Αρρούν Ταρκύνιος (γιος του Ταρκύνιου του Υπερήφανου)
| Αρρούν Ταρκύνιος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Arruns Tarquinius (Λατινικά) |
| Γέννηση | 6ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 509 π.Χ. Silva Arsia |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ταρκύνιος ο Υπερήφανος και Τύλλια η νεώτερη |
| Αδέλφια | Σέξτος Ταρκύνιος Τίτος Ταρκύνιος Ταρκυνία του Τούσκουλου |
| Οικογένεια | Δυναστεία Ταρκύνιου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αρρούν Ταρκύνιος ήταν δεύτερος γιος του έβδομου και τελευταίου βασιλιά της Ρώμης Ταρκύνιου του Υπερήφανου και της Τύλλιας της νεότερης. Την περίοδο που ήταν βασιλιάς ο πατέρας τους ο ίδιος, ο μεγαλύτερος αδελφός του Τίτος Ταρκύνιος και ο ξάδελφος τους Λεύκιος Ιούνιος Βρούτος επισκέφτηκαν το Μαντείο των Δελφών να ρωτήσουν την Πυθία για τον επόμενο βασιλιά της Ρώμης. Η Πυθία τους απάντησε ότι ο επόμενος βασιλιάς θα γίνει αυτός που θα φιλήσει πρώτος τη μητέρα του. Ο Τίτος και ο Αρρούν περίμεναν να επιστρέψουν στη Ρώμη να φιλήσουν τη μητέρα τους, ο Βρούτος κατάλαβε το νόημα και έσκυψε να φιλήσει το έδαφος, που ανήκε στη θεά Γαία, μητέρα των πάντων.[1] Μόλις ανατράπηκε ο πατέρας του τον ακολούθησε μαζί με τον αδελφό του Τίτο στην εξορία τους στο Τσερβέτερι, ο Βρούτος εξελέγη ο πρώτος Ύπατος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας.[2] Μετά την πρώτη ανεπιτυχή προσπάθεια επαναφοράς των Ταρκύνιων στη βασιλεία, ο Αρρούν συνόδευσε τον πατέρα του σε δεύτερη εκστρατεία (509 π.Χ.) όπου συνάντησε κατά πρόσωπο τον ξάδελφο του Βρούτο. Οι δυο άντρες μονομάχησαν σκληρά με τελικό αποτέλεσμα να πεθάνουν και οι δύο, οι Ταρκύνιοι απέτυχαν για δεύτερη φορά και παρέμειναν στην εξορία.[3] Ο Δάντης Αλιγκέρι στο πρώτο τμήμα του έργου του Θεία Κωμωδία παρουσιάζει τον Αρρούν στον 4ο Βολγία του Όγδοου Κύκλου της Κόλασης μαζί με αστρολόγους και άλλους ψευτοπροφήτες.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ovid Fast. 2.725ff.
- Dionys., iii, 46
- William Smith (ed.) (1870), Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology,
- The Early History of Rome: Books I-V of The History of Rome from Its Foundations by Livy, Aubrey De Sélincourt, Stephen P. Oakley.
- Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Tarquinius Superbus, Lucius". Encyclopædia Britannica. Vol. 26 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 431.