Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φοβήτωρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Φοβήτωρ (λατινικά: Phobetor, από την ελληνική λέξη φόβος) εμφανίζεται στο έργο Μεταμορφώσεις του Ρωμαίου ποιητή Οβίδιου ως ένας από τους χίλιους γιούς του θεού Ύπνου (στα λατινικά Somnus). Πέρα από το όνομα «Φοβήτωρ» που του απέδιδαν οι άνθρωποι, ο θεός ήταν γνωστός και με το όνομα Ίκελος, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι υπόλοιποι θεοί. Ο Φοβήτωρ είχε την ικανότητα να εμφανίζεται στα όνειρα των ανθρώπων και να τους προκαλεί εφιάλτες παίρνοντας τη μορφή θηρίου, πουλιού ή φιδιού.[1]

Σύμφωνα με τον Οβίδιο, δύο από τα αδέρφια του ήταν ο Μορφέας, ο οποίος εμφανιζόταν στα όνειρα με ανθρώπινη μορφή, και ο Φάντασος, ο οποίος εμφανιζόταν στα όνειρα παίρνοντας την μορφή άψυχων αντικειμένων.[1] Τα ονόματα των τριών αδελφών δεν εντοπίζονται σε άλλες πηγές νωρίτερα από τον Οβίδιο και ίσως να αποτελούν δικές του επινοήσεις.[2][3] Άλλοι μελετητές θεωρούν πως αυτοί οι θεοί των ονείρων και ιδιότητές τους, πιθανώς συμπεριλαμβανομένων και των ονομάτων τους, μπορεί να είναι δημιουργήματα της ελληνιστικής περιόδου.[2]

  1. 1,0 1,1 Οβίδιος, Μεταμορφώσεις, 11.635–643
  2. 2,0 2,1 Griffin, A. H. F. (1997), A Commentary on Ovid, Metamorphoses XI, Hermathena, vol. 162/163, Dublin, JSTOR 23041237
  3. Tripp, Edward, Crowell's Handbook of Classical Mythology, Thomas Y. Crowell Co; First edition (June 1970). ISBN 069022608X.