Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το πλοίο των τρελών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Το Πλοίο των Τρελών)
Το πλοίο των τρελών
ΣκηνοθεσίαΣτάνλεϊ Κρέιμερ
ΠαραγωγήΣτάνλεϊ Κρέιμερ
ΣενάριοΆμπι Μαν
Κάθριν Αν Πόρτερ (μυθιστόρημα)
Βασισμένο σεShip of Fools
ΠρωταγωνιστέςΣιμόν Σινιορέ
Βίβιαν Λι
Όσκαρ Βέρνερ
Λι Μάρβιν
ΜουσικήΈρνεστ Γκολντ
ΦωτογραφίαΈρνεστ Λάζλο[1]
ΜοντάζRobert C. Jones
Εταιρεία παραγωγήςStanley Kramer Productions
ΔιανομήColumbia Pictures και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 29/7/1965
Διάρκεια149 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαAγγλικά

Το πλοίο των τρελών (Αγγλ.Ship Of Fools) είναι Αμερικανική δραματική ταινία παραγωγής 1964 σε σκηνοθεσία του Στάνλεϊ Κρέιμερ που διηγείται τις ιστορίες των επιβατών ενός γερμανικού πλοίου που αναχωρεί από τη Γερμανία με προορισμό το Μεξικό το 1933. Η ταινία περιλαμβάνει μια σειρά μεγάλων ηθοποιών της περιόδου, όπως η Βίβιαν Λι, η Σιμόν Σινιορέ, ο Λι Μάρβιν και ο Χοσέ Φερρέρ και είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Κάθριν Αν Πόρτερ.

Το 1933, ένα γερμανικό πλοίο αφήνει τη Βέρακρούζ του Μεξικό με προορισμό τη Γερμανία. Στην τρίτη θέση ταξιδεύουν φτωχοί Μεξικανοί και Ισπανοί διωγμένοι από την Κούβα. Στην πρώτη θέση επιβάτες διαφόρων εθνικοτήτων και κοινωνικών τάξεων κρύβουν ιστορίες, που σχετίζονται με προσωπικές και επαγγελματικές αποτυχίες ή με όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Οι ζωές των επιβατών συγκλίνουν και λέγονται αλήθειες που δεν είχαν ειπωθεί ποτέ, καθώς αναδύονται στην επιφάνεια θέματα όπως ο ρατσισμός κοινωνικός ή φυλετικός, η ανάγκη του ανθρώπου ν'αγαπήσει και ν'αγαπηθεί, ο αγώνας για δικαιοσύνη κι η σκληρότητα κι η αδιαφορία του ανθρώπου για το πλησίον του, όλα αυτά σε μια περίοδο που ο πόλεμος που άλλαξε την ιστορία της ανθρωπότητας παραμονεύει.

Η ταινία αυτή αποτελεί το κύκνειο άσμα της Βίβιαν Λι, της θρυλικής Σκάρλετ Ο' Χάρα του Όσα παίρνει ο άνεμος και της Μπλανς ΝτιΜπουά του Λεωφορείον ο Πόθος. Η Λι εδώ υποδύεται την Μαίρη Τρέντγουελ, μια κυνική καλλονή του αμερικάνικου νότου, που έχει χάσει πλέον τη νιότη της καθώς και την πίστη της στην αγάπη. Η Σιμόν Σινιορέ, θρύλος του γαλλικού κινηματογράφου, υποδύεται την Κοντέσσα, μια γυναίκα που εξορίζουν από την Κούβα κι επιβιβάζεται στο πλοίο, όπου γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο του γιατρού του πλοίου (Όσκαρ Βέρνερ).

Η ταινία προτάθηκε για 8 βραβεία όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, το οποίο έχασε από την ταινία Η Μελωδία της Ευτυχίας (The Sound Of Music, 1965). Τα μέλη της ακαδημίας βράβευσαν την ταινία για την ασπρόμαυρη φωτογραφία και την καλλιτεχνική της διεύθυνση[2].

Βράβευση:

  • Φωτογραφίας, Ασπρόμαυρη Ταινία – Έρνεστ Λάζλο
  • Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης - Ρόμπερτ Κλατγουόρθι και Τζόζεφ Κις

Υποψηφιότητες:

  • Καλύτερης Ταινίας – Στάνλεϊ Κρέιμερ
  • Α’ Ανδρικού Ρόλου – Όσκαρ Βέρνερ
  • Α’ Γυναικείου Ρόλου – Σιμόν Σινιορέ
  • Β’ Ανδρικού Ρόλου – Μάικλ Νταν
  • Διασκευασμένου Σεναρίου – Άμπι Μαν
  • Κοστουμιών - Μπιλ Τόμας και Ζαν Λουί
  1. www.filmaffinity.com/en/film724095.html.
  2. «NY Times: Ship of Fools». NY Times. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2008. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]