Φερμίνα Μάρκες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φερμίνα Μάρκες
Το εξώφυλλο έκδοσης του 1972
ΣυγγραφέαςΒαλερί Λαρμπώ
ΤίτλοςFermina Márquez
Γλώσσαγαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1911
Μορφήμυθιστόρημα
ΤόποςΠαρίσι

Φερμίνα Μάρκες (γαλλικός τίτλος: Fermina Márquez) είναι μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Βαλερί Λαρμπώ. Δημοσιεύθηκε στη Γαλλία σε τέσσερα τεύχη λογοτεχνικού περιοδικού από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο του 1910 και εκδόθηκε σε βιβλίο το 1911.[1]

Το 1950, αναφέρεται ανάμεσα στα 12 μυθιστορήματα που τιμήθηκαν με το Μεγάλο Βραβείο των καλύτερων μυθιστορημάτων του πρώτου μισού του 20ού αιώνα.[2]

Δημιουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βαλερί Λαρμπώ έγραψε αυτό το βιβλίο από το 1906 έως το 1909. Το εμπνεύστηκε από μια νεαρή κοπέλα ονόματι Ενκαρνασιόν, την οποία γνώρισε σε ταξίδι του στην Ισπανία. Ήταν κρυφά ερωτευμένος με τη θεία της, το μικρό όνομα της οποίας ήταν Φερμίνα. Αλλά η ιστορία που διηγείται στο μυθιστόρημα είναι φανταστική. Το σκηνικό είναι δανεισμένο από την πραγματικότητα, το κοσμοπολίτικο κολέγιο Σαιντ-Μαρμπ-ντε-Σαν στο Φοντεναί-ω-Ροζ, όπου ο Λαρμπώ ήταν οικότροφος από το 1891 έως το 1894.[3]

Το μυθιστόρημα ήταν υποψήφιο για το βραβείο Γκονκούρ το 1911 αλλά δεν κέρδισε. Ωστόσο, εξακολουθεί να θεωρείται κλασικό έργο της γαλλικής λογοτεχνίας και ένα από τα πιο γνωστά έργα του Λαρμπώ.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κολέγιο Σαιντ-Μαρμπ-ντε-Σαν, όπου ο Λαρμπώ ήταν οικότροφος.

Η ιστορία αφορά την άφιξη ενός 16χρονου κοριτσιού από την Κολομβία στο κολλέγιο Σαιν Ωγκυστέν, ένα ιδιωτικό ρωμαιοκαθολικό σχολείο για αγόρια που βρίσκεται κοντά στο Παρίσι, με οικότροφους κυρίως Νοτιοαμερικανούς και γιους πλούσιων Γάλλων αστών. Η εμφάνιση της κοπέλας αναστατώνει τη ζωή των μαθητών και η επίδρασή της στα νεαρά αγόρια εντείνεται στην προσπάθειά τους να τη γοητεύσουν. Η ομώνυμη Φερμίνα Μάρκες, κόρη τραπεζίτη, φτάνει στο σχολείο με τη θεία της, την αδερφή της Πιλάρ και τον μικρότερο αδερφό της, τον «μικρό Μάρκες», που μόλις γράφτηκε εκεί ως μαθητής. Η οικογένειά του έχει κάνει συμφωνία με τις αρχές του σχολείου και έτσι τους επιτρέπεται να τον επισκέπτονται για ένα διάστημα μέχρι να προσαρμοστεί στη ζωή στο νέο του σχολείο. Ο αφηγητής ανήκει στην ομάδα των νεαρών που δεν διστάζουν να παραβιάσουν τους κανόνες του σχολείου και πηγαίνουν να συνοδεύσουν τη νεαρή κοπέλα στις καθημερινές της επισκέψεις στον μικρό της αδερφό στο πάρκο με θέα στην κοιλάδα του Σηκουάνα, αλλά οι αρχές του κολεγίου παρεμβαίνουν και δίνουν τέλος σ' αυτές τις αποδράσεις. Οι μαθητές, γοητευμένοι από την ομορφιά και την κομψότητα της Φερμίνα, ο καθένας τους αρχίζει να τη φαντασιώνεται και να αναζητά ευκαιρίες για να τη σαγηνεύσει.[4]

Έχοντας ενηλικιωθεί, ο αφηγητής έρχεται να επισκεφθεί το παλιό του κολέγιο, κλειστό πλέον. Ο θυρωρός είναι ακόμα εκεί και του λέει ότι πολλοί μαθητές έχουν πεθάνει. Κάποιοι έχουν χάσει τα πάντα στον τζόγο ή στο χρηματιστήριο και έχουν αυτοκτονήσει, κάποιοι έχουν πετύχει στη ζωή τους.[5]

Ελληνικές μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Φερμίνα Μάρκες, σε μετάφραση Κοσμά Πολίτη, περιοδικό «Ο Ταχυδρόμος», τεύχος 653 / 15 Οκτωβρίου 1966 έως τεύχος 664 / 31 Δεκεμβρίου 1966
  • Φερμίνα Μάρκες, σε μετάφραση Βάνας Χατζάκη, εκδόσεις Άγρα, 2007

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]