Φρούριο του Πσέμισλ
Συντεταγμένες: 49°46′53.5948″N 22°46′8.2708″E / 49.781554111°N 22.768964111°E
| Φρούριο του Πσέμισλ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | φρούριο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 49°46′54″N 22°46′8″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Πσέμισλ |
| Χώρα | Πολωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 1854 |
| Χρηματοδότης | Αυστροουγγαρία |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Φρούριο του Πσέμισλ (πολωνικά: Twierdza Przemyśl) ήταν μια σειρά από οχυρώσεις που κατασκευάστηκαν στο Πσέμισλ από την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατασκευάστηκε σε τμήματα, ανάλογα με τις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ της Αυστρίας και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, και είδε εκτεταμένες μάχες κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[1] Αρχικά, καταλήφθηκε από το Ρωσικό Στρατό και στη συνέχεια ανακαταλήφθηκε από το Γερμανικό Στρατό. Στη συνέχεια οι ερειπωμένες οχυρώσεις έχασαν τη στρατιωτική τους σημασία.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα αρχικά σχέδια κατασκευής 41 οχυρωμάτων καταρτίστηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα. Ωστόσο, οι καλές σχέσεις μεταξύ της Αυστρίας και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, σήμαιναν ότι η κατασκευή δεν προχώρησε παρά το 1854, με το ξέσπασμα του Κριμαϊκού Πολέμου.[1] Τα 19 από τα 41 οχυρώματα ολοκληρώθηκαν, με άλλα εννέα υπό κατασκευή όταν οι σχέσεις βελτιώθηκαν ξανά το 1855 και η κατασκευή σταμάτησε. Μέχρι το 1878 δεν έγιναν εργασίες στο φρούριο.[1]
Το 1878, ολοκληρώθηκαν οι στρατώνες, οι αποθήκες πυρομαχικών και οι διασυνδεόμενοι δρόμοι, καθώς και εννέα χωματένια οχυρά υπό το φως της Βοσνιακής Κρίσης. Τρία χρόνια αργότερα, το 1881, αυτά τα προσωρινά χωματουργικά έργα μετατράπηκαν σε μόνιμες συμπαγείς οχυρώσεις και μέχρι το 1910 προστέθηκαν οχυρώσεις πεζικού.[1] Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το 1914, το φρούριο ενισχύθηκε περαιτέρω με χαρακώματα, περισσότερους στρατώνες και θέσεις πυροβολικού. Μετά τον πόλεμο, με μεγάλο μέρος της άμυνάς του κατεστραμμένο, το φρούριο ερειπώθηκε και δεν είχε πλέον καμία στρατιωτική σημασία.[1] Η περιοχή οχυρώθηκε ξανά το 1940, με σύγχρονες αποθήκες που κατασκευάστηκαν ως μέρος της Σοβιετικής Γραμμής Μολότοφ, αλλά αυτές οι νέες οχυρώσεις είχαν ελάχιστη σχέση με το αρχικό αυστροουγγρικό φρούριο.
