Το διαμάντι του Νείλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το διαμάντι του Νείλου
(The Jewel of the Nile)
ΣκηνοθεσίαLewis Teague[1][2]
ΠαραγωγήΜάικλ Ντάγκλας
ΣενάριοΛόρενς Κόνερ
ΠρωταγωνιστέςΚάθλιν Τέρνερ[1][3], Ντάνυ ΝτεΒίτο[1][3], Μάικλ Ντάγκλας[1][3], Σπύρος Φωκάς[3], Χόλαντ Τέιλορ[3], Avner the Eccentric και Guy Cuevas[3]
ΜουσικήΤζακ Νίτσε
ΦωτογραφίαΓιαν ντε Μποντ
ΜοντάζPeter Boita
Εταιρεία παραγωγής20th Century Fox
Διανομή20th Century Fox και Netflix
Πρώτη προβολή1985, 13  Μαρτίου 1986 (Γερμανία)[4] και 11  Δεκεμβρίου 1985 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)
Διάρκεια106 λεπτά και 105 λεπτά[5]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[5] και Γαλλία
ΓλώσσαΑγγλικά
ΠροηγείταιΚυνηγώντας το πράσινο διαμάντι
δεδομένα (π • σ • ε )

Το διαμάντι του Νείλου (αγγλικά: The Jewel of the Nile‎‎) είναι αμερικανική ρομαντική κωμωδία δράσης του 1985, σε σκηνοθεσία Λουίς Τεγκ και παραγωγή Μάικλ Ντάγκλας, ο οποίος πρωταγωνιστεί επίσης, επανασυνδέοντας τον ξανά με την Κάθλιν Τέρνερ και τον Ντάνι Ντε Βίτο, επαναλαμβάνοντας τους ρόλους τους από την ταινία δράσης-περιπέτειας Κυνηγώντας το Πράσινο Διαμάντι του 1984.

Όπως το Κυνηγώντας το πράσινο διαμάντι, η εναρκτήρια σκηνή διαδραματίζεται σε ένα από τα μυθιστορήματα της Τζόαν. Αυτή τη φορά, αντί για τον Τζέσι και την Αντζελίνα στο σενάριο της άγριας δύσης της Τζόαν, η Τζόαν και ο Τζακ πρόκειται να παντρευτούν όταν πειρατές επιτίθενται στο πλοίο τους. Το διαμάντι του Νείλου βάζει τους χαρακτήρες του σε μια νέα περιπέτεια σε μια φανταστική αφρικανική έρημο, σε μια προσπάθεια να βρουν το θρυλικό «Διαμάντι του Νείλου».

Το τραγούδι που ερμήνευσε ο Μπίλι Όσεαν, " When the Going Gets Tough, the Tough Get Going ", έγινε μεγάλη διεθνής επιτυχία, φτάνοντας στο #1 στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο #2 στις ΗΠΑ. [6]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έξι μήνες μετά τα αρχικά γεγονότα στο Κυνηγώντας το πράσινο διαμάντι, το ειδύλλιο της Τζόαν Γουάλντερ ( Κάθλιν Τέρνερ) και του Τζακ Κόλτον (Μάικλ Ντάγκλας) έχει εξασθενίσει. Ενώ είναι αγκυροβολημένη σε ένα λιμάνι στη Νότια Γαλλία, η Τζόαν, που υποφέρει από το μπλοκ του συγγραφέα, θέλει να επιστρέψει στη Νέα Υόρκη, ενώ ο Τζακ προτιμά να ταξιδεύει άσκοπα στον κόσμο με το σκάφος του, την Αντζελίνα . Σε έναν αρραβώνα υπογραφής βιβλίων, η Τζόαν συναντά τον Ομάρ Χαλίφα (Σπύρος Φωκάς ), έναν γοητευτικό Άραβα ηγεμόνα που θέλει η Τζόαν να γράψει τη βιογραφία του.

