Υπουργείο Εθνικής Προνοίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Υπουργείο Εθνικής Προνοίας ονομαζόταν υπουργείο της ελληνικής κυβέρνησης από τον Οκτώβριο του 1940, το οποίο προέκυψε από μετονομασία του Υπουργείου Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως. Μέχρι τα μέσα του 1941 είχε μετονομαστεί σε Υπουργείο Εθνικής Προνοίας και Αντιλήψεως, όνομα που κράτησε μέχρι τη δημιουργία του Υπουργείο Κοινωνικής Προνοίας και Αντιλήψεως μεταξύ 1942 και 1943, από την εξόριστη κυβέρνηση στην Αίγυπτο. Στο μεταξύ στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Ελλάδα, κράτησε το όνομα «Εθνικής Προνοίας», μέχρι το Σεπτέμβριο του 1944, δηλαδή μέχρι την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων και την παραίτηση της διορισμένης κυβέρνησης.

Το υπουργείο ιδρύθηκε με τον Αναγκαστικό Νόμο υπ' αριθμ. 2588 1940 με τίτλο «Περί μετονομασίας του Υπουργείου Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως και οργανώσεως των υπηρεσιών αυτού» με ημερομηνία 28 Σεπτεμβρίου 1940 λίγο πριν από την έναρξη του ελληνο-ιταλικού πολέμου του 1940[1][2][3]

Υπουργοί Εθνικής Προνοίας της επίσημης ελληνικής κυβέρνησης αναφέρονται οι:

Κατά την περίοδο όπου η κυβέρνηση βρισκόταν στην εξορία, το υπουργείο μετονομάστηκε αρχικά σε «Εθνικής Προνοίας και Αντιλήψεως», έτσι ώστε όταν ο Θ. Νικολούδης παραιτήθηκε από τη θέση του στις 2-6-41, είχε τον τίτλο του Υπουργού Εθνικής Προνοίας και Αντιλήψεως. Τέλος, το υπουργείο πήρε το όνομα Υπουργείο Κοινωνικής Προνοίας και Αντιλήψεως. Στις 24/25 Μαρτίου 1943 ο Εμμανουήλ Σοφούλης διορίστηκε με τον τίτλο Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας και Αντιλήψεως[7].

Στο μεταξύ, στις κατοχικές, διορισμένες κυβερνήσεις της Ελληνικής Πολιτείας από τις Γερμανικές δυνάμεις Κατοχής, υπουργοί Εθνικής Προνοίας ήταν οι:

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ΦΕΚ A 324/1940, 11 Οκτωβρίου 1940, Αναγκαστικός Νόμος υπ' αριθμ. 2588 1940 «Περί μετονομασίας του Υπουργείου Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως και οργανώσεως των υπηρεσιών αυτού», 28 Σεπτεμβρίου 1940 (θεωρήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 1940)
  2. Η ιστορική πορεία του Υπουργείου Υγείας στην Ελλάδα (1833-1981), Θεόδωρος Ι. Δαρδαβέσης, Ιατρικό Βήμα, Τεύχος Οκτώβριος - Νοέμβριος 2008, σελ. 54 [1]
  3. Η οργάνωση της Κεντρικής Διοίκησης για την Υγειονομική Πολιτική στα χρόνια του Μεσοπολέμου Αρχειοθετήθηκε 2012-06-14 στο Wayback Machine., Θεόδωρος Ι. Δαρδαβέσης, Ιατρικά Θέματα, τεύχος 50, σελ. 49
  4. ««Κυβέρνησις Ιωάννου Μεταξά, Από 13.4.1936 έως 29.1.1941»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2011. 
  5. ««Κυβέρνησις Αλέξανδρου Κορυζή, Από 29.1.1941 έως 20.4.1941»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2011. 
  6. ««Κυβέρνησις Εμμανουήλ Τσουδερού, Από 20.4.1941 έως 2.6.1941»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2011. 
  7. ««Ελεύθερες Ελληνικές Κυβερνήσεις Εξωτερικού (Κατά τη διάρκεια της Εχθρικής Κατοχής της Ελλάδος από 2 – 6- 1941 έως 18-10-1944) Κυβέρνησις Εμμανουήλ Τσουδερού, Από 2.6.1941 έως 14.4.1944»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2011. 
  8. 8,0 8,1 ««Κυβέρνησις Γεωργίου Τσολάκογλου, Από 30.4.1941 έως 10.10.1944»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2011. 
  9. 9,0 9,1 Ελληνικές Κυβερνήσεις 1940-1974[νεκρός σύνδεσμος], Τραχαλιού Αντιγόνη (Συνταγματικό Δίκαιο, Ανδρέας Δημητρόπουλος, 2005)
  10. «ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ (Κατά την διάρκειαν της Εχθρικής Κατοχής της Χώρας) Από 30.4.1941 έως 10.10.1944». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2011.