Χέρμπερτ Λάνγκε
| Χέρμπερτ Λάνγκε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Herbert Lange (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 29 Σεπτεμβρίου 1909 Ziethen |
| Θάνατος | 20 Απριλίου 1945 Μπέρναου μπάι Μπερλίν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανική Αυτοκρατορία Δημοκρατία της Βαϊμάρης Ναζιστική Γερμανία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός Αστυνομικού Σώματος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα |
| Ποινική κατάσταση | |
| Κατηγορίες εγκλήματος | έγκλημα πολέμου |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Στούρμπανφυρερ/Σούτσσταφφελ |
| Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χέρμπερτ Λάνγκε (γερμανικά: Herbert Lange, 29 Σεπτεμβρίου 1909 - 20 Απριλίου 1945) ήταν Στούρμπανφυρερ της Σούτσσταφφελ και διοικητής του στρατοπέδου εξόντωσης του Χέλμνο μέχρι τον Απρίλιο του 1942, ηγέτης της Ειδικής Ομάδας Λάνγκε των SS που οργάνωσε τη δολοφονία των Εβραίων από το Γκέτο του Λοτζ. Ήταν υπεύθυνος για πολλά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου ψυχασθενών στην Πολωνία και στη Γερμανία κατά τη διάρκεια του προγράμματος «Ευθανασίας» Aktion T4.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λάνγκε σπούδασε νομική, αλλά απέτυχε να αποκτήσει πτυχίο και εν συνεχεία εντάχθηκε στο Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα την 1η Μαΐου 1932. Προσχώρησε στην Sturmabteilung τρεις μήνες αργότερα, και τον επόμενο χρόνο, έγινε μέλος της Σούτσσταφφελ. Στη συνέχεια προσχώρησε στην αστυνομική δύναμη και έγινε αναπληρωτής επίτροπος το 1935.
Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λάνγκε μπήκε στην Πολωνία με τον Einsatzgruppe Έριχ Νάουμαν (Άινζατσκομαντο) κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Σεπτεμβρίου. Στις 9 Νοεμβρίου 1939, μετά τη νίκη της ναζιστικής Γερμανίας, ο Λάνγκε προήχθη στη θέση του SS-Ούντερστουρμφυρερ (2ος υπολοχαγός) στην κατεχόμενη Πολωνία και ανέλαβε την ευθύνη της Γκεστάπο στο κατεχόμενο Πόζναν.[1] Στις αρχές του 1940 ανέλαβε τη διοίκηση ενός SS-Sonderkommando Lange, που πήρε το όνομά του και ανέλαβε τη δολοφονία ψυχασθενών στην περιοχή Βάρτελαντ (Βιελκοπόλσκα) υπό την κατεύθυνση των διαβόητων αυτουργών του Ολοκαυτώματος, Ερνστ Ντάμζογκ και Βίλχελμ Κόπε.[2] Ο Λάνγκε υπηρέτησε με την Einsatzgruppe VI κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Τάννενμπεργκ.[3] Ήδη από τα μέσα του 1940, αυτός και οι άντρες του ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία περίπου 1.100 ασθενών στην Οβίνσκα, 2.750 ασθενών στο Κόστσιαν, 1.558 ασθενών και 300 Πολωνών στο Ντζιαουντόβο και εκατοντάδων Πολωνών στο Οχυρό VII, όπου εφευρέθηκε ο κινητός θάλαμος αερίων (Einsatzwagen). Τα πρώτα θύματα του νοσοκομείου πυροβολούντουσαν συνήθως στο πίσω μέρος του λαιμού.[4] Η μονάδα, εξοπλισμένη με φορτηγό αερίων, μετακινούνταν ανάμεσα σε νοσοκομεία, μαζεύοντας ασθενείς και σκοτώνοντας τους με μονοξείδιο του άνθρακα.[5]
Μετά την προαγωγή του σε SS-Όμπερστουρμφυρερ (1ος υπολοχαγός) στις 20 Απριλίου 1940, η μονάδα του τοποθετήθηκε μόνιμα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σόλνταου. Σε μια ειδική υπόθεση, ο Βίλχελμ Ρέντις προσέλαβε τον Λάνγκε για να σκοτώσει 1.558 ψυχικασθενείς από την Ανατολική Πρωσία για δέκα Ράιχσμαρκ το κεφάλι. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 1941, ο Λάνγκε ήταν SS-Χάουπτστουρμφυρερ (αρχηγός) και διορίστηκε διοικητής του στρατοπέδου εξόντωσης του Χέλμνο από τότε τον SS-Στάνταρτενφυρερ, Ερνστ Ντάμζογκ, αρχηγό της Sicherheitspolizei (SiPo) και Sicherheitsdienst (SD) στο Πόζεν (Πόζναν). Κατείχε αυτή τη θέση μέχρι τον Μάρτιο του 1942.