Η Τζόαν δέχεται και φεύγει με τον Ομάρ παρά τις διαμαρτυρίες του Τζακ. Ο Τζακ αργότερα συναντά τον Ραλφ ( Ντάνι Ντε Βίτο), τον απατεώνα από την προηγούμενη περιπέτεια του Τζακ και της Τζόαν στην Κολομβία, ο οποίος απαιτεί από τον Τζακ να παραδώσει την πέτρα που βρήκαν ο Τζακ και η Τζόαν. Λίγο μετά, ένας Άραβας, ο Τάρακ (Paul David Magid), ενημερώνει τον Τζακ για τις αληθινές προθέσεις του Ομάρ και ισχυρίζεται ότι ο Ομάρ έχει το «Κόσμημα του Νείλου». τη στιγμή που ο Τάρακ τελειώνει τις εξηγήσεις του, η Αντζελίνα εκρήγνυται από μια βόμβα που έβαλε ένας από τους άνδρες του Ομάρ. Ο Ραλφ και ο Τζακ συνεργάζονται για να βρουν την Τζόαν και το θρυλικό κόσμημα.

Η Τζόαν σύντομα ανακαλύπτει ότι ο Ομάρ είναι ένας βάναυσος δικτάτορας και όχι ο πεφωτισμένος ηγέτης που υποστήριξε ότι θα ενώσει τον αραβικό κόσμο. Στη φυλακή του παλατιού, η Τζόαν συναντά τον Αλ Τζουλχάρα ( Άβνερ Άιζενμπεργκ), έναν άγιο άνθρωπο που είναι στην πραγματικότητα το «Κόσμημα του Νείλου» και τον οποίο φοβάται ο Ομάρ. Ο Αλ Τζουλχάρα λέει στην Τζόαν ότι ο Ομάρ σχεδιάζει να αυτοανακηρυχθεί κυρίαρχος όλου του αραβικού κόσμου σε μια τελετή στην πόλη Καντίρ.

Συνειδητοποιώντας ότι ο Αλ Τζουλχάρα είναι ο μόνος που μπορεί να σταματήσει τον Ομάρ, η Τζόαν αποφασίζει να τον συνοδεύσει η ίδια στο Καντίρ. Το ζευγάρι δραπετεύει και βρίσκει τον Τζακ και φεύγουν στην έρημο με το αεροπειρατές F-16 του Ομάρ. Ο Ραλφ αιχμαλωτίζεται από την επαναστατική φυλή των Σούφι του Ταράκ που έχει ορκιστεί να προστατεύσει το Κόσμημα για να μπορέσει να εκπληρώσει το πεπρωμένο του λαού του.

Αφού συναντούν μια φυλή των Νουβίων, το ειδύλλιο της Τζόαν και του Τζακ αναζωπυρώνεται. Η Τζόαν λέει στον Τζακ ότι το κόσμημα δεν είναι πολύτιμος λίθος αλλά ο Αλ Τζουλχάρα. Στο Καντίρ, ο Ομάρ σκοπεύει να χρησιμοποιήσει ένα ειδικό εφέ καπνού και καθρέφτη που παρέχεται από έναν Βρετανό υποστηρικτή της ροκ για να πείσει τους θεατές ότι είναι ο προφήτης που θα ενώσει τον αραβικό κόσμο. Ο Τζακ, η Τζόαν και ο Αλ Τζουλχάρα φτάνουν για να εκθέσουν τον Ομάρ αλλά αιχμαλωτίζονται. Ο Ομάρ αιωρεί τον Τζακ και την Τζόαν με σχοινιά πάνω από ένα βαθύ λάκκο (ένα σενάριο βγαλμένο από το μυθιστόρημα της Τζόαν με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, Το Άγριο Μυστικό ) ενώ ο Αλ-Τζουλχάρα βρίσκεται σε ένα κελί. Ο Ραλφ, μαζί με τη φυλή των Σούφι, φτάνει εγκαίρως για να σώσει τους τρεις αιχμαλώτους.

