Φυσιοκρατία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντίγραφο προμετωπίδας γαλλικής έκδοσης 1846 στην οποία είχαν σταχυολογηθεί κείμενα των κορυφαίων Ευρωπαίων φυσιοκρατών

Ο όρος φυσιοκρατία σχετίζεται με διάφορα σχήματα αντίληψης και θεώρησης των πραγμάτων, τόσο οικονομικών και πολιτικών-νομικών, όσο και φιλοσοφικών.

Φιλοσοφία, ηθική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη φιλοσοφία με τον όρο φυσιοκρατία ή νατουραλισμός χαρακτηρίζεται η θεώρηση που θέτει υπέρτατη δύναμη την αυθυπαρξία της Φύσης. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή οι ηθικές αξίες των ανθρώπων εκπορεύονται από τους ίδιους τους νόμους με τους οποίους οργανώνεται η Φύση και πηγάζουν απ΄ αυτή. Στην αρχαιότητα εκφραστές της φυσιοκρατικής θεώρησης λογίζονται ως ένα βαθμό οι Στωικοί φιλόσοφοι. Στη νεότερη εποχή θεωρείται ο Γερμανός Ερνστ Χαίκελ που υποστήριξε την ακραία εξέλιξη ως ενιαία ερμηνεία της Φύσης σε μια φιλοσοφική προσέγγιση αντίθετη προς την τελεολογία της Εκκλησίας. Ο σύγχρονος μεταφυσικός νατουραλισμός[1] (metaphysical naturalism) εστιάζει στον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος και στον τρόπο που αποκτάται η γνώση.

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο χώρο της παραγωγής, της οικονομίας και της κρατικής ή δημόσιας διοίκησης, η φυσιοκρατία ως σύστημα σχετίζεται με τους δημόσιους άνδρες, τους στοχαστές, νομικούς και πολιτικούς που δημιούργησαν στη Γαλλία την φερώνυμη σχολή οικονομικής σκέψης.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.60ός, σελ.227.