Τζον Χ. Κόουτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζον Χ. Κόουτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		John Henry Coates (Αγγλικά)
Γέννηση26  Ιανουαρίου 1945[1]
Νέα Νότια Ουαλία
Θάνατος9  Μαΐου 2022[2]
Κέιμπριτζ
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστραλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςΚολέγιο Τρίνιτι
Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας
Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Πανεπιστήμιο Στάνφορντ
Επηρεάστηκε απόΤζον Τέιτ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕταίρος της Βασιλικής Εταιρίας (1985)[4]
Senior Whitehead Prize (1997)
δεδομένα

Ο Τζον Χένρι Κόουτς FRS[5] (26 Ιανουαρίου 1945 - 9 Μαΐου 2022) ήταν Αυστραλός μαθηματικός, ο οποίος διετέλεσε Καθηγητής Καθαρών Μαθηματικών του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 1986 έως το 2012.[6][7][8][9][10][11]

Νεαρή ηλικία και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόουτς γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1945 [12] ως γιος του Τζ. Χ. Κόουτς και της Μπ. Λ. Λι και μεγάλωσε στο Πόσουμ Μπράους (κοντά στο Τάρι) στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας[13]. Η οδός Κόουτς στο Πόσουμ Μπράους πήρε το όνομά της από την οικογενειακή φάρμα στην οποία μεγάλωσε.[14] Πριν από το πανεπιστήμιο, πέρασε ένα καλοκαίρι δουλεύοντας για την BHP στο Νιούκαστλ της Νέας Νότιας Ουαλίας, αν και δεν κατάφερε να λάβει υποτροφία από την εταιρεία. Ο Κόουτς φοίτησε με υποτροφία στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας ως ένας από τους πρώτους προπτυχιακούς φοιτητές, από το οποίο απέκτησε πτυχίο Bachelor of Science (BSc). Στη συνέχεια μετακόμισε στη Γαλλία, κάνοντας περαιτέρω σπουδές στην École Normale Supérieure στο Παρίσι, πριν μετακομίσει ξανά, αυτή τη φορά στην Αγγλία[15][9].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Αγγλία έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, με τη διδακτορική του διατριβή να αναφέρεται σε p-adic ανάλογα της μεθόδου του Μπέικερ. Το 1969, ο Κόουτς διορίστηκε βοηθός καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των Ηνωμένων Πολιτειών, πριν μετακομίσει ξανά το 1972 στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, όπου έγινε αναπληρωτής καθηγητής[15].

Το 1975, επέστρεψε στην Αγγλία, όπου έγινε υπότροφος του Κολλεγίου Emmanuel,[16] και ανέλαβε μια θέση λέκτορα. Εκεί επέβλεψε τη διδακτορική διατριβή του Άντριου Γουάιλς, και μαζί απέδειξαν μια μερική περίπτωση της εικασίας των Μπιρτς και Σουίνερτον-Ντάιερ για ελλειπτικές καμπύλες με μιγαδικό πολλαπλασιασμό[17].

Το 1977, ο Κόουτς επέστρεψε στην Αυστραλία και έγινε καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας,[16] όπου είχε κάνει προπτυχιακές σπουδές. Τον επόμενο χρόνο, επέστρεψε στη Γαλλία, αναλαμβάνοντας καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Paris XI του Ορσέ. Το 1985, επέστρεψε στην École Normale Supérieure, αυτή τη φορά ως καθηγητής και διευθυντής μαθηματικών[15].

Από το 1986 έως το θάνατό του, ο Κόουτς εργάστηκε στο Τμήμα Καθαρών Μαθηματικών και Μαθηματικής Στατιστικής (DPMMS) του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.[15] Ήταν επικεφαλής του DPMMS από το 1991 έως το 1997[18].

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλάμβαναν τη θεωρία Ιβασάβα, τη θεωρία αριθμών και την αριθμητική αλγεβρική γεωμετρία.[15][19]

Διετέλεσε μέλος της κριτικής επιτροπής Μαθηματικών Επιστημών για το βραβείο Infosys το 2009[20].

Τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόουτς εξελέγη μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου το 1985[21] και διετέλεσε πρόεδρος της Μαθηματικής Εταιρείας του Λονδίνου από το 1988 έως το 1990 [22]. Αυτός ο τελευταίος οργανισμός του απένειμε το βραβείο Senior Whitehead Prize το 1997[15] για "τη θεμελιώδη έρευνά του στη θεωρία των αριθμών και για τις πολλές συνεισφορές του στη μαθηματική ζωή τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και διεθνώς"[23]. Η υποψηφιότητά του στη Βασιλική Εταιρεία έχει ως εξής: 

Διακρίθηκε για τη συμβολή του στη θεωρία των αριθμών, ιδίως στη μελέτη της υπερβατικότητας, των κυκλωματικών πεδίων και των ελλειπτικών καμπυλών. Εκτός από τις δικές του σημαντικές συνεισφορές, άσκησε ενθαρρυντική επιρροή σε συναδέλφους και φοιτητές. Μαζί με τον μαθητή του Ά. Γουάιλς πέτυχε την πρώτη σημαντική ανακάλυψη προς την απόδειξη των εικασιών Μπιρτς-Σγουίνερτον-Ντάιερ[5].

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόουτς παντρεύτηκε την Τζούλι Τέρνερ το 1966, με την οποία απέκτησε τρεις γιους[12]. Έκανε συλλογή ιαπωνικών κεραμικών και πορσελάνης[9]. Πέθανε στις 9 Μαΐου 2022[15][18]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Local Rings, Interscience 1962[24]
  • Lectures on the fourteenth problem of Hilbert, Tata Institute of Fundamental Research Lectures on Mathematics 31, Bombay: Tata Institute of Fundamental Research, 1965[25]
  • A treatise on the 14th problem of Hilbert, Mem. Coll. Sci. Univ. Kyoto, Ser. A, Band 30, 1956, S. 57–70, S. 197–200 (Addition and Correction)
  • On the 14th problem of Hilbert, American Journal of Mathematics, Band 81, 1959, S. 766–772

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 MacTutor History of Mathematics archive. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ www.emma.cam.ac.uk/about/news/?id=577.
  3. ↑ (Αγγλικά) Mathematics Genealogy Project.
  4. ↑ royalsociety.org/people/john-coates-11240/.
  5. ↑ 5,0 5,1 «EC/1985/08: Coates, John Henry». London: The Royal Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2019. 
  6. ↑ Τζον Χ. Κόουτς στο Mathematics Genealogy Project
  7. ↑ O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., «Τζον Χ. Κόουτς», MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/Biographies/Coates.html .
  8. ↑ «Emmanuel College profile: Professor John Coates». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2007. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «interviewed by Alan Macfarlane 25 February 2008 (video)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2019. 
  10. ↑ Πρότυπο:Scopus
  11. ↑ Coates, J.; Fukaya, T.; Kato, K.; Sujatha, R.; Venjakob, O. (2005). «The GL2 Main Conjecture for Elliptic Curves without Complex Multiplication». Publications mathématiques de l'IHÉS 101: 163–208. doi:10.1007/s10240-004-0029-3. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «COATES, Prof. John Henry». Who's Who 2014, A & C Black, an imprint of Bloomsbury Publishing plc, 2014; online edn, Oxford University Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2014. (απαιτείται συνδρομή)
  13. ↑ Singh, S. (2017). Fermat's Enigma: The Epic Quest to Solve the World's Greatest Mathematical Problem. Knopf Doubleday Publishing Group. σελ. 215. ISBN 978-0-525-43532-7. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  14. ↑ «Whereis: Possum Brush». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2013. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 15,6 «Emmanuel College website, retrieved 9 May 2022». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Department of Mathematics – On the arithmetic of the Gross family of elliptic curves with complex multiplication». KIT. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  17. ↑ Coates, J.; Wiles, A. (1977). «On the conjecture of Birch and Swinnerton-Dyer». Inventiones Mathematicae 39 (3): 223. doi:10.1007/bf01402975. Bibcode: 1977InMat..39..223C. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «Department of Pure Mathematics and Mathematical Statistics | Welcome to DPMMS». University of Cambridge. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. Professor John Coates (26th January 1945 to 9th May 2022) We are sad to learn of the death of John Coates FRS, Sadleirian Professor 1986-2012. John was a distinguished number theorist and a dynamic Head of DPMMS 1991-97. He was instrumental in shaping the current Department and in the establishment of the Kuwait Professorship and the Kuwait Foundation Lectures. 
  19. ↑ «Professor John Coates». University of Cambridge. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  20. ↑ «Infosys Prize 2009» (PDF). Infosys Science Foundation. σελ. 13. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  21. ↑ «John Coates». Royal Society. 2 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  22. ↑ «John Coates – Biography». Maths History. 26 Ιανουαρίου 1945. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  23. ↑ «Records of Proceedings at Meetings». Bulletin of the London Mathematical Society 30 (4): 442. July 1998. doi:10.1112/S0024609398004445. 
  24. ↑ Nagata, Masayoshi (1975). Local Rings. Krieger. ISBN 978-0-88275-228-0. 
  25. ↑ «Lectures on The Fourteenth Problem of Hilbert -M. Nagata» (PDF). 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζον_Χ._Κόουτς&oldid=10486075"