδιαμέσως (1993-1995) εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Βορειοαμερικανικών Σπουδών «John F. Kennedy», στο Βερολίνο
  • Παραλλήλως από το 2000: Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Σικάγου
  • 2002-2011: Διευθυντής του Κέντρου Μαξ Βέμπερ για Προηγμένες Πολιτιστικές και Κοινωνικές Μελέτες, στο Πανεπιστήμιο της Ερφούρτης
  • 2011–2014: Μόνιμος εταίρος του Ινστιτούτου Προηγμένων Σπουδών (FRIAS) του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ
  • Από το 2014: Καθηγητής στην έδρα «Ernst Troeltsch» της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Χούμπολτ του Βερολίνου

Επισκέπτης καθηγητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ο Γιόας διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής σε πολλά Α.Ε.Ι. του Δυτικού κόσμου. Αναλυτικότερα:

Ερευνητικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χανς Γιόας εστίασε στην κοινωνική φιλοσοφία, ιδίως στον αμερικανικό πραγματισμό και ιστορικισμό, την κοινωνιολογία της θρησκείας και την κοινωνιολογία της βίας και του πολέμου. Επίσης ασχολήθηκε με τη μεταβολή των αξιών στη σύγχρονη κοινωνία.

Διετύπωσε τη δική του θεωρία της «καταφατικής γενεαλογίας των αξιών» (affirmative genealogy of values), απότοκο του ενδιαφέροντός του για τη γένεση των κοινωνικών αξιών και της έννοιας των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με τη θεωρία του, οι αξίες αναδύονται μέσα από εμπειρίες αυτοδιαμορφώσεως και αυθυπερβάσεως. Ανέπτυξε μια φαινομενολογία της εμπειρίας της αυθυπερβάσεως, «από τη μοναχική προσευχή μέχρι τη συλλογική έκσταση σε αρχαϊκά τελετουργικά ή τον εθνικιστικό ενθουσιασμό για τον πόλεμο». «Περιλαμβάνει ηθικά αισθήματα, το άνοιγμα του εαυτού στη συναναστροφή και την εμπειρία της φύσεως.»

Σε μια τριλογία βιβλίων ο Γιόας επιχειρεί να αναπτύξει το περίγραμμα μιας συνολικής ιστορίας της παγκοσμιότητας της ηθικης από τα παραπάνω. Στο πρώτο βιβλίο, που εκδόθηκε το 2017 με τίτλο Η δύναμη του ιερού - μια εναλλακτική στο αφήγημα της απογοητεύσεως, παρουσιάζει μια λεπτομερή κριτική του ιστορικού αφηγήματος (από την εποχή του Μαξ Βέμπερ μιας διαδικασίας απαξιώσεως της θρησκείας και του υπερβατικού, η οποία ενυπάρχει ήδη στην εποχή των αρχαίων Εβραίων προφητών, και το σχεδίασμα μιας εναλλακτικής πορείας. Στο δεύτερο βιβλίο, που εκδόθηκε το 2020 με τίτλο Im Bannkreis der Freiheit. Religionstheorie nach Hegel and Nietzsche (= «Η επίδραση της ελευθερίας: Θεωρία της θρησκείας στον Έγελο και τον Νίτσε»), ασχολείται εκ παραλλήλου με το ξεπέρασμα της ιστορικής εικόνας μιας δυτικής εξιστορήσεως της θρησκείας, που κορυφώνεται με τον Προτεστάντικο Χριστιανισμό και τη συστατική σημασία του για τη σημερινή πολιτική ελευθερια, μια εξιστόρηση που χρονολογείται από τον Έγελο. Με την παράθεση των περί θρησκείας απόψεων σημαντικών διανοητών της φιλοσοφίας και της κοινωνιολογίας, ο Γιόας προσεγγίζει περαιτέρω την εναλλακτική πορεία που προσχεδίασε στο προηγούμενο βιβλίο. Στο υπό έκδοση τρίτο βιβλίο ο συγγραφέας επεξεργάζεται ευρύτερα αυτή την πορεία, τόσο ιστορικώς όσο και κοινωνιολογικώς.

Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • George Herbert Mead, A Contemporary Re-examination of His Thought, MIT Press, 1985, ISBN 978-0-262-10033-5
  • Social Action and Human Nature (με τον Axel Honneth), Cambridge University Press, 1988, ISBN 978-0-521-33935-3
  • Pragmatism and Social Theory, University of Chicago Press, 1993, ISBN 978-0-226-40042-6
  • The Creativity of Action, University of Chicago Press, 1996, ISBN 978-0-226-40044-0
  • The Genesis of Values, University of Chicago Press 2000, ISBN 978-0-226-40040-2
  • War and Modernity, Blackwell 2003, ISBN 978-0-745-62644-4
  • Social Theory (με τον Wolfgang Knoebl), Cambridge University Press, 2009, ISBN 978-0-521-87063-4
  • Do We Need Religion? On the Experience of Self-Transcendence, 2009, ISBN 978-1-594-51439-5
  • The Benefit of Broad Horizons: Intellectual and Institutional Preconditions for a Global Social Science (με τον Barbro Klein), εκδ. Brill 2010, ISBN 978-90-04-19284-3
  • War in Social Thought: Hobbes to the Present (με τον Wolfgang Knoebl), Princeton University Press, 2012, ISBN 978-0-691-15084-0
  • The Sacredness of the Person: A New Genealogy of Human Rights (Georgetown University Press 2012, ISBN 978-1-589-01969-0
  • The Axial Age and Its Consequences (με τον Robert Bellah), Harvard University Press, 2012, ISBN 978-0-674-06649-6
  • Faith as an Option: Possible Futures for Christianity, Stanford University Press, 2014, ISBN 978-0804792776
  • Was ist die Achsenzeit? Eine wissenschaftliche Debatte als Diskurs über Transzendenz, Schwabe Verlag, Basel 2014, ISBN 978-3-7965-3360-0
  • Die lange Nacht der Trauer. Erzählen als Weg aus der Gewalt?, Psychosozial-Verlag, Giessen 2015, ISBN 978-3-8379-2267-7
  • Sind die Menschenrechte westlich?, εκδ. Kösel, Μόναχο 2015, ISBN 978-3466371266
  • The Timeliness of George Herbert Mead (με τον Daniel R. Huebner), University of Chicago Press 2016, ISBN 9780226376943
  • Kirche als Moralagentur?, εκδ. Kösel, Μόναχο 2016, ISBN 978-3-466-37175-4
  • Die Macht des Heiligen. Eine Alternative zur Geschichte von der Entzauberung, εκδ. Suhrkamp, Βερολίνο 2017, ISBN 978-3-518-58703-4
  • Im Bannkreis der Freiheit. Religionstheorie nach Hegel und Nietzsche, εκδ. Suhrkamp, 2020, ISBN 978-3-518-58758-4


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000029500. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118020579. Ανακτήθηκε στις 10  Μαΐου 2024.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb123222410. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ 4,0 4,1 CONOR.SI. 43674979.
  5. ↑ Homepage Humboldt-Universität zu Berlin, Faculty of Theology, Ernst-Troeltsch-Honorarprofessur, 22. December 2022
  6. ↑ Universität Erfurt, Pressemitteilungen, Archiv, Bielefelder Wissenschaftspreis Hans Joas Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., uni-erfurt.de, 11. August 2015.
  7. ↑ Homepage University of Bielefeld, Bielefelder Wissenschaftspreis Hans Joas, ekvv.uni-bielefeld.de, 11. August 2015.
  8. ↑ University of Freiburg, Freiburg Institute for Advanced Studies (FRIAS), Mitteilungen Archiv, 11. August 2015.
  9. ↑ University of Erfurt, Max-Weber-Kolleg, Archiv, Presse Αρχειοθετήθηκε 2017-03-07 στο Wayback Machine., 11. August 2015.
  10. ↑ University of Erfurt, Press, Doctor honoris causa of University of Tübingen for Hans Joas Αρχειοθετήθηκε 2017-03-06 στο Wayback Machine., uni-erfurt.de, 11. August 2015.
  11. ↑ University of Tübingen, uni-tuebingen.de, 11 Αυγούστου 2015
  12. ↑ Doctor honoris causa of the University of Uppsala for Hans Joas Αρχειοθετήθηκε 2013-04-12 στο Wayback Machine., uni-erfurt.de, 11 Αυγούστου 2015
  13. ↑ «Honorary doctorates announced in social sciences - Uppsala University, Sweden». www.uu.se. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2016. 
  14. ↑ Homepage Hans Kilian and Lotte Köhler Centrum, Award Αρχειοθετήθηκε 2016-01-19 στο Wayback Machine., kilian-koehler-centrum.de, 11 Αυγούστου 2015
  15. ↑ Homepage University of Chicago, News Αρχειοθετήθηκε 2017-03-11 στο Wayback Machine., sociology.uchicago.edu. 11 Αυγούστου 2015
  16. ↑ Homepage Max-Planck-Gesellschaft, News, Awards, Max Planck Research Award 2015, mpg.de, 11. August 2015
  17. ↑ Alexander von Humboldt Foundation, press-release, Max Planck Research Award 2015[νεκρός σύνδεσμος], www.humboldt-foundation.de, 11 Αυγούστου 2015

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χανς_Γιόας&oldid=10610887"