Καθώς ο Ομάρ μπαίνει στο επίκεντρο για να απευθυνθεί στον αραβικό λαό, ο Τζακ και η Τζόαν διακόπτουν την τελετή ενώ οι Σούφι πολεμούν τους φρουρούς του Ομάρ. Ξεσπά μια φωτιά, που τυλίγει τη σκηνή του Ομάρ. Ο Τζακ και η Τζόαν είναι χωρισμένοι και ο Ομάρ φέρνει τη Τζόαν στις γωνίες πάνω από τη φλεγόμενη σκαλωσιά. Ο Ραλφ, χρησιμοποιώντας έναν γιγάντιο γερανό, βοηθά τον Τζακ να φτάσει στην Τζόαν στην πάροδο του χρόνου. κλωτσάει τον Ομάρ στο πλάι και κάτω στις μαινόμενες φλόγες, σκοτώνοντάς τον. Ο Αλ Τζουλχάρα σηκώνεται και περπατά με ασφάλεια μέσα από τη φλεγόμενη κόλαση, εκπληρώνοντας την προφητεία ότι είναι ο αληθινός πνευματικός ηγέτης.

Την επόμενη μέρα, ο Τζακ και η Τζόαν παντρεύονται από τον Αλ Τζουλχάρα. Ενώ ο Ραλφ είναι ειλικρινά χαρούμενος για τον Τζακ και την Τζόαν, θρηνεί για άλλη μια φορά που δεν κέρδισε τίποτα για τις προσπάθειές του, αλλά ο Ταράκ αναγνωρίζει ότι είναι αληθινός φίλος των Σούφι και του χαρίζει ένα στολισμένο στιλέτο καθώς ο Τζακ και η Τζόαν πλέουν χαρούμενοι στον Νείλο.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκείνη την εποχή, τόσο η Κάθλιν Τέρνερ όσο και ο Μάικλ Ντάγκλας έκαναν τη συνέχεια μόνο επειδή ήταν συμβατικά υποχρεωμένοι να το κάνουν, αν και ο Ντάγκλας είχε επενδύσει πολύ περισσότερο στην ταινία ως παραγωγός της. [7] Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της προπαραγωγής, η Τέρνερ προσπάθησε να αποσυρθεί από το έργο επειδή βρήκε το σενάριο «τρομερό, τυπολατρικό, συναισθηματικό», μέχρι που η 20th Century Fox την απείλησε με αγωγή 25 εκατομμυρίων δολαρίων για παραβίαση συμβολαίου . Ο Ντάγκλας παρενέβη εκ μέρους της και φρόντισε να γίνει μια επανεγγραφή. [8] [9]

Η Τέρνερ ήταν απογοητευμένος που ο Ντάγκλας δεν ζήτησε από την Νταϊάν Τόμας, τη συγγραφέα που είχε γράψει το σενάριο του Κυνηγώντας το πράσινο διαμάντι, να επιστρέψει για το σίκουελ, προφανώς επειδή αποφάσισε ότι η τιμή που ζητούσε ήταν πολύ υψηλή. Όταν ο Ντάγκλας συμφώνησε να ξαναγράψει το σενάριο για να ευχαριστήσει την Τέρνερ, η Τόμας κλήθηκε να συμβουλευτεί για αλλαγές, αλλά η Τέρνερ παρέμεινε απογοητευμένη με το σενάριο.

Η Τέρνερ, ο Ντάγκλας και ο Ντε Βίτο θα επανενωθούν αργότερα στην άσχετη ταινία Ο πόλεμος των Ρόουζ .

