Φεντερίκο Μπαρότσι

Φεντερίκο Μπαρότσι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1535 (περίπου); Ουρμπίνο
Θάνατος	30 Σεπτεμβρίου 1612; Ουρμπίνο
Χώρα πολιτογράφησης	Ιταλία
Θρησκευτικό τάγμα	Τάγμα Αδελφών Ελάσσονων Καπουτσίνων
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιταλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος; χαράκτης; σκιτσογράφος; εικαστικός καλλιτέχνης
Αξιοσημείωτο έργο	Communion of the Apostles; Circumcision; Head of a Shepherd, study for The Circumcision; Madonna of the people
Οικογένεια
Αδέλφια	Simone Barocci
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Φεντερίκο Μπαρότσι (Federico Barocci, περ. 1535 - 30 Σεπτεμβρίου 1612)^[13] ήταν Ιταλός ζωγράφος. Γεννήθηκε στο Ουρμπίνο και, εκτός από δύο ταξίδια στην Ρώμη στην αρχή της σταδιοδρομίας του, εκεί έζησε και δημιούργησε. Λέγεται ότι εγκατέλειψε τις τοιχογραφίες του στο Καζίνο του Πίου Δ΄ στους Κήπους του Βατικανού, φοβούμενος μήπως οι αντίζηλοί του τον δηλητηριάσουν. Αυτή η υπερευαίσθητη ιδιοσυγκρασία του φαίνεται στο έργο του που αποτελείται κυρίως από θρησκευτικά θέματα, με επιρροές από τους Κορρέτζο και Ραφαήλ (που προερχόταν κι αυτός από το Ουρμπίνο), οι οποίες διοχετεύτηκαν σε μιαν άκρως προσωπική και ευαίσθητη απόδοση.

Τα χρώματά του είναι έντονα αλλά αρμονικά και μολονότι οι εικόνες του προδίδουν εσώτερη τρυφερότητα, ο συνολικός χειρισμός έχει μεγάλο σφρίγος. Μολονότι εργάστηκε μακριά από τα κύρια κέντρα τέχνης, τα έργα του είχαν μεγάλη ζήτηση και ανάμεσα στους πάτρωνές του περιλαμβάνεται και ο αυτοκράτορας Ροδόλφος Β΄.

Ο Μπαρότσι ισχυριζόταν μονίμως ότι ήταν άρρωστος αλλά είχε μια μακρά και παραγωγική σταδιοδρομία τόσο ως σχεδιαστής όσο και ως ζωγράφος. Ήταν από τους πρώτους καλλιτέχνες που έκαναν χρήση της χρωματιστής κιμωλίας. Θεωρείται ο μεγαλύτερος και περισσότερο προσωπικός ζωγράφος της εποχής του στην κεντρική Ιταλία και ορισμένα χαρακτηριστικά των έργων είναι εντελώς μανιεριστικά, όπως η ασαφής μεταχείριση του χώρου και τα κυματιστά ενδύματα. Αλλά η σταθερότητα και η ζωντάνια του παραπέμπουν στο μπαρόκ. Ο διακεκριμένος ιστορικός του μπαρόκ Μπελόρι, τον θεωρούσε τον μεγαλύτερο Ιταλό ζωγράφο της εποχής του και τον οίκτιρε που «μαράζωνε στο Ουρμπίνο».