Φιόντορ Τιούτσεφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|17|01|2021}}


Φιοντόρ Τιούτσεφ
Tiutchev.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Фёдор Иванович Тютчев (Ρωσικά)
Γέννηση23 Νοεμβρίουιουλ. / 5  Δεκεμβρίου 1803γρηγ.[1][2][3][4]
Όβστουγκ[2][5]
Θάνατος15ιουλ. / 27  Ιουλίου 1873γρηγ.[1][2][3][4]
Πούσκιν[2]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Νοβοντέβιτσι
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΡωσικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[6]
ΣπουδέςΤμήμα Ιστορίας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Μόσχας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ποιητής
διπλωμάτης
φιλόσοφος
πολιτικός
μεταφραστής
ΕργοδότηςΑκαδημία Επιστημών της Αγίας Πετρούπολης
Περίοδος ακμής1813
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕλεωνόρα Τυουτσέβα (1829–1838)
Ερνεστίνα Πφέφελ (από 1839)
ΣύντροφοςElena Alexandrovna Denisyeva
ΤέκναΙβάν Τιούτσεφ
Μαρία Φιοντόροβνα Τιουτσέβα
Άννα Τυουτσέβα
Daria Tutchevа
Φίοντορ Τιούτσεφ
ΓονείςIvan Nikolayevich Tyutchev
ΑδέλφιαNikolay Ivanovich Tutchev
Daria Sushkova
ΟικογένειαTyutchev family
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Φιόντορ Τιούτσεφ

Τιούτσεφ, Φιόντορ Ιβάνοβιτς (ρωσ.Фёдор Ива́нович Тю́тчев, προφορά: [ˈfʲɵdər ɪˈvanəvʲɪt͡ɕ ˈtʲʉt͡ɕəf] ) (5 Δεκεμβρίου 1803 - 27 Ιουλίου 1873). Διακεκριμένος Ρώσος ποιητής και διπλωμάτης. Έμεινε στο Μόναχο και στο Τουρίνο, όπου γνώρισε τον Friedrich Wilhelm Joseph Schelling και τον Χάινριχ Χάινε. Δεν συμμετείχε στην λογοτεχνική ζωή ούτε θεωρούσε τον εαυτό του λογοτέχνη.

Έχουν διατηρηθεί 400 περίπου ποιήματά του αποσπάσματα των οποίων έγιναν δημοφιλή και πέρασαν στο στόμα του ρώσικου λαού ως παροιμίες.

Τα πρώτα ποιήματά του βασίζονται στην ποιητική παράδοση του 18ου αιώνα. Από το 1830 τα έργα του υφίστανται την επίδραση του Ευρωπαϊκού (προπαντώς Γερμανικού) ρομαντισμού. Αποτελούν φιλοσοφικά, στοχαστικά ποιήματα με βασικά θέματα την Κτίση, την φύση, την ανθρώπινη μοίρα. Το 1840 δημοσιεύει μερικά πολιτικά άρθρα πάνω στο πρόβλημα της αλληλεπίδρασης της Ρωσίας με τον Δυτικό πολιτισμό. Τη δεκαετία του 1850 ο Τιούτσεφ δημιουργεί μίαν σειρά ερωτικών ποιημάτων γεμάτη διαπεραστικό αίσθημα αγάπης και καημού. Τα ποιήματα αυτά αργότερα ενώθηκαν στο λεγόμενο «Ντενίσιεφσκι» κύκλο, αφιερωμένο στην ερωμένη του ποιητή την Ε. Α. Ντενίσιεβα δηλαδή. Τις επόμενες δεκαετίες του 1860 και 1870 στα έργα του κυριαρχούν πολιτικά θέματα.

Το πιο γνωστό ποίημα του Τιούτσεφ «Silentium!» είναι πικρό προσκλητήριο στην σιωπή, παράπονο για την ακατανοησία των ανθρώπων. Συχνά παραθέτωνται οι παρακάτω αφορισμοί του ποιητή: «ο λόγος που το είπανε είναι ψέμα», «η Ρωσία δεν κατανοείται από νου» και «δεν μας βολεί να προβλέπουμε πως θ’αντηχούν τα λόγια μας».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Краткая литературная энциклопедия». (Ρωσικά) Συνοπτική Λογοτεχνική Εγκυκλοπαίδεια. Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1962.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) BnF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11990391p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Arkady Gornfeld: «Тютчев, Федор Иванович» (Ρωσικά)
  5. ↑ Arkady Gornfeld: «Тютчев, Федор Иванович» (Ρωσικά)
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) BnF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11990391p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φιόντορ_Τιούτσεφ&oldid=8024315"