Χέρμαν του Νάσσαου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χέρμαν του Νάσσαου
Γενικές πληροφορίες
ΘάνατοςΔεκαετία του 1200[1]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΚανονικός (κληρικός) (από 1192)[2][3]
Οικογένεια
ΓονείςΡούπρεχτ Γ΄ του Νάσσαου[2][3][1] και Ελισάβετ του Λάινινγκεν[1][2][3]
ΑδέλφιαLucardis of Nassau[2][3][1]
ΟικογένειαΟίκος του Νάσσαου[2][3][1]
Θυρεός

Ο Χέρμαν (γερμ.: Hermann von Nassau, απεβ. 16 Ιουλίου, πριν το 1206[4]) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν κόμης του Νάσσαου. Αργότερα έγινε κληρικός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο θυρεός του κόμη του Νάσσαου.
Η εκκλησία του Αγ. Πέτρου στο Μάιντς.

Ο Χέρμαν ήταν γιος του Ρούπρεχτ Γ΄ του Φιλοπόλεμου, κόμη του Νάσσαου και της Ελισάβετ του Λάινινγκεν.[4][5][6][7][8]

Ο Χέρμαν αναφέρεται ως κόμης του Νάσσαου μεταξύ 1190 και 1192.[5][6][7] Κυβέρνησε μαζί με τον Βάλραμ Α΄ κόμη του Nάσσου, εξάδελφο του πατέρα του.

Το 1192 ο Χέρμαν έγινε ιερέας (canon) του Αγ. Πέτρου στο Mάιντς.[5][6] Πιθανότατα δεν ήταν παντρεμένος και απεβίωσε χωρίς απογόνους.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αυτό το άρθρο μεταφράζεται από το αντίστοιχο άρθρο της Ολλανδικής Βικιπαίδειας, από το 2018-08-27 .
  • Dek, A.W.E. (1970). Genealogie van het Vorstenhuis Nassau (στα Ολλανδικά). Zaltbommel: Europese Bibliotheek. 
  • Hesselfelt, H.F.J. (1965). «De oudste generaties van het Huis Nassau [The oldest generations of the House of Nassau]» (στα nl). De Nederlandsche Leeuw, Maandblad van het Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde 1965 (11): 354-365. 
  • Schwennicke, Detlev (1978). Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge (στα German). Band I. Marburg: J.A. Stargardt. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Venne, J.M. van de· Stols, Alexander A.M. (1937). Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau (στα Ολλανδικά). Maastricht: A.A.M. Stols’ Uitgevers-Maatschappij. 
  • Vorsterman van Oyen, A.A. (1882). Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden (στα Ολλανδικά). Leiden & Utrecht: A.W. Sijthoff & J.L. Beijers. 

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]