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τον Πριτ Μπουτάρ, «...το τεράστιο φρούριο του Πσέμισλ... είχε οχυρωθεί σε μεγάλο βαθμό από την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία για να προστατεύσει τις προσεγγίσεις στα περάσματα των Καρπαθίων. Είχε επίσης ουσιαστικά προβλεφθεί, έτσι ώστε μια φρουρά να μπορεί να επιβιώσει από μια παρατεταμένη πολιορκία εάν χρειαζόταν. Εκτός από το κεντρικό φρούριο, 25 μικρότερα οχυρά και 12 μεγάλες θέσεις πυροβολικού περικλείαν το Πσέμισλ. Οι Αυστροούγγροι πίστευαν ότι θα αποτελούσε τρομερό εμπόδιο σε οποιαδήποτε ρωσική προέλαση, υπό την προϋπόθεση ότι ήταν φρουρούμενη επαρκώς».[2]
Στο ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το φρούριο είχε φρουρά μόνο από μια μικρή δύναμη πέντε ταγμάτων πεζικού, πυροβολικού και σκαπανέων.[1] Οι αμυντικές προετοιμασίες ξεκίνησαν στις 2 Αυγούστου 1914, οι πολίτες απομακρύνθηκαν στις 4 Σεπτεμβρίου και ακολούθησε το Αρχηγείο του Αυστροουγγρικού Στρατού στις 15 Σεπτεμβρίου. Δύο ημέρες αργότερα, στις 17 Σεπτεμβρίου 1914, ο Ρωσικός Στρατός πολιόρκησε το φρούριο, απομονώνοντας το εντελώς μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου.[1]
Η πολιορκία συνεχίστηκε τον Οκτώβριο, με μια εκεχειρία που προσφέρθηκε και στη συνέχεια δεν έγινε δεκτή στις 5 Οκτωβρίου. Οι βομβαρδισμοί εντάθηκαν τις επόμενες μέρες και στις 7 Οκτωβρίου οι Ρώσοι επιτέθηκαν στο φρούριο στις 3.00 π.μ.. Οι Ρώσοι έχασαν 10.000 άτομα, 3-4.000 από αυτούς σκοτώθηκαν και μέχρι τις 9 Οκτωβρίου μια δύναμη ανακούφισης τους είχε απωθήσει πίσω στον ποταμό Σαν. Το φρούριο αργότερα εγκαταλείφθηκε από όλους εκτός από μια μικρή αμυντική δύναμη στις 4 Νοεμβρίου, καθώς κινδύνευε να υπερκεραστεί. Τα υπόλοιπα στρατεύματα αφέθηκαν να δεσμεύσουν τις ρωσικές δυνάμεις για όσο το δυνατόν περισσότερο, και όταν περικυκλώθηκαν για δεύτερη φορά έκαναν διαλογή συνεχώς μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου και τον Δεκέμβριο.[1]
Οι ελλείψεις τροφίμων μέχρι την άνοιξη του 1915 οδήγησαν στη σφαγή 13.000 αλόγων για να θρέψουν τη φρουρά και μέχρι τις 14 Μαρτίου 1915 η εξωτερική οχύρωση είχε καταληφθεί ή καταστραφεί από το Ρωσικό Στρατό.[1] Σε αυτό το σημείο, μπροστά στην έλλειψη φαγητού και το χαμηλό ηθικό, ο διοικητής του φρουρίου, Στρατηγός Χέρμαν Κούσμανεκ φον Μπούργκνοϊστετεν αποφάσισε να εξορμήσει. Οι δυνάμεις του όμως απωθήθηκαν από τους Ρώσους. Τα έγγραφα κάηκαν στις 19 Μαρτίου και το πυροβολικό καταστράφηκε στις 22 Μαρτίου και αργότερα την ίδια μέρα 119.000 στρατιώτες παραδόθηκαν στις ρωσικές δυνάμεις.[1]
Ο Τσάρος Νικόλαος Β΄ επισκέφτηκε το φρούριο στις 25 Απριλίου 1915, καθώς οι Ρώσοι το προσάρμοσαν για τους σκοπούς τους. Μέχρι τις 16 Μαΐου, ωστόσο, οι γερμανικές δυνάμεις είχαν φτάσει στο φρούριο, και αφού το πολιόρκησαν, το κατέλαβαν στις 5 Ιουνίου 1915, με επικεφαλής τον Στρατηγό Φον Κνέυσλ.[1] Ακολούθως έγιναν μικρές επισκευές, ωστόσο οι κατεστραμμένες ως επί το πλείστον οχυρώσεις δεν είχαν πλέον σοβαρή στρατιωτική σημασία. Μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν για λίγο κατά τη διάρκεια των μαχών κατά τη διάρκεια του Πολωνο-Ουκρανικού Πολέμου στη δεκαετία του 1920 και πολύ λίγο κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[1]
Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Το κτίριο του στρατώνα σήμερα -
Οχυρωματικά τείχη -
Η είσοδος σε μια από τις εξωτερικές οχυρώσεις -
Ένα εξωτερικό οχυρό καταφύγιο -
Εξωτερική είσοδος φρουρίου
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η ιστορία της κατασκευής του Φρουρίου του Πσέμισλ στον Αυστροουγγρικό Στρατό
- Ιστορική περιήγηση "The Design of Przemyśl Fortress - Walking Through The Old Forts" από το κανάλι YouTube The Great War με τον Πολωνό ιστορικό Τόμας Ιντζικόφσκι