Τα γυρίσματα στη Βόρεια Αφρική είχαν προβλήματα από αφόρητη ζέστη 120 βαθμών Φαρενάιτ μέχρι προβλήματα με το τοπικό συνεργείο, αλλά η πιο ανησυχητική ανησυχία ήταν ότι ο σκηνοθέτης έδειξε ότι δεν ήταν στο ύψος του καθήκοντος να σκηνοθετήσει μια ταινία δράσης. Μετά από μια τεράστια νυχτερινή σκηνή που είχε στηθεί ώρες, και το καστ και το συνεργείο στη θέση τους, μόνο τότε κάποιος παρατήρησε ότι δεν υπήρχε φιλμ στις κάμερες. Ως παραγωγός, ο Ντάγκλας εκνευρίστηκε καθώς η όλη καταστροφή έπρεπε να ξαναγυριστεί μια άλλη μέρα, μόνο αφού εντοπίστηκε τελικά το απόθεμα ακατέργαστων ταινιών. [10] Εμφανίστηκαν περισσότερα προβλήματα με τα τοπικά τελωνεία, με το φιλμ και τον εξοπλισμό να κρατούνται μυστηριωδώς από τα τελωνεία μέχρι να πληρωθούν οι απαραίτητες δωροδοκίες. Στο τέλος, το να μείνει μόνο τρεις εβδομάδες πίσω από το πρόγραμμα ήταν ένας μικρός θρίαμβος για τον Ντάγκλας. [11]

Περίπου δύο εβδομάδες πριν από την έναρξη της κύριας φωτογραφίας, ένα αεροσκάφος που μετέφερε τον Ρίτσαρντ Ντόκινγκ (σχεδιαστή παραγωγής) και τον Μπράιαν Κόουτς (διευθυντής παραγωγής) συνετρίβη κατά τη διάρκεια εντοπισμού τοποθεσίας πάνω από την ύπαιθρο του Μαρόκου, σκοτώνοντας όλους τους επιβαίνοντες. Η ταινία είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Ντόκινγκ και του Κόουτς, καθώς και της σεναριογράφου Νταϊάν Τόμας, που είχε πεθάνει σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα έξι εβδομάδες πριν από την κυκλοφορία της ταινίας. [12] Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στο Μαρόκο, ο Ντάγκλας και η Τέρνερ, πετώντας με αεροσκάφος, είχαν σχεδόν ένα ατύχημα όταν το φτερό του αεροσκάφους τους χτύπησε τον διάδρομο προσγείωσης. [11]

Το μοντέλο ενός διθέσιου μαχητικού αεροσκάφους F-16B που χρησιμοποιείται στις ταινίες The Jewel of the Nile και Τζέιμς Μποντ, πράκτωρ 007: Με το δάκτυλο στη σκανδάλη (1987) που εκτίθεται στα Atlas Film Studios, Ouarzazate στο Μαρόκο

Η χρήση μιας μακέτας General Dynamics F-16 Fighting Falcon ήταν βασικό στοιχείο της απόδρασης των κύριων χαρακτήρων από μια οχυρωμένη πόλη. Η ξύλινη, με φελιζόλ και υαλοβάμβακα μακέτα κατασκευάστηκε σε ένα σασί αυτοκινήτου και τροφοδοτήθηκε από έναν κινητήρα Chevrolet 350c. [13]

Όπως και στην πρώτη ταινία, η νουβέλα της συνέχειας πιστώθηκε στην Τζόαν Γουάλντερ, τον χαρακτήρα που υποδύθηκε η Κάθλιν Τέρνερ. Και τα δύο βιβλία ήταν στην πραγματικότητα γραμμένα από την Κάθριν Λάνιγκαν. [14]

Το διαμάντι του Νείλου ήταν η τελευταία ταινία που κυκλοφόρησε σε μορφή βίντεο RCA SelectaVision CED . Κυκλοφόρησε επίσης σε άλλες μορφές πολυμέσων. [15]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ το διαμάντι του Νείλου εισπράττει έσοδα σχεδόν όσο και η προκάτοχός του, η ταινία ήταν πολύ λιγότερο επιτυχημένη κριτικά και ουσιαστικά σκότωσε το franchise. [16]

