Χέρμαν Χέφλε
| Χέρμαν Χέφλε | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hermann Höfle (Γερμανικά) |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 19 Ιουνίου 1911[1][2] Σάλτσμπουργκ |
| Θάνατος | 21 Αυγούστου 1962[3] Βιέννη[4] |
| Αιτία θανάτου | απαγχονισμός |
| Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία Ναζιστική Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ταξιτζής[5] |
| Περίοδος ακμής | 1933 |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Στούρμπανφυρερ/Σούτσσταφφελ |
| Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Σιδηρούς Σταυρός Β΄ Τάξης Σταυρός Πολεμικής Ανδραγαθίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χέρμαν Χέφλε (πλήρες ονοματεπώνυμο Hermann Julius Höfle, γνωστότερος ως «Hans», Ζάλτσμπουργκ, Αυστροουγγαρία, 19 Ιουνίου 1911 - Βιέννη, Αυστρία, 21 Αυγούστου 1962) ήταν Αυστριακός, Γερμανός αξιωματούχος (επί 12 έτη, 1933-1945), δεύτερος επικεφαλής ιεραρχικά μετά τον Οντίλο Γκλομπότσνικ στην Επιχείρηση Ράινχαρντ («επίτροπος μετεγκατάστασης») και ένοχος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Χέφλε εκπαιδεύτηκε (σε νεαρή ηλικία) σαν μηχανικός αυτοκινήτων[6] μία απσχόληση που άσκησε κατά τα προπολεμικά έτη. Το 1933 μετά την εδραίωση των ναζί στην εξουσία, εντάχθηκε στο Γερμανικό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα (NSPAD) ενώ κατατάχτηκε και στο σώμα των SS, φτάνοντας μέχρι το βαθμό του ταγματάρχη.
Δράση και κατηγορίες εναντίον του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την κατάκτηση της Πολωνίας από τα ναζιστικά στρατεύματα (6 Οκτωβρίου 1939) ο Χέφλε υπηρέτησε στο Nowy Sacz, στα νότια της χώρας. Το Νοέμβριο του 1940 ήταν υπεύθυνος επίβλεψης των Εβραίων κρατουμένων του στρατοπέδου που έδρευε στο Lubin. Το Δεκέμβριο του 1941 βρισκόταν στο Mogilev της κατεχόμενης επαρχίας της Ρωσίας και επόπτευε τις αναχωρήσεις αιχμαλώτων προς τα στρατόπεδα των Belzec, Sobibor και Treblinka. Όλα τα μέλη της επιχειρήσεως που μετείχαν στο σχέδιο εξόντωσης των Εβραίων και υπηρετούσαν υπό τις διαταγές του Χέφλε είχαν υποβάλει γραπτή δήλωση για εχεμύθεια και τήρηση μυστικότητας, σχετικά με τις λεπτομέρειες υλοποίησης του σχεδιασμού. Επιπλέον, ο Χέφλε διηύθηνε όλες τις μεταγωγές κρατουμένων στην κατεχόμενη Πολωνία, προς τα διάφορα κέντρα εξόντωσής τους[7]. Ο Χέφλε υπήρξε ένας από τους πιο πιστούς υποστηρικτές της εξολόθρευσης, με διάφορους τρόπους, των κρατουμένων[8]. Ο Χέφλε συμμετείχε και στη βίαιη διάλυση του Γκέτο της Βαρσοβίας (20-21 Ιουλίου 1942)[9], όπου εξαπέλυσε τις πλέον απάνθρωπες τακτικές σε βάρος των μελών του (βλέπε: Yitzhak Arad, «Belzec, Sobibor, Treblinka», μαρτυρία Adam Czerniakow) Στις αρχές Νοεμβρίου του 1943 ο Χέφλε κράτησε έναν κομβικό ρόλο στην μαζική (τη μεγαλύτερη που πραγματοποιήθηκε κατά το Β’ Π.Π.) σφαγή Εβραίων (περίπου 43.000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν) στα στρατόπεδα της επαρχίας Lubin. Έπειτα από διάφορες αποστολές που έφερε σε πέρας στην Ολλανδία και στο Βέλγιο, ο Χέφλε επανεντάχθηκε στο επιτελείο του Γκλομπόσνικ, στο Τριέστε.
Το «Τηλεγράφημα Χέφλε»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 11 Ιανουαρίου του 1943 ο Χέφλε απέστειλε ένα «ραδιογράφημα» στους Franz Heim (διοικητής της μυστικής αστυνομίας και των SD στην Κρακοβία) και Άντολφ Άιχμαν (στο Βερολίνο), με το οποίο τους ενημέρωνε για το συνολικό αριθμό μεταγωγών Εβραίων προς τα τέσσερα στρατόπεδα συγκέντρωσης του προγράμματος εξόντωσης, έως και την 31η Δεκεμβρίου 1942. Σήμερα, αυτό το ντοκουμέντο αποτελεί αποδεικτικό της δράσης του[10]
Μετά τον πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 31 Μαΐου 1945 ο Χέφλε ανακαλύφθηκε από Βρετανούς στρατιώτες κρυπτόμενος στην περιοχή Moslacher Alm, κοντά στη λίμνη Weissensee της επαρχίας Carinthia της Νότιας Αυστρίας, μαζί με τους άνδρες του σώματος «Κυνηγών» των SS, Ernst Lerch και Georg Michaelsen. Συνελήφθη και κλείσθηκε για δύο χρόνια στο τοπικό Αγγλικό στρατόπεδο κρατουμένων Wolfsberg, αλλά ακολούθως απελευθερώθηκε για να αντιμετωπίσει την Αυστριακή Δικαιοσύνη. Παρά την κατακραυγή σε βάρος του, αφέθηκε ελεύθερος στις 30 Οκτωβρίου 1947 και εγκαταστάθηκε στη γενέτειρά του, όπου εργάσθηκε και πάλι σαν μηχανικός. Στις 9 Ιουλίου του 1948, θορυβημένος από αίτημα της Πολωνικής κυβέρνησης σε βάρος του, διέφυγε στην Ιταλία και χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο, έζησε έως το 1951. Αργότερα επέστρεψε στην Αυστρία και μετά μετανάστευσε στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Εκεί, απασχολήθηκε για σύντομο διάστημα σαν πληροφοριοδότης των Αμερικανικών δυνάμεων κατοχής.
Το τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Χέφλε επέστρεψε, τελικά, στο Ζάλτσμπουργκ όπου έζησε ελεύθερος μέχρις τις 2 Ιανουαρίου του 1961, όταν και συνελήφθη από τις Αυστριακές Αρχές και κλείσθηκε στις φυλακές της Βιέννης. Ωστόσο, λίγο πριν την έναρξη της δίκης του, αυτοκτόνησε δια απαγχονισμού[11].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Salzburgwiki. 110630.
- ↑ www
.nachkriegsjustiz .at /prozesse /geschworeneng /hoefle .php. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2020. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2015.
- ↑ Klee, Ernst (2003). Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945 [People Dictionary of the Third Reich. Who was what before and after 1945] (in German) (Second updated ed.). Frankfurt: S. Fischer. ISBN 978-3100393098.
- ↑ Arad 1987, σελ. 18-9
- ↑ Friedländer 2008, p. 347
- ↑ Reich-Ranicki 2001, σ. 235-8
- ↑ «The Hoefle Telegram» Ανακτήθηκε στις 23/7/2021
- ↑ Reich-Ranicki 2001, σ. 242
|