Τζονγκ Χόνγκ-γουον
| Τζονγκ Χόνγκ-γουον (정홍원) | |
|---|---|
 | |
| Πρωθυπουργός της Νότιας Κορέας | |
| Περίοδος 26 Φεβρουαρίου 2013 – 16 Φεβρουαρίου 2015 | |
| Πρόεδρος | Παρκ Γκούν-χιε |
| Προκάτοχος | Κιμ Χουάνγκ-σικ |
| Διάδοχος | Λι Γουάν-γκου |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 9 Οκτωβρίου 1944, Κομητεία Κάτο, Κορέα (σημερινή Κομητεία Χαντόνγκ, Νότια Κορέα) |
| Υπηκοότητα | Νότια Κορέα |
| Πολιτικό κόμμα | Κόμμα Σένουρι |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Σόνγκιουνγκουαν |
| Επάγγελμα | πολιτικός δικηγόρος |
| Θρήσκευμα | Μεταρρυθμισμένος Ολλανδός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τζονγκ Χόνγκ-γουον (Jung Hong-won, κορεατικά 정홍원, γεν. 9 Οκτωβρίου 1944 [1]) είναι πολιτικός από τη Νότια Κορέα, πρωθυπουργός της χώρας από τις 26 Φεβρουαρίου 2013. Ανακοίνωσε την παραίτησή του στις 27 Απριλίου 2014.[2]
Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζονγκ απέκτησε τίτλο μπάτσελορ στη Νομική (Bachelor of Laws, τελειόφοιτος) από το Πανεπιστήμιο Σόνγκιουνγκουαν.[3] Αφού πέρασε τις εξετάσεις για δικαστικός,[4] έγινε εισαγγελέας.
Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εγινε γνωστός με την επίλυση αρκετών σοβαρών υποθέσεων, όπως του σκανδάλου Λι Τζανγκ (이철희·장영자 어음 사기사건), στο οποίο ενεπλάκησαν ως κατηγορούμενοι οι συγγενείς του προέδρου Τσουν ντου-χουάν και του σκανδάλου με το καζίνο Γουόκερ Χιλ.[3]
Ο Τζονγκ παραιτήθηκε από εισαγγελέας το 2003 και εν συνεχεία υπηρέτησε ως πρόεδρος του Ινστιτούτου Δικαιοσύνης (법무연수원).[5] Από το 2004 ως το 2006 ήταν επίτροπος στην Εθνική Εφορευτική Επιτροπή της Κορέας.[6] Την περίοδο από το 2008 ως το 2011, ήταν πρόεδρος του Σωματείου Νομικής Βοήθειας της Κορέας (대한법률구조공단).[7]
Έγινε μέλος του Κόμματος Σένουρι πριν τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών του 2012. Στις 8 Φεβρουαρίου 2013 διορίστηκε στην πρωθυπουργία από την νεοεκλεγείσα πρόεδρο Παρκ Γκούν-χιε. Μετά την έγκριση του διορισμού του από την Εθνοσυνέλευση, ο Τζονγκ ορκίστηκε επίσημα και ανέλαβε πρωθυπουργός στις 26 Φεβρουαρίου 2013. Τον Απρίλιο του 2014, λίγο μετά το ναυάγιο του MV ''Sewol'' κατά το οποίο πέθαναν περισσότερα από 200 άτομα, ο πρωθυπουργός υπέβαλε την παραίτησή του.[2] Η πρόεδρος έκανε αποδεκτή την παραίτηση καταρχήν, όμως ο ίδιος παρέμεινε στην πρωθυπουργία μέχρι την έγκριση αντικαταστάτη.[8]
Για να τον διαδεχτούν διορίστηκαν 2 άτομα, με τελευταίο τον Μουν Τσανγκ – Κέουκ, που παραιτήθηκε έπειτα από σχόλια που έκανε αναφορικά με το παρελθόν της χώρας του με την Ιαπωνία.[9] Ο προκάτοχος του Μουν , Αν Ντάι-χι (ανώτατος δικαστής) ο οποίος είχε πάρει την εντολή, επίσης παραιτήθηκε για κάποιο ηθικό ζήτημα.[9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ ⓒ 종합 경제정보 미디어 이데일리 - 상업적 무단전재 & 재배포 금지 (25 Οκτωβρίου 2005). «▒이데일리-세상을 올바르게,세상을 따뜻하게▒». Edaily.co.kr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 «South Korean prime minister resigns over ferry disaster response - CNN.com». Edition.cnn.com. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ «[프로필]정홍원 국무총리 후보자 : 네이버 뉴스» (στα Κορεατικά). News.naver.com. 8 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2014.
- ↑ [1]
- ↑ [2]
- ↑ Kim Tae-gyu (28 Απριλίου 2014). «Park to stick to current Cabinet for June polls». Korea Times. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ 9,0 9,1 «Νότια Κορέα: Επιδημία... παραιτήσεων πρωθυπουργών!». newsit.gr. 24 Ιουνίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2014.
|
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία πολιτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |