Τοντοράκι Πέσοβ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τοντοράκι Πέσοβ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5  Απριλίου 1838
Ζέλιαβα
Θάνατος1892
Σόφια
Τόπος ταφήςΚεντρικό Νεκροταφείο της Σόφιας
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Βουλγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΒουλγαρικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
καινοτόμος επιχειρηματίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδήμαρχος
μέλος της Βουλγαρικής Εθνοσυνέλευσης

Ο Τοντοράκι Πέσοβ (Тодораки Пешов) ( Ζέλιαβα 1838 - Σόφια 1892), ήταν Βούλγαρος επιχειρηματίας και πολιτικός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Πέσο Τοντόροβ Ζελιαβέτσα, ένορκος στην υπόθεση κατά του Βασίλ Λέφσκι το 1873, εξόριστος στο Ντιγιάρμπακιρ για 3 χρόνια. Κατείχε μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή της σημερινής Σόφιας, ασχολούνταν με το εμπόριο καπνού και είχε αποκτήσει πλούτη και φήμη[1].

Ήταν ο τέταρτος εκλεγμένος δήμαρχος της Σόφιας (1878 - 1879), και κατείχε τη θέση και δεύτερη φορά το 1884 - 1885[2]. Επίσης ο πρώτος δήμαρχος από όταν η πόλη ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα της Βουλγαρίας το 1879[3].

Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, λειτούργησε το πρώτο Λύκειο αρένων της Σόφιας και το πρώτο Νοσοκομείο της Σόφιας[1]. Ήταν αυτός που καθιέρωσε την νυχτερινή βάρδια στα Φαρμακεία της πόλης[3].

Κατά τη δεύτερη θητεία του, χτίστηκαν δεξαμενές κοντά στο χωριό Μπόγιανα από τις οποίες με νέο σύστημα ύδρευσης έφερνε το νερό στη Σόφια[1]. Το 1878 ήταν βουλευτής, αναπληρωτής, στη Συντακτική συνέλευση του Βέλικο Τάρνοβο[1].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]