Το πλοίο των τρελών
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. |
Το πλοίο των τρελών | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Στάνλεϊ Κρέιμερ |
Παραγωγή | Στάνλεϊ Κρέιμερ |
Σενάριο | Άμπι Μαν Κάθριν Αν Πόρτερ (μυθιστόρημα) |
Βασισμένο σε | Ship of Fools |
Πρωταγωνιστές | Σιμόν Σινιορέ Βίβιαν Λι Όσκαρ Βέρνερ Λι Μάρβιν |
Μουσική | Έρνεστ Γκολντ |
Φωτογραφία | Έρνεστ Λάζλο[1] |
Μοντάζ | Robert C. Jones |
Εταιρεία παραγωγής | Stanley Kramer Productions |
Διανομή | Columbia Pictures και Netflix |
Πρώτη προβολή | 29/7/1965 |
Διάρκεια | 149 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Aγγλικά |
δεδομένα ( ) |
Το πλοίο των τρελών (Αγγλ.Ship Of Fools) είναι Αμερικανική δραματική ταινία παραγωγής 1964 σε σκηνοθεσία του Στάνλεϊ Κρέιμερ που διηγείται τις ιστορίες των επιβατών ενός γερμανικού πλοίου που αναχωρεί από τη Γερμανία με προορισμό το Μεξικό το 1933. Η ταινία περιλαμβάνει μια σειρά μεγάλων ηθοποιών της περιόδου, όπως η Βίβιαν Λι, η Σιμόν Σινιορέ, ο Λι Μάρβιν και ο Χοσέ Φερρέρ και είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Κάθριν Αν Πόρτερ.
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1933, ένα γερμανικό πλοίο αφήνει τη Βέρακρούζ του Μεξικό με προορισμό τη Γερμανία. Στην τρίτη θέση ταξιδεύουν φτωχοί Μεξικανοί και Ισπανοί διωγμένοι από την Κούβα. Στην πρώτη θέση επιβάτες διαφόρων εθνικοτήτων και κοινωνικών τάξεων κρύβουν ιστορίες, που σχετίζονται με προσωπικές και επαγγελματικές αποτυχίες ή με όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Οι ζωές των επιβατών συγκλίνουν και λέγονται αλήθειες που δεν είχαν ειπωθεί ποτέ, καθώς αναδύονται στην επιφάνεια θέματα όπως ο ρατσισμός κοινωνικός ή φυλετικός, η ανάγκη του ανθρώπου ν'αγαπήσει και ν'αγαπηθεί, ο αγώνας για δικαιοσύνη κι η σκληρότητα κι η αδιαφορία του ανθρώπου για το πλησίον του, όλα αυτά σε μια περίοδο που ο πόλεμος που άλλαξε την ιστορία της ανθρωπότητας παραμονεύει.
Πληροφορίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία αυτή αποτελεί το κύκνειο άσμα της Βίβιαν Λι, της θρυλικής Σκάρλετ Ο' Χάρα του Όσα παίρνει ο άνεμος και της Μπλανς ΝτιΜπουά του Λεωφορείον ο Πόθος. Η Λι εδώ υποδύεται την Μαίρη Τρέντγουελ, μια κυνική καλλονή του αμερικάνικου νότου, που έχει χάσει πλέον τη νιότη της καθώς και την πίστη της στην αγάπη. Η Σιμόν Σινιορέ, θρύλος του γαλλικού κινηματογράφου, υποδύεται την Κοντέσσα, μια γυναίκα που εξορίζουν από την Κούβα κι επιβιβάζεται στο πλοίο, όπου γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο του γιατρού του πλοίου (Όσκαρ Βέρνερ).
Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία προτάθηκε για 8 βραβεία όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, το οποίο έχασε από την ταινία Η Μελωδία της Ευτυχίας (The Sound Of Music, 1965). Τα μέλη της ακαδημίας βράβευσαν την ταινία για την ασπρόμαυρη φωτογραφία και την καλλιτεχνική της διεύθυνση[2].
Βράβευση:
- Φωτογραφίας, Ασπρόμαυρη Ταινία – Έρνεστ Λάζλο
- Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης - Ρόμπερτ Κλατγουόρθι και Τζόζεφ Κις
Υποψηφιότητες:
- Καλύτερης Ταινίας – Στάνλεϊ Κρέιμερ
- Α’ Ανδρικού Ρόλου – Όσκαρ Βέρνερ
- Α’ Γυναικείου Ρόλου – Σιμόν Σινιορέ
- Β’ Ανδρικού Ρόλου – Μάικλ Νταν
- Διασκευασμένου Σεναρίου – Άμπι Μαν
- Κοστουμιών - Μπιλ Τόμας και Ζαν Λουί
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.filmaffinity .com /en /film724095 .html. - ↑ «NY Times: Ship of Fools». NY Times. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2008.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αμερικανικές ταινίες
- Ταινίες του 1965
- Ταινίες παραγωγής Columbia Pictures
- Ταινίες των οποίων ο καλλιτεχνικός διευθυντής κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης
- Αμερικανικές ψυχολογικές δραματικές ταινίες
- Αγγλόφωνες ταινίες
- Αμερικανικές ασπρόμαυρες ταινίες
- Ταινίες σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Κρέιμερ
- Ταινίες τοποθετημένες σε πλοία