Τύλλια η νεότερη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τύλλια η νεώτερη
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Tullia minor (Λατινικά)
Γέννηση6ος αιώνας π.Χ.
Αρχαία Ρώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΤαρκύνιος ο Υπερήφανος
Αρούνς Ταρκύνιους
ΤέκναΣέξτος Ταρκύνιος
Τίτος Ταρκύνιος
Αρρούν Ταρκύνιος
Ταρκυνία του Τούσκουλου
ΓονείςΣέρβιος Τύλλιος και Ταρκυνία η πρεσβύτερη
ΑδέλφιαΤύλλια η πρεσβύτερη
ΟικογένειαΔυναστεία Ταρκύνιου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Τύλλια η νεώτερη ήταν μια ημι-μυθική μορφή στην Ρωμαϊκή ιστορία για την οποία έγραψαν μεγάλοι συγγραφείς όπως ο Τίτος Λίβιος, ο Μάρκος Τύλλιος Κικέρων και ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, θεωρείται η τελευταία βασίλισσα στο Ρωμαϊκό Βασίλειο.[1] [2] Η Τύλλια η νεότερη ήταν η μικρότερη κόρη του 6ου βασιλιά της Ρώμης Σέρβιου Τύλλιου, σύζυγος της ήταν ο τελευταίος Βασιλιάς της Ρώμης Ταρκύνιος ο Υπερήφανος με τον οποίο ανέτρεψαν και δολοφόνησαν τον πατέρα της. Οι δύο κόρες του Σέρβου Τύλλιου πήραν το όνομα του πατέρα τους και καταγράφηκαν ανάλογα με την ηλικία τους ως "Τύλλια η πρεσβύτερη" και "Τύλλια η νεότερη". Ο Σέρβιος Τύλλιος τακτοποίησε τους γάμους των θυγατέρων του με τους γιους του προκατόχου και πεθερού του Ταρκύνιου του Πρεσβύτερου Λεύκιο Ταρκύνιο και Αρρούν. Ο Τίτος Λίβιος έγραψε ότι η μικρότερη κόρη του η Τύλλια που παντρεύτηκε τον Αρρούν ήταν η δυναμικότερη αλλά ήταν αδύναμος ο σύζυγος της σε σχέση με τον αδελφό του.[3] Η νεότερη Τύλλια και ο Λεύκιος Ταρκύνιος συμφώνησαν μυστικά να δολοφονήσουν τους συντρόφους τους και να παντρευτούν μεταξύ τους. Η Τύλλια η νεότερη πρότεινε κατόπιν στον νέο της σύζυγο να διεκδικήσει τον θρόνο, ο ίδιος αποφάσισε να δωροδοκήσει τους Γερουσιαστές. Όταν εξασφάλισε την πλειοψηφία των Γερουσιαστών ο Ταρκύνιος ο Υπερήφανος ανακηρύχτηκε 7ος βασιλιάς της Ρώμης, ο Σέρβος Τύλλιος δολοφονήθηκε με προτροπή της ίδια της κόρης του Τύλλιας.[4] Η Τύλλια πήγε στην Γερουσία για να χαιρετήσει τον σύζυγο της που ανακηρύχτηκε νέος βασιλιάς, ο ίδιος την διέταξε να επιστρέψει στα ανάκτορα.[5] Στον δρόμο της επιστροφής με κατεύθυνση τον Εσκουιλίνο λόφο, στην κορυφή της Οδού Κυπρίων συνάντησε την σωρό του πατέρα της που πάνω στην βιασύνη της ποδοπάτησε. Ο δρόμος έμεινε από τότε γνωστός στους Ρωμαίους ως "Οδός Κακίας" ή "Οδός των Εγκλημάτων".[6] Η δολοφονία του πατέρα της εξόργισε τους θεούς του Οίκου των Ταρκυνίων που καταράστηκαν την ίδια και τον σύζυγο της. Ο Λεύκιος Ιούνιος Βρούτος ανέτρεψε την βασιλεία στην Αρχαία Ρώμη, η Τύλλια και ο σύζυγος της εξορίστηκαν και η ίδια έμεινε μισητή στην μνήμη του Ρωμαϊκού λαού χάρη στον φόνο του πατέρα της.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Pierre, Courcelle (1962). Réflexions d'Isidore de Séville sur la vie du jeune Augustin
  2. Τίτος Λίβιος, "Ab urbe condita"
  3. Τίτος Λίβιος, "Ab urbe condita"
  4. Τίτος Λίβιος, "Ab urbe condita"
  5. Dionysius of Halicarnassus (1937–1950). Cary, Earnest; Spelman, Edward (eds.). The Roman antiquities of Dionysius of Halicarnassus. Cambridge, MA: Harvard University Press
  6. Τίτος Λίβιος, "Ab urbe condita"
  7. Τίτος Λίβιος, "Ab urbe condita"

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Pierre, Courcelle (1962). Réflexions d'Isidore de Séville sur la vie du jeune Augustin.