Οι κριτικοί θεώρησαν ότι η ταινία ήταν φορτωμένη με πολλές τρύπες στην πλοκή και ότι δεν είχε την αρχική γοητεία της πρώτης ταινίας. Οι New York Times στην κριτική τους έγραψαν: "Δεν υπάρχει τίποτα στο διαμάντι του Νείλου που να μην ήταν πιο αστείο ή πιο φανταστικό στο Κυνηγώντας το Πράσινο Διαμάντι ". [17] Ο Ρότζερ Ίμπερτ συμφώνησε ότι «... δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το Κυνηγώντας το Πράσινο Διαμάντι », αλλά επαίνεσε την αλληλεπίδραση μεταξύ Ντάγκλας και Τέρνερ. «Φαίνεται ξεκάθαρο», έγραψε, «ότι συμπαθούν ο ένας τον άλλον και διασκεδάζουν κατά τη διάρκεια της παρέλασης των γελοίων καταστάσεων στην ταινία, και η χημεία τους είναι μερικές φορές πιο διασκεδαστική από τις επινοήσεις της πλοκής». [7]

Ο Κόλιν Γκρίνλαντ σχολίασε το διαμάντι του Νείλου και δήλωσε ότι είναι η συνέχεια του Romancing the Stone, μια άλλη περιπέτεια φαντασίας με τη σωστή πρέζα παραφροσύνης. Ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, αυτό είναι μια συνέχεια τόσο απολαυστική και αξιαγάπητη όσο η πρωτότυπη». [18]

Το διαμάντι του Νείλου κατέχει βαθμολογία 46% στο Rotten Tomatoes με βάση 26 κριτικές. Η κριτική συναίνεση λέει: «Η αίσθηση του ρομαντικού σπινθήρα έχει εξασθενίσει και η επικράτηση των στερεοτύπων έχει αυξηθεί στο διαμάντι του Νείλου, αν και υπάρχει ακόμα άφθονη δράση για τους θαυμαστές της πρώτης περιπέτειας». [19]

Ο τότε Πρόεδρος Ρόναλντ Ρήγκαν είδε αυτήν την ταινία στο Καμπ Ντέιβιντ τον Ιανουάριο του 1986. [20]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 stopklatka.pl/film/klejnot-nilu. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  2. ↑ www.imdb.com/title/tt0089370/. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 www.imdb.com/title/tt0089370/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  4. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0089370/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  5. ↑ 5,0 5,1 jewel-nile-0.
  6. ↑ Feaster, Felicia.
  7. ↑ 7,0 7,1 Ebert, Roger.
  8. ↑ Appelo, Tim and Greg Kilday.
  9. ↑ https://www.denofgeek.com/movies/the-troubled-production-of-the-jewel-of-the-nile/
  10. ↑ Eliot 2013, p. 143.
  11. ↑ 11,0 11,1 Turner 2008, unpaginated.
  12. ↑ Eliot 2013, p. 142.
  13. ↑ "The Jewel of the Nile".
  14. ↑ Wilder, Joan (pseudonym), Catherine Lanigan (ghostwriter).
  15. ↑ "RCA SelectaVision VideoDisc FAQ - Why did RCA abandon further development of the CED system in April 1984?" CEDMagic.com.
  16. ↑ "Receipts: 'Jewel of the Nile'." Box Office Mojo.
  17. ↑ Maslin, Janet.
  18. ↑ Greenland, Colin (May 1986). «2020 Vision». White Dwarf (Games Workshop) (77): 11. 
  19. ↑ «The Jewel of the Nile». Rotten Tomatoes. 
  20. ↑ «Films Viewed by President and MRS. Reagan». 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Eliot, Marc. Michael Douglas: A Biography. New York: Three Rivers Press, 2013. (ISBN 978-0-3079-5237-0).
  • Solomon, Aubrey. Twentieth Century-Fox: A Corporate and Financial History (The Scarecrow Filmmakers Series). Lanham, Maryland: Scarecrow Press, 1988. (ISBN 978-0-8108-4244-1).
  • Turner, Kathleen. Send Yourself Roses: Thoughts on My Life, Love, and Leading Roles. New York: Springboard Press, 2008. (ISBN 978-0-4465-8112-7).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Το_διαμάντι_του_Νείλου&oldid=10309111"