[6] Οι κομάντο του είχαν επιφορτιστεί με την εκκαθάριση 100.000 Εβραίων από το Βάρτεγκαου μέσω του Γκέτο του Λοτζ. Τον Απρίλιο του 1942, η μονάδα του Λάνγκε μετονομάστηκε σε SS Sonderkommando Kulmhof και εισήγαγε βελτιώσεις στη διαδικασία δολοφονίας στο Χέλμνο. Ο Λάνγκε κατασκεύασε λάκκους αποτέφρωσης για αντικατάσταση των μαζικών τάφων.[7] Τον διαδέχτηκε ο Χανς Μπότμαν, ο οποίος δημιούργησε το Ειδικό Απόσπασμα Μπότμαν το 1942. Τουλάχιστον 152.000 άνθρωποι (Μπον) σκοτώθηκαν στο στρατόπεδο, αν και η Δυτική Γερμανική δίωξη, επικαλούμενη ναζιστικές προσωπικότητες κατά τη διάρκεια των δικών του Χέλμο (1962–65), επέβαλε κατηγορίες για τουλάχιστον 180.000 θύματα.[8]
Με την ολοκλήρωση της αποστολής του το 1942, ο Λάνγκε μεταφέρθηκε στο Κεντρικό Γραφείο Ασφαλείας του Ράιχ και υπηρέτησε υπό τον Άρτουρ Νέμπε ως αστυνομικός ερευνητής. Μεταφέρθηκε στα Βαλκάνια για να συμμετάσχει σε ναζιστικό πόλεμο ασφαλείας εναντίον φερόμενων αντάρτων. Τον Μάρτιο του 1944, ο Λάνγκε επέστρεψε στο ήδη αδρανές στρατόπεδο θανάτου του Χέλμνο και επανέλαβε τις ενέργειες εκκαθάρισης μετά από αίτημα του Άρτουρ Γκρέιζερ, για τις δέκα τελευταίες μεταφορές γκετοποιημένων Εβραίων. Το 1944, ο Λάνγκε βοήθησε να πιαστούν οι συνωμότες της απόπειρας δολοφονίας του Χίτλερ (συνωμοσία της 20ής Ιουλίου), με αποτέλεσμα την προώθησή του σε SS-Sturmbannführe. Ένας από τους συνωμότες που έκανε ανάκριση ήταν ο Πίτερ Μπίλενμπεργκ. Στο βιβλίο της «Το παρελθόν είναι ο εαυτός μου», η σύζυγός του, Κρίσταμπελ Μπίλενμπεργκ περιγράφει τη δική της ανάκριση από αυτόν.[9]
Ο Λάνγκε σκοτώθηκε σε δράση στο Μπέρναου μπάι Μπερλίν κατά τη διάρκεια της Μάχης του Βερολίνου στις 20 Απριλίου 1945.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Φρίντλαντερ, Χένρι (1997). The Origins of Nazi Genocide: From Euthanasia to the Final Solution. Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας. σελ. 138. ISBN 978-0807846759.
- ↑ Φρίντλαντερ 1997.
- ↑ Άρτουρ Χόγιαν, Κάμερον Μουνρό (2015). «Nazi Euthanasia Programme in Occupied Poland 1939-1945». Overview of the liquidation of the mentally ill during actions on the Polish territory (1939-1945). The Tiergartenstrasse 4 Association, international centre for the documentation, study and interpretation of Nazi crimes. Nazi Euthanasia in European Perspective conference, Βερολίνο , Kleisthaus, Feb. 28-30, 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2015.
- ↑ Holocaust Research Project.org (2007). «Lange, Herbert; SS-Hauptsturmführer». Chelmno Death Camp Dramatis Personae. Holocaust Education & Archive Research Team. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2013.
- ↑ Friedlander 1997, σελ. 139.
- ↑ Epstein 2010, σελ. 188.
- ↑ Μόνταγκ 2012.
- ↑ JTA (22 Ιανουαρίου 1963). «Jewish Survivors of Chelmno Camp Testify at Trial of Guards». JTA Archive. Εβραϊκή Τηλεγραφική Υπηρεσία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2014.
- ↑ Μπίλενμπεργκ, Κρίσταμπελ (1968). The past is myself. Chatto and Windus. ISBN 0701113332.
- ↑ Epstein 2010, σελ. 338.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φρίντλαντερ, Χένρι (1997) [1995]. The Origins of Nazi Genocide: From Euthanasia to the Final Solution. Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας. ISBN 978-0807846759.
- Μόνταγκ, Πάτρικ (2012). Chelmno and the Holocaust: The History of Hitler's First Death Camp. I.B.Tauris. σελίδες 188–190. ISBN 978